Wetenschappelijk

Er is een overvloed aan studies die biologische veranderingen aantonen die gerelateerd zijn aan ME/cvs, maar een diagnostische biomarker moet nog worden vastgesteld. Diagnostische biomarkers zijn meetbare aanwijzingen in het lichaam die informatie geven over de aanwezigheid of progressie van een ziekte. Omdat op dit moment de diagnose ME/cvs grotendeels gebaseerd is op zelfrapportagemetingen en de uitsluiting van andere aandoeningen, worden veel mensen met ME/cvs geconfronteerd met een gebrek aan validatie en wrijving bij de toegang tot gezondheidszorg en sociale diensten als gevolg van…

Een van de gevaren waarmee het onderzoeksveld van langdurige COVID werd geconfronteerd, was een te grote nadruk op de immuunfunctie en een te geringe nadruk op metabolisme en energieproductie. Hoewel inspanningsstudies al vrij vroeg opdoken bij het chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs), duurde het even voordat het veld ze opnam. Sommige bevindingen waren zelfs zo frappant dat ze grotendeels werden genegeerd door externe inspanningsfysiologen. De bevindingen van de recente invasieve inspanningsstudies van Systrom en de vroege metabole studies van Naviaux en anderen hebben er echter toe bijgedragen…

Het ontstaan van ME/cvs wordt al lange tijd in verband gebracht met virusachtige ziekten. Hoewel het momenteel niet precies bekend is om welke virussen het gaat, werden de virussen die klierkoorts veroorzaken (Epstein-Barrvirus), de door muggen overgedragen infectie Ross River-virus en influenza allemaal in verband gebracht met de ziekte. Voorafgaand aan de COVID-19 pandemie was de interesse in onderzoek naar de virale oorsprong van ME/cvs afgenomen, waarbij het National Institute of Health zelfs duidelijk maakte dat ze niet geïnteresseerd waren in het financieren van…

Zou ME/cvs de volgende kunnen zijn? Er gaat niets boven een pandemie om nieuwe deuren te openen voor postinfectieuze ziekten en het is geen verrassing dat het Henrich/Peluso-team van de Universiteit van Californië in San Francisco dat zou doen. Met hun LIINC-project hebben ze langdurige COVID omarmd als geen andere groep. Laat het maar aan hen over om de eerste PET-studie van het gehele lichaam (whole body positron emission tomography) uit te voeren bij langdurige COVID. In een voorpublicatie, “Multimodal Molecular Imaging Reveals Tissue-Based…

We weten dat de darmen op de een of andere manier een rol spelen bij ME/cvs. Darmsymptomen komen vaak voor en studies hebben bewijs gevonden van een ontregelde darmflora en “leaky gut” of lekkende darm (darmbacteriën in het bloed). De grote vraag is echter wat dit allemaal betekent. We weten dat darmproblemen het immuunsysteem kunnen beïnvloeden, maar is dat ook zo? Welk effect heeft een door inspanning veroorzaakte lekkende darm op het immuunsysteem? Hebben de metabole problemen die zijn gevonden tijdens het sporten, enig…

Aferese kwam pas een paar jaar geleden onder de aandacht van de ME/cvs-gemeenschap. Het is populair in sommige landen zoals Duitsland, maar voor zover ik kan nagaan, wordt het in de VS nauwelijks gebruikt voor de behandeling van ME/cvs of langdurige COVID. Maar als de auteurs van een paar recente papers hun zin krijgen, zal dat veranderen. Aferese is een algemene term die verwijst naar een proces dat ongewenste elementen in het bloed verwijdert. Tijdens het proces, dat gewoonlijk 2-4 uur duurt, wordt er…

“Onze benadering met ramanspectroscopie heeft een groot potentieel als diagnostische techniek voor ziekten zoals ME/cvs”, aldus de auteurs. Een bloedtest – het is als de heilige graal voor het chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs). Niet alleen zou het de ziekte een legitimering geven en het gemakkelijker maken om ze te diagnosticeren, maar het zou ons ook aanknopingspunten kunnen geven over wat de ziekte veroorzaakt en misschien zelfs de lang gezochte biomarker leveren die farmaceutische bedrijven kunnen gebruiken om de effectiviteit van hun medicijnen te testen. Uiteraard blijft…

ME/cvs wordt momenteel gediagnosticeerd aan de hand van de aan- of afwezigheid van bepaalde hoofdsymptomen, naast de uitsluiting van andere mogelijke ziekten. De NICE-criteria stellen bijvoorbeeld dat bij een patiënt met 4 kernsymptomen – invaliderende vermoeidheid, malaise na inspanning, niet-verkwikkende slaap en cognitieve problemen – ME/cvs moet worden vermoed en verdere medische evaluaties moeten worden uitgevoerd, inclusief het uitsluiten van andere aandoeningen. Aanvullend, hoewel dit niet noodzakelijk is voor de diagnose ME/cvs, stellen de NICE-richtlijnen dat artsen zich bewust moeten zijn van andere symptomen…

We hebben net gezien hoe NIH-onderzoekers een mogelijke mitochondriale afwijking in de spieren van personen met het chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs) aan het licht brachten. Met een haast perfecte timing is Yves Jammes – een van de weinige spieronderzoekers bij ME/cvs – helemaal terug!  Jammes is professor in de fysiologie in Aix-Marseille, Frankrijk en hij is erin geslaagd om sinds 2005 8 studies te publiceren over voornamelijk de spieren bij het chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs). Het zou merkwaardig zijn als de spieren niet zouden zijn aangetast bij ME/cvs…

Al tientallen jaren melden sommige mensen in de ME/cvs-gemeenschap dat een vaccin hun aandoening heeft uitgelokt – maar er is weinig onderzoek naar gedaan – en de wetenschappelijke gemeenschap was sceptisch. Met uitzondering van het HPV-vaccinatiesyndroom, werd de vraag of vaccins ziekten als ME/cvs, POTS en fibromyalgie kunnen uitlokken, vrijwel genegeerd. Het coronavirus brengt echter iets nieuws met zich mee. Nu de pandemie miljoenen en miljoenen mensen tegelijkertijd blootstelt aan vaccins, begint het idee dat vaccins een ME/cvs-achtige aandoening kunnen uitlokken, niet zonder tegenzin,…