31 mei, verschenen vroegtijdig twee studies die 2 juni in Science geplaatst gaan worden. Naar aanleiding van deze studies heeft Science een zogehete “Editorial Expression of Concern” geplaatst, waarin Lombarbi et al. wordt gevraagd hun originele XMRV studie in te trekken. Sinds 2007 heeft Science vier keer eerder zo’n Expression geplaatst, en tien studies werden ingetrokken.
De eerste studie is o.a. van John Coffin, een autoriteit op het gebied van Retrovirussen, verbonden aan het National Cancer Institute. De studie vond dat XRMV een recombinant virus is, ontstaan in een prostaat-tumor-cellijn (22Rv1) in een laboratorium ergens tussen 1993 en 1996. Twee pro-XMRV virussen zijn samengegaan en zo ontstond XMRV. Bovendien stellen ze dat het virus geen gevaar is voor mensen, omdat het immuunsysteem het virus snel kan uitschakelen.
De tweede studie is o.a. uitgevoerd door Levy, hoofd van het Laboratory for Tumor and AIDS Virus Research, en ontdekker van XRMV en medeontdekker van HIV. Zij onderzochten 61 (waaronder 43 positieve) monsters van de originele Lombardi studie. In geen van de monsters werd XMRV aangetroffen. Bovendien vonden ze dat 9 van de 17 onderzochten reagentia besmet is met muis-DNA.
In de “Expression” staat dat Science de studies van de National Institute of Health (de “Lipkin” studie) afwacht en daarna eventueel passende maatregelen zal nemen.
Mikovits van het WPI heeft inmiddels in een open brief op de “Expression” gereageerd (zie ander artikel). Ze verdedigt de Lombarbi studie en zegt bovendien dat ze zeer bezorgd is over de impact van het vroegtijdig intrekken van haar studie. Het zou zeer schadelijk kunnen zijn en zij vraagt meer tijd om de wetenschap haar werk te laten doen.
Ook “virusjager” Lipkin heeft inmiddels in een telefooninterview met Bloomberg gereageerd. Ook hij vindt het prematuur om de studie in te trekken. Bovendien zegt hij door te gaan met zijn onderzoek. John Coffin is in ditzelfde artikel stelliger en zegt dat de twee recente studies de deur voor XMRV definitief dichtgooien.
© Vertaling en samenvatting Magnetronnie
Kritische vragen die rijzen
- Waarom maken mensen antistoffen aan tegen XMRV, als het slechts om besmetting van monsters gaat? Dat bewijst volgens mij toch dat XMRV in patiënten voorkomt. Volgens mij kunnen antistoffen niet gevormd worden in vitro, dus nadat het bloed is afgenomen bij de patiënt.
- Waarom is dit virus zo ontzettend lastig te detecteren met methoden die normaal gewoon goed bruikbaar zijn hiervoor?
- Als er al sprake is van contaminatie (besmetting), waar komt die dan vandaan? Er is tot nu toe alleen maar aangetoond dat in bepaalde studies er sprake KAN zijn van besmetting. Nooit is aangetoond dat er ook besmetting heeft plaatsgevonden, en ook is niet vast komen te staan dat het WPI ergens iets heeft gedaan waardoor besmetting kon optreden.
- Waarom tonen de negatieve studies ALLEEN maar negatieve resultaten? In geval van besmetting zou je juist verwachten dat heel veel of alle monsters positief zijn. Bij uitsluitend negatieve monsters zou je moeten gaan twijfelen aan je eigen bepalingsmethode.
- Waarom vindt het WPI zo’n groot verschil tussen monsters van gezonde personen en die van ME/CVS-patiënten? Bij contaminatie zou dat ongeveer gelijk moeten zijn.
- Waarom doen zoveel goeie wetenschappers toch zulk “dom” onderzoek, door de aanwijzingen van het WPI niet over te nemen en blind hun eigen koers te varen? Maw waarom voert niemand een echte replicatiestudie uit? Er is allang duidelijk waarom de negatieve studies geen XMRV aantonen, het WPI heeft dit uitgezocht. Doe dan een studie volgens hun methoden en op hun aanwijzingen, vind je dan nog steeds niks, dan kun je eens naar contaminatie gaan kijken.
© Magnetronnie
Pre-XMRV gevonden in laboratoriummuis – ME/CVS Vereniging
Volgens een artikel in Science Magazine zijn twee voorstadia van het retrovirus XMRV ontdekt in laboratoriummuizen. Een combinatie van beide delen, die apart zijn ontdekt door twee verschillende onderzoeksteams, levert een replica van XMRV op. Dit resultaat kan verklaren waarom sommige onderzoekers een risico op contaminatie vonden bij laboratoriumonderzoek naar XMRV in menselijke bloedstalen.
Contaminatie vormt geen verklaring voor de positieve uitkomsten van XMRV-onderzoek bij ME/CVS. In dat geval zouden de controles even hoog moeten scoren als de patiënten. Bovendien is volgens het Whittemore Peterson Institute in de laboratoria die XMRV in verband brachten met ME/CVS nooit van muizen gebruikgemaakt. Chronix Biomedical Lab meldde onlangs dat zij de XMRV-signatuur direct kunnen vinden in menselijk DNA, wat bij contaminatie niet mogelijk is. Een dergelijke vorm, waarbij vreemd materiaal is opgenomen in het eigen DNA, wordt een ‘chimera’ genoemd.
De betekenis van de ontdekking van pre-XMRV is daarom niet direct duidelijk. De muizen waarin pre-XMRV is ontdekt zijn zogenaamde naakte muizen. Deze muizen hebben een immunodeficiëntie waarbij tevens de vacht ontbreekt. Ze worden speciaal voor laboratoriumonderzoek gekweekt. Ze stammen alle af van 9 muizen die in 1926 vanuit Lausanne, Zwitserland naar de Verenigde Staten zijn gebracht. De muizen zijn vanaf begin jaren 1930 in laboratoria gebruikt, onder andere in Harlan Laboratories. In 1934 vond de eerste geregistreerde uitbraak van ME plaats in Los Angeles.
Artikel: Cohen J (2011), “More Negative Data for Link Between Mouse Virus and Human Disease“, Science, maart
© ME/CVS-vereniging
Mindy Kitei (CFS Central) geeft antwoord op artikel van XMRV-naysayer Steven Salzberg’s Pseudoscience
You look like a perfect fit for a girl in need of a tourniquet
Vandaag heeft Dr. Steven Salzberg zich toegevoegd tot de XMRV naysayers, met het stuk “Chronic fatigue syndrome: virus hypothesis collapses further”. Salzburg ging zelfs nog een stap verder door Dr. Judy Mikovits een “pseudowetenschapper” te noemen. Hij is dezelfde Steven Salzberg die niet gelooft in een autisme epidemie maar ook gelooft dat acupunctuur nonsens is.
Hieronder vindt u de brief van Mindy Kitei voor CFS Central aan de redactie :
Als wetenschapsjournalist en blogger, was ik erg teleurgesteld toen ik Steven Salzbergs’artikel las. Mijnheer Salzberg als u even zou gaan zitten om alle ‘replicaties’ van de Science studie uit 2009 in zijn geheel te lezen dan zou u zich realiseren dat het geen replicaties zijn.
De essentie van de wetenschappelijke methode is het precies reproduceren van de methodes en patiëntengroep van de oorspronkelijke studie, iets dat de meesten onder ons in het derde middelbaar leren tijdens wetenschappen.
Geen van deze zogenaamde replicaties voldoet aan die norm. In de studie van Levy werden de methodes van de Science studie niet gerepliceerd. Zowel de CDC (Center of Disease Control) als de Britse XMRV studies onderzochten patiënten met idiopatische vermoeidheid en depressie, niet ME/CVS, wat een neuro-immuunziekte is dewelke abnormaliteiten in het immuunsysteem veroorzaakt, inclusief dysfunctie van de Natural Killer Cellen – de tegenhanger van de onttrekking van T-cellen bij HIV.
ME/CVS veroorzaakt ook epileptische aanvallen, abnormale hersenscans, zeldzame kankersoorten en autonome ontregelingen die leiden tot abrupte bloeddrukdalingen wanneer men zit of staat.
Zowel de studie van de CDC als de Britse studies sloten patiënten met neuro-immuun problemen of autonome ontregelingen uit. Dr. Leonard Jason van DePaul Universiteit toonde in zijn werk aan dat het CDC en de Britse wetenschappers de verkeerde patiëntengroep onderzochten.
Daarnaast vond men in de studie van Mikovits een reactie van anti-lichamen op XMRV bij patiënten. Men maakt geen anti-lichamen aan op een lab-besmetting. Bovendien testten er enkel 4% van de controlegroep positief op XMRV, dit in tegenstelling tot 67% van de patiënten. Als XMRV een lab-besmetting is, zou er dan geen gelijke verdeling moeten zijn?
Wetenschap lijkt vastbesloten als het om consensus gaat, maar Harvard arts en medische thriller schrijver Dr. Michael Crichton zei ooit; “Laten we duidelijk zijn: Het werk van de wetenschap heeft helemaal niets te maken met consensus. Consensus is zaak van de politiek. Wetenschap daartegenover vereist enkel één onderzoeker die toevallig gelijk heeft…”
Jammer genoeg is de geschiedenis van de wetenschappen vergeven van de onderzoekers die in diskrediet zijn gebracht door de status quo en uiteindelijk gelijk bleken te hebben: Galileo, Semmelweis, Pasteur, Ohm, Nott, Zweig en Rous om er een paar te noemen.
In 1982 ontdekten Dr. Barry Marshall en Dr. Robin Warren dat H. pylori de maagzweer veroorzaakte. In het begin van de twintigste eeuw was er interesse in de link tussen de maagzweer en de spiraalvormige bacterie totdat een grote Amerikaanse studie er niet in slaagde om deze te vinden in maagbiopten waardoor de ontdekking 28 jaar vertraging opliep.
Of Dr. Mikovits gelijk heeft is de grote vraag. Maar om haar te vragen een paper terug te trekken voordat de waarheid gekend is, is de antithese van wetenschap. ‘Replicaties’ doen die niet bona fide zijn is de antithese van wetenschap.
En waar het gaat over het innemen van anti-retrovirale middelen, alle medicijnen dragen risico’s, maar verschillende ME/CVS patiënten zijn geholpen met deze medicijnen. Hun NK cell activiteit is bijvoorbeeld genormaliseerd en een paar patiënten zijn grotendeels hersteld. Patiënten die goed reageren op anti-retrovirale middelen zou een serieuze kink in de contaminatie-theorie zijn, wat één van de redenen is waarom deze onderzoekers vastbesloten zijn om de patiënten er vanaf te halen.
Gegeven het feit dat artsen inmiddels anti-retrovirale middelen voorschrijven aan gezonde HIV negatieve mensen in hoge risicogroepen, vind ik het bijzonder verontrustend dat de onderzoekers die deze falende XMRV studies hebben uitgevoerd nu wanhopige en stervende ME/CVS patiënten vermanen dat ze moeten wachten op een behandeling. Het feit is dat ME/CVS patiënten al decennia wachten, velen zijn al wachtende gestorven. Er is geen enkel goedgekeurd medicijn voor ME/CVS en niets in de pijplijn. De overheid in de VS spenderen slechts 6 miljoen dollar per jaar aan ME/CVS, een miljoen meer dan wat er gespendeerd wordt aan hooikoorts.
Ongeveer één-derde van de ouders met ME/CVS die ik heb geïnterviewd hebben kinderen met autisme. Dit is geen illusie, er is hier sprake van een verband.
Twintig jaar geleden dook het eerste bewijs van een retrovirus in ME/CVS patiënten op aan het Wistar Instituut van de Universiteit van Pennsylvania. Destijds weigerde het CDC om de methodes van Wistars Dr. Elaine DeFreitas te repliceren. Toen het CDC haar bevindingen niet kon repliceren, stierf het onderzoek. Nu twee decennia is het déjà-vu.
Ik geloof Dr. Salzberg, dat u uw lezers een grotere dienst bewijst als u deze studies in zijn geheel zou lezen en zou leren over de geschiedenis van deze ziekte in plaats van het verspreiden van misinformatie.
Mindy Kitei
© Vertaling Esther van “Steven Salzberg’s Pseudoscience” (CFS Central, 2 juni 2011)
Media-overzicht
De media bulkt uit van kort-door-de-bocht berichten omtrent deze twee verschenen studies in Science en hun Editorial Expression of Concern.
Download hier een media-overzicht hieromtrent (volgt later).
Alberts B., 2011. Editorial Expression of Concern. Science Published Online 31 May 2011 [DOI:10.1126/science.1208542]
Paprotka T, Delviks-Frankenberry KA, Cingöz O, Martinez A, Kung H-J, Tepper CG, Hu WS, Fivash MJ, Coffin JM & Pathak VK, 2011. Recombinant Origin of the Retrovirus XMRV. Science Published Online 31 May 2011 [DOI:10.1126/science.1205292]
[Abstract] [Full Text (PDF)] [Supporting Online Material]
Knox K, Carrigan D, Simmons G, Teque F, Zhou Y, Hackett J, Qiu X, Luk K, Schochetman G, Knox A, Kogelnik AM & Levy JA, 2011. No Evidence of Murine-Like Gammaretroviruses in CFS Patients Previously Identified as XMRV-Infected. Science Published Online 31 May 2011 [DOI:10.1126/science.1204963]
[Abstract] [Full Text (PDF)] [Supporting Online Material]
