2006-10-18
De Vlieger
Vliegje is zijn naam, de “neuroloog” die ik nu drie keer een kans heb gegeven mijn lijf en leden te beschouwen.Haantjesgedrag is de vorm waarin hij zich presenteert, mij zelfs in mee weet te krijgen. Niet om de vorm, (haantjesgedrag is voor de “gemiddelde vent” die niet weet waar zijn ballen hangen), daarom luid klokkende kalkoenistisch (nieuw woordJ) ballen versus stembanden ten toon spreidt.
Nee, ik wens een constructief consult en mijn prangende vragen over al mijn afweet.Mijn pijnen zijn werkelijk taboe, daar moet ik voor bij de Reumatoloog zijn, ben ik net geweest dokter: u hoort die informatie te hebben.Als ik uitspreek en zeg hier speelt haantjesgedrag, beledig ik hem diep, dreigt hij met aantekeningen, denk even weer op de lagere school te zijnJ, ze worden doorgestuurd naar mijn huisarts! de Aantekeningen! ?
Hier heb ik mijn kracht, weet ook goed waar mijn ballen zitten. leef niet op haantjes niveau.Ik lach om de bizarheid in feiten, de verdraaiing feiten in elke vorm, verschuiling achter elke vorm van zijn richtlijn, zonder de patiënt dan zeg ik hem: als ik hem uiteindelijk niet meer serieus neem.
Mijn huisarts zou mijn fax sturen met verloop onderzoeken, hij heeft haar niet ontvangen. Zijn secretaresse heeft blijkbaar kopieer werk te doen, ik ben degene wie daar de huisarts in zou moeten bellen! ?Gelukkig bemand met schrijfblok, benoem ik al mijn klachten, dat zijn heel andere klachten als vorig jaar, (ik snap behalve meer moeheid niet wat hij de vorige consulten in zijn hoofd doet.) De klachten zijn gelijk en of verergering: nee met de pijnklachten kan hij niets! ?De moeheid, is ook kans op een depressie aldus zijn richtlijn. U kijkt zo bozig, ja u luistert niet en toont geen respect, is mijn repliek, da, s nog nooit eerder tegen mij gezegd, ik lach warmJ: dan wordt de tijd!Jawel het betrekkingsniveau barst los in alle toonaarden.
Betrekkingsniveau is als het moeras, de klik van wel of niet, en dat blijkt hier dan ook werkelijk in alles! Voorgaande feiten veranderen verwisselen als sneeuw voor de zon.U nog een MRI, ik heb misschien uitgelegd, gelukkig is hier mijn man getuige.Nee, zegt mijn man u adviseerde dit met klem, de zorgen om de witte vlekjes etc.MS, ach meneer, daar heb ik geen reden voor om over te denken! ? Al die anatomie lessen vorig jaar, geen enkele vorm werd uitgesloten, tot in den treure! ?Nee nu heb ik blijkbaar misschien wel de ziekte van Strumpel, weet hij zomaar uit zijn hoofd (hoort absoluut veel onderzoek bij, ook inclusief MRI, een nare ziekte met richting slikproblemen….), dat zeg je dus niet ongegrond die klootzak.
Dan zijn congres waar een soortgelijke foto als de mijne werd getoond, mede neurologen zeiden daar meer dan gemiddeld MS, hij niet, ja dat is waar schroomt hij toe te geven.Mijn pijnklachten daar kan hij niets mee: psychogeen en opnieuw valt het woord depressie, ja en jawel orenmaffia (Karen Spaink zo bedankt) psychogene klachten, ofwel terug bij de Somatiek door psychisch ongeluk. Wel god ver, nu moet het niet gekker worden.Manlief doet nog een poging, wat kunt u nog wel: een lumbaalpunctie is hier het antwoord. Dacht het niet, is wat ik ook zeg, teveel mensen met MS tonen helemaal geen afwijking, is met huidige technologie ook niet meer aan de orde, ja voor onderzoek en wetenschap in groei: niet voor Mij de Patiënt.
Weet u zeg mij, ik wil een andere neuroloog, hier kan ik absoluut niet tegen.Woede staat dreigend op mijn gezicht, zie ik aan mijn man.Het klopt, ik wil hem wel achter zijn bureau vandaan halen en hem met mijn lamme handen in timmeren: mensen verdienen respect, of jij ze mag of niet.Dit heeft geen zin, en slaan is niet mijn eerste levensbehoefte: gelukkig maar.
Ik heb u nu drie keer de kans gegeven, en ik ben geen stap wijzer, enkel dat ik op u niet bouwen kan: werkelijk hij vraagt mij hoe hij daarmee om moet gaan, die negatieve kritiek, triest is wat ik zeg, dat meen ik is wat hij zegt: hoe moet ik etc. Verdrietig zeg ik.U hebt mij drie keer uw kans gegeven, een gemiste kans voor u.Ziedend is hij dan ineens: stemmingen uit balans.
Concluderend, er is werkelijk geen enkel antwoord of in acht neming van mijn klachten.Waar moet ik heen, de verloskundige of…Herinner mij een uitspraak zij die van belang is! Deze heeft Vliegje zeker drie keer als stelregel in diagnose benoemt.95% van de eventuele MS is het verhaal, mijne ben een duidend!(al lijkt Strumpel er eng veel op)5% is dan het onderzoek, afwijking hersenen in atrofie van zestig, drie witte plekjes, iets weggeknabbeld bij mijn ruggengraat, neurologische afwijking rechterbeen.Hoeveel procent is bovenstaande! ?
Ineens gaat hij ongevraagd door met nat vingerwerk!U loopt trouwens beter, al zegt u zelf dat het slechter gaat. (ik denk dat ik daar op mijn ballen loop, simpel om het feit trots: hem in mijn strompelen te laten zien!)*****, in al respect: je moet ze maar trotseren.Ik ben moe, letterlijk en figuurlijk, tegen beter weten in verbijstert en kies voor een ander ziekenhuis en een schoon begin, second opinion.Maar vooral een tweede kans op rechtvaardigheid: zonder gezwam van een psychogene noot (wens hem therapie toe, voor zijn patiënten wel te verstaanJ !!!!
Ondanks dat ik aangeef niet verder te willen, probeert hij zijn praatje weer te doen, nee zeg ik zonde van mijn tijd, en uiteindelijk begrijpt hij mij.Voor het eerst!“Het enige waarin hij mij blijkbaar moet begrijpen in dit leven”.
Bij het weggaan, schudt hij de hand van mijn man, verbazend zie ik toe over dit fatsoen fenomeen, ach waarom ook niet en ik geef hem een hand als een vaatdoekje.Jammer zegt hij over mijn beslissing! ?Dacht het niet is wat ik zeg.
Hij heeft me nooit kunnen verstaan, zijn probleem, maar wel mijn kostbare tijd, net als die van mijn man.En nu een leuk keuzegoed in Strumpel/ MS/ etc
Nu, ik heb het goed met mezelf, de nieuwe scootmobiel gehaald, da, s geen toeval dacht ik toen ik dit fijne bericht kreeg, kon vanmiddag al.Verdwaas, over de “gekte van artsen” over mijn rol hierin, maar weet hier hoef ik niet lang stil te staan, kom daar niet als therapeut!Tijd voor een vette joint: even een avond/ nacht zonder grenzen als een puber aan de stoned, ik weet werkelijk niets anders te bedenken: dat gebeurt niet gauw: ik ben een duizendpoot.Maar mijn hoofd is uitgeblust: gelukkig weet ik> ELK GEVOEL VERANDERT OOK WEER.
2 reacties
De Vlieger
Wat verwoord je dit goed maar pijnlijk blijft het toch wel.
Wat ik moeilijk begrijp is waarom jij toch bij die dokter blijft voortgaan?? Jij hebt toch wel recht op meer respect en begrip dan je van die Pipo krijgt. Ik vermoed echter dat dit iets te maken heeft met jullie gezondheidssysteem waarin jullie niet zo veel keuze gelaten wordt, klopt dat?
Hier bij ons hebben wij eigenlijk veel vrijheid waar wel tegenover staat dat wij altijd te maken hebben met remgeld dat bij sommige doktoren ook hoog kan oplopen en dat dan vooral voor zaken zoals CVS dgl.Een second opinion bij een andere arts is dan ook geen probleem als je er maar geld voor hebt. Negatief aan dit systeem is wel dat het vrije weg maakt voor het medisch shoppen. Niet akkoord met een behandeling…stoppen en op naar een volgende tot ook die niet geeft wat we verwachten. Doe daarbij nog de dikwijls dubieuse aanraders die je overal naar het hoofd worden gegooid en je kan met een diagnose van CVS wel gauw de bodem van je portemonnai zien.
Gelukkig heb jij nog de gezonde mentaliteit in jou om te blijven vertrouwen in jezelf en wat je ervaart. Je maakt dan ook keuzes die voor jezelf het beste aanvoelen.
Dat je hoofd soms uitgeblust geraakt ( zoals je het zelf noemt ) komt me heel bekend voor maar inderdaad weet je ook dat er een moment komt dat ook dat gevoel weer plaats maakt voor iets nieuw.
Ik weet me omringd door een prachtige proffesionele groep ( zie ergens bij een ander item in dit Forum ) Bij mij schort het aan begrip en erkenning van de bevoegde instanties die zich niets aantrekken van de aanbevelingen van de groep rondom mij en mij elke steun weigeren.
Ik haalde deze week ook een betere scootmobiel maar moet me tevreden stellen met tweedehands omdat een nieuwe uit mijn eigen zak betalen niet tot mijn mogelijkheden behoort.
Sukses alvast met de jouwe en trek naar buiten, zoek de wereld op en geniet ervan.
Laat je niet kisten door die heren doktoren die alles zoveel beter weten maar niet verder kijken dan hun neus lang is.
Liefs
Heike
De Vlieger
Hoi Heike,
Weet je, je begint bij een arts, dan alle onderzoeken, en ik gun iemanf dan de voordeel van de twijfel.
Secound opinion is ook hier geen probleem: wel een nieuwe herstart: een die de nodige tijd en opnieuw investering vraagt. Nu heb k daar weer voor gekozen, en hoop net als jij een team om nij heen te bouwen waar ik op steunen kan!
Wel heb ik getroffen met CIZ en hulpmiddelen, en verbaas mij over de onmacht van wel een sterk en professioneel team versus bureaucratie, is er dan niemand die daar gaat staan en zegt: dit is absurd en vraagt om actie!
Bedankt voor je reactie, waardeer ik.
Hartelijke groet Arjen.
Ps hoop dat de scootmobiel toch bevalt!