Onderzoekers van het National Centre for Neuroimmunology and Emerging Diseases (NCNED) [Nationaal Centrum voor Neuro-immunologie en Opkomende Ziekten] van de Griffith University hebben een baanbrekende ontdekking aangekondigd in de diagnose en behandeling van Myalgische Encefalomyelitis/Chronisch Vermoeidheidssyndroom (ME/cvs).
Gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Immunology, ontdekten de onderzoekers dat patiënten met ME/CVS die een lage dosis Naltrexone (LDN 3,0-5,0mg/dag) nemen, significante verbeteringen laten zien in de celfunctie in een laboratoriumstudie met behulp van een model van natural killer (NK)-cellen van patiënten.
“Hoewel eerdere rapporten anekdotisch bewijs gaven voor de voordelen van LDN, zijn er nooit eerder wetenschappelijke gegevens gepubliceerd die het cellulaire mechanisme voor deze potentiële behandeling identificeren”, zegt codirecteur van NCNED, professor Sonya Marshall-Gradisnik.
“Dit is de eerste in vitro studie die de werkzaamheid en het therapeutisch voordeel van LDN voor ME/CVS-patiënten bevestigt door het karakteriseren van de onderliggende regulerende mechanismen van LDN-behandeling waarbij een calcium(Ca2+)-ionkanaal, TRPM3 genaamd, en opioïde receptorinteractie in NK-cellen betrokken zijn.”
Calcium is van vitaal belang voor cellulaire processen en de toegang tot cellen wordt kritisch gecontroleerd door deze calciumkanalen. NK-cellen maken deel uit van het aangeboren immuunsysteem en vormen een internationaal erkend model voor het beoordelen van functieverlies in calciumsignaleringssystemen.
“We begrijpen nu beter dat de pathofysiologie van ME/cvs te wijten is aan de disfunctie van ionenkanalen en de interactie van de opioïde receptor die verstoorde Ca2+-signalering en Ca2+-gemedieerde celfuncties veroorzaakt, waaronder de immuunfunctie,” aldus professor Marshall-Gradisnik.
Codirecteur van de NCNED, professor Donald Staines, zei dat hun gegevens de hypothese ondersteunen dat LDN potentieel heeft als behandeling voor ME/cvs door het karakteriseren van de onderliggende regulerende mechanismen van LDN-behandeling.
“Deze studie dient ter ondersteuning van de herbestemming van op de markt verkrijgbare geneesmiddelen en ter ondersteuning van prospectieve gerandomiseerde klinische onderzoeken waarbij Naltrexon(e) wordt gebruikt bij de behandeling van ME/cvs-patiënten,” zei hij.
De wereldprimeur van het wetenschappelijk onderzoek werd bereikt door gebruik te maken van de gouden standaard van de patch-clamptechniek die cellulaire ionenstromen onderzoekt in pathofysiologie en potentiële farmacotherapeutica in geselecteerde cellen van ME/cvs-patiënten en gezonde controlevrijwilligers.
© Griffith University, Deborah Marshall, 14 juli 2021.
Potentieel therapeutisch voordeel van lage dosis Naltrexone bij Myalgische Encefalomyelitis/Chronisch Vermoeidheidssyndroom: Rol van TRPM3-Ionkanalen in Pathofysiologie en Behandeling
Helene Cabanas1,2*, Katsuhiko Muraki2,3, Natalie Eaton-Fitch1,2, Donald Ross Staines1,2 and Sonya Marshall-Gradisnik1,2
- 1The National Centre for Neuroimmunology and Emerging Diseases, Menzies Health Institute Queensland, Griffith University, Gold Coast, QLD, Australië
- 2Consortium Health International for Myalgic Encephalomyelitis, National Centre for Neuroimmunology and Emerging Diseases, Griffith University, Gold Coast, QLD, Australië
- 3Laboratory of Cellular Pharmacology, School of Pharmacy, Aichi-Gakuin University, Nagoya, Japan
Myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom (ME/cvs) is een slopende multisystemische chronische aandoening van onbekende etiologie die wordt geclassificeerd als een immuundisfunctiesyndroom en neurologische aandoening. De ontdekking van de duidelijke expressie van Transient Receptor Potential Melastatin 3 (TRPM3) als een nociceptorkanaal waar bepaalde opioïde receptoren aanzienlijk op gericht zijn, en zijn betrokkenheid bij calcium(Ca2+)-afhankelijke immuunfuncties van Natural Killer (NK) Cellen heeft de mogelijkheid opengelegd dat TRPM3 farmacologisch gericht kan worden om de karakteristieke symptomen van ME/cvs te behandelen. Naltrexone hydrochloride (NTX) werkt als een antagonist van de mu(μ)-opioïde receptor, waardoor de remmende functie op TRPM3 teniet wordt gedaan. Op basis van de door patiënten gerapporteerde voordelen voor hun symptomen lijkt een behandeling met lage doses NTX (LDN, 3,0-5,0 mg/dag) enig potentieel voordeel te bieden, wat suggereert dat het effect ervan gericht kan zijn op het pathomechanisme van ME/cvs. Aangezien er geen literatuur is die de werkzaamheid van LDN voor ME/cvs-patiënten in vitro bevestigt, onderzoekt deze studie het potentiële therapeutische effect van LDN bij ME/cvs patiënten. TRPM3-ionkanaalactiviteit werd gemeten na modulatie met Pregnenolonesulfaat (PregS) en ononetin in NK-cellen op 9 ME/cvs-patiënten die LDN namen en 9 op leeftijd en geslacht gematchte gezonde controles met behulp van de patch-clamptechniek. Wij rapporteren dat bij ME/cvs-patiënten die LDN namen, de TRPM3-achtige ionische stromen herstelden in de NK-cellen. Kleine ionische stromen met een typische TRPM3-achtige uitgaande rectificatie werden gemeten na toepassing van PregS, een TRPM3-agonist, op NK-cellen van patiënten die LDN gebruikten. Bovendien werden de door PregS opgewekte ionische stromen via TRPM3 significant gemoduleerd door ononetine, een TRPM3-antagonist, in NK-cellen van ME/cvs-patiënten die LDN gebruikten. Deze gegevens ondersteunen de hypothese dat LDN potentieel kan hebben als een behandeling voor ME/cvs, door de onderliggende regulerende mechanismen van LDN-behandeling op TRPM3 en opioïde receptoren in NK-cellen. Ten slotte kan deze studie dienen voor de herbestemming van geneesmiddelen die al op de markt zijn, en de goedkeuring ondersteunen van prospectieve gerandomiseerde klinische studies naar de rol en de dosis van NTX als behandeling voor ME/cvs-patiënten.
Citeren?
Cabanas H, Muraki K, Eaton-Fitch N, Staines DR and Marshall-Gradisnik S (2021) Potential Therapeutic Benefit of Low Dose Naltrexone in Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome: Role of Transient Receptor Potential Melastatin 3 Ion Channels in Pathophysiology and Treatment. Front. Immunol. 12:687806. doi: 10.3389/fimmu.2021.687806