THOLEN – Aan de buitenkant is er niets aan hem te zien. Toch zit Jules van Dongen (45) uit Tholen al sinds 1998 ziek thuis. Myalgische Encefalomyelitis (ME), een chronisch vermoeidheidssyndroom, en een vorm van reuma oordeelde de arts. “De ene dag gaat het goed en wandel ik een rondje om het huis. De volgende dag kan het weer helemaal mis zijn en kan ik geen stap verzetten.”
Lees het volledige artikel in BN/DeStem
Relevante citaten mbt de discussie:
Van Dongen levert een strijd tegen de herkeuring van WAO’ers.
[…]
Het hele idee om mensen die ten onrechte een uitkering ontvangen eruit te schoppen, juich ik van harte toe. Maar op deze manier gaat het wel heel rigoreus. Er zijn Nederlanders die worden goedgekeurd, terwijl ze helemaal niet meer in het arbeidsproces kunnen meedraaien.”
Van Dongen is er zelf één van.
[…] Ik kan volgens het UWV fulltime aan de slag. Ik heb nog steeds dezelfde klachten en zou het dolgraag willen, maar veertig uur werken gaat echt niet.”
[…]
“De ene dag gaat het goed en de volgende kan het weer mis zijn. Als zelfs het reïntegratiebedrijf mij niet kan plaatsen, hoe kan het UWV dan zeggen dat ik veertig uur per week moet werken. Sterker nog, ze zeggen dat ik best onderdelen in machines kan vervangen. Heel vreemd, want ik slik medicijnen waarmee het gevaarlijk is om machines te bedienen.
[…]
door Maartje Huijben
2 reacties
Bittere realiteit
Cliche maar zo bizar waar: je kunt beter wat op je kerfstok hebben dan ziek en of oud en ziek zijn.
Bij de laatste is een eenpersoonskamer luxe: bij de 1e is er een heel KOSTBAAR TRAJECT,
Het UVW werkt volgens de maatstaven “ME/ CVS bestaat niet” lijkt mij in dit verhaal!
Arjen
helemaal mee eens met arjen, je word hier beter behandelt als je cremineel bent .
ik vind het een grof schandaal dat er zo weinig aan zieke mensen gedacht word
alie