Het wordt tijd dat de ziekte ME erkend wordt, zo meent Mina Lindhout (59). Mina is zelf sinds 2,5 jaar ME-patiënte en loopt dagelijks tegen onbegrip op. “ME is geen psychische ziekte en ook geen vermoeidheidsziekte. Waar het bij ME voornamelijk om draait, is dat je niet of amper herstelt na een inspanning. Een normaal mens slaapt een nacht en staat uitgerust weer op. Een ME-patiënt niet. Je kunt het vergelijken met een batterij die je steeds vergeefs oplaadt, hij blijft slecht.”
- Mirjam Boertje
- Regio
Het vele onbegrip dat zij in hun omgeving tegenkomen, vinden de meeste ME-patiënten volgens Mina het ergst. “Het beperkt je enorm in je werk, je sociale contacten. Bruiloften, verjaardagen of bezoekjes zijn moeilijk. Het vergt ontzettend veel van je. Ik kan dan totaal uitgeput zijn. Maar ook na een kwartiertje strijken moet ik weer rusten. Het zou een stuk makkelijker zijn als ik gewoon de knop aan en de knop weer uit kan zetten. Maar zo werkt het natuurlijk niet.” Burnout
|
opgeknapt. Toen kreeg ik fysiotherapie, ging fietsen. Het werd alleen maar erger. Ik werd steeds eerder en vaker moe. Ging slecht slapen, kon niet goed meer eten. Zo is het ontdekt dat ik ME heb.”
Lotgenoten
|
Revalidatiearts
|
Mina Lindhout is ME-patiënte. Ze loopt dagelijks tegen onbegrip op.
FOTO: MIRJAM BOERTJE |
ME/CVS kent een onvoorspelbaar verloop
|
© De Weekkrant. Ons Eiland – Goeree-Overflakkee, donderdag 17 januari 2013, p.5. [PDF]