Lezerscolumn Lou Corsius, 1 september 2015
Mens en maatschappij
Mag een arts in het openbaar zijn collega’s oproepen om gezondheidsklachten van patiënten te negeren? In de Trouw van 28 mei pleiten mevrouw Huijer en meneer Renckens, beiden arts, ervoor dat artsen klachten van patiënten negeren. Het gaat naar hun oordeel om vage klachten. Zodra de arts een diagnose stelt, gaat men zich ernaar gedragen zo betogen zij.
Nu houden beide artsen er vreemde opvattingen op na wat onder die vage klachten moet worden verstaan. Het gaat om serieuze ziekten die in de ICD10 voorkomen. De ICD10 is de Internationale classificatie van ziekten, een wereldwijd vastgestelde lijst van ziektes die ook in Nederland wordt gebruikt voor de registratie en declaratie van ziektes en de bijbehorende behandelingen.
Het is bijzonder dat zij zomaar die lijst negeren. Mensen die werkelijk iets mankeren, neem je gewoon niet serieus omdat hun aandoening je niet bevalt. Het wordt nog gekker als zij vervolgens collega’s oproepen hetzelfde te doen!
De heer Renckens heeft al eerder discutabele uitspraken gedaan. Zo beweerde hij een aantal jaren geleden dat post-natale depressie en bekkeninstabiliteit niet bestaan. Nu roept hij samen met mevrouw Huijer op om bij Solk (somatisch onvoldoende verklaarde klachten) geen onderzoek te doen, de patiënt gerust te stellen en naar huis te sturen. Als je niet zegt dat iemand ziek is dan is hij ook niet ziek. Het risico van deze benadering is dat wezenlijke klachten niet onderkend worden en mensen ernstige gezondheidsschade kunnen oplopen.
Mag dat zomaar, andere artsen oproepen om hun taak niet naar behoren uit te voeren?
Ik heb me dat naar aanleiding van het betreffende artikel afgevraagd. Is dit geen strafbaar feit?
Artikel 137d en 137e van het Wetboek van Strafrecht geven aan dat het aanzetten tot haat of het discrimineren van mensen op basis van o.a. ras geloofsovertuiging of een handicap wordt bestraft met een gevangenisstraf van maximaal één jaar of een geldboete van de derde categorie.
In dit geval roepen zij op mensen met een bepaalde aandoening niet te onderzoeken en niet te diagnosticeren. Is dat geen discriminatie? Is dat niet strafbaar?
Ik roep iedereen op hier zijn mening over te geven.
© Lou Corsius voor Metro
Nvdr. Wilt u deze column in de krant? Vergeet dan niet te stemmen.
Lees ook
5 reacties
Goeie column weer.
We weten dus waar we aan toe zijn met onze ‘Denker des vaderlands’. Goeie denker hoor. En Renckens doet weer es een duit in het zakje – de laatste stuiptrekkingen van de orenmaffia in dezen, want erkenning van ME wordt steeds algemener.
Gaat dit gevolgen hebben, ik bedoel, gaat hier iemand werk van maken? Want discriminatie is het zeker. Of openlijk sadistisch benaderen.
Wij en alle anderen met klachten/ziekten die artsen niet zien zitten zijn natuurlijk altijd al gediscrimineerd. Het verschil met nu is mss dat er steeds meer erkenning is en dat deze twee kwakdenkers juist nu nog hiertoe oproepen. Heimwee naar René Gude …
Als je er daadwerkelijk wat mee zou willen doen, is het wellicht handig een ‘ME-‘advocaat te raadplegen. Verder ipv ‘sadistisch benaderen’ een goed stuk schrijven?
De zin met “sadistisch” moet je lezen als verlengstuk van de zin daarvoor. Zodat sadisme een aanvulling/uitbreiding is op discriminatie.
Aan Lou Corsius
Hallo, Lou!
N.a.v. jouw twee artikelen in de Metro over ME de volgende vraag:
Heb je misschien nog tips om tijdens een beroep vooral in te gaan op het discriminatie stuk? Mijn zoon (15 jaar ME) gaat na afwijzing bezwaar in beroep (Wajong aanvraag) voor uren vermindering.
Wij zaten al langer te broeden op discriminatie en zouden mijn zoons advocaat daarop o.a. ook de nadruk willen laten leggen, als ie dat tenminste ziet zitten.
Met vriendelijke groet,
Cathrien Stroink
(Heb deze oproep ook per facebook bericht gedaan.)