Trial By Error: nuluitkomsten weer voorgesteld als succes in CGT-studie van Prof. Trudie Chalder

19 juni 2021.

Trudie Chalder, een professor in de cognitieve gedragstherapie (CGT) aan King’s College in Londen, heeft onlangs weer een spraakmakend artikel gepubliceerd: de belangrijkste resultaten voor “doeltreffendheid” van een proef met CGT voor patiënten met zogenaamde “aanhoudende lichamelijke klachten” (ALK) in de tweedelijnszorg. Zoals gebruikelijk bij deze groep onderzoekers, is het niet goed afgelopen. Maar ondanks nulresultaten voor de primaire uitkomst, stellen professor Chalder en haar gelijkgestemde collega’s de bevindingen in een positief daglicht in hun artikel, gepubliceerd in Psychological Medicine. 

(Psychological Medicine publiceerde ook de onzinnige herstelpaper uit 2013 van het PACE-team; Professor Chalder was een van de drie hoofdonderzoekers voor deze klassieker van waarschijnlijk wetenschappelijk wangedrag, waarbij deelnemers slechter konden worden op de primaire uitkomsten en toch als “hersteld” konden worden geacht. Toen ik dit een paar jaar geleden bij de redactie aanhaalde, werd mij geadviseerd om de PACE-studie te repliceren, maar in plaats daarvan eiste ik de onmiddellijk intrekking in een brief aan het vakblad met meer dan 100 ondertekenaars.)

De nieuwe studie, die de PRINCE Secondary Trial heet, staat los van een andere studie met mensen met aanhoudende lichamelijke symptomen in de eerste lijn: de PRINCE Primary Trial. Beide maken deel uit van de lopende campagne van professor Chalder en haar collega’s om een ​​bewijsbasis te bieden als rechtvaardiging voor de uitbreiding van psychologische diensten voor iedereen die aan ALK lijdt, een categorie die ook vaak wordt aangeduid als “somatisch onverklaarde lichamelijk klachten” (SOLK). Voor professor Chalder en haar collega’s omvatten ALK en SOLK chronisch vermoeidheidssyndroom, prikkelbaredarmsyndroom, fibromyalgie en vrijwel alles wat niet eenvoudig klinisch beoordeeld en gediagnosticeerd kan worden en dat kan worden geïnterpreteerd als veroorzaakt en/of in stand gehouden door psychologische factoren, door experts die vatbaar zijn voor dergelijke interpretaties.

Laten we eerst opmerken dat PRINCE Secondary een niet-geblindeerd onderzoek is dat steunt op zelfgerapporteerde uitkomsten – een onderzoeksopzet dat vol zit met potentiële en feitelijke vertekening. Dit is niet enkel de mening van mensen die een hekel hebben aan de PACE-studie en die geloven dat Psychological Medicine veel onzinnig onderzoek publiceert. Zoals ik heb opgemerkt, publiceerde de huidige hoofdredacteur van het Journal of Psychosomatic Research, samen met zijn twee voorgangers, eerder dit jaar een redactioneel artikel waarin ze duidelijk aangaven dat subjectieve uitkomsten onderhevig waren aan enorme vertekening in onderzoeken die niet streng geblindeerd zijn. (Dat betekent niet dat het vakblad gestopt is met publiceren van dergelijk problematisch onderzoek, zoals recent werk van Professor Chalders PACE-collega, Professor Peter White.)  

Voortgaand op deze lovenswaardige stellingname van het Journal of Psychosomatic Research zouden eventuele positieve resultaten van PRINCE Secondary meteen verdacht zijn. Maar in dit geval is dat is niet eens aan de orde, gezien de nulresultaten voor de primaire uitkomst – de Werk- en Sociale Aanpassingsschaal (WSAS) na 52 weken. (De uitstekende blog CBT Watch heeft een kritiek op de studie gepubliceerd.)

PRINCE Secondary was volgens het onderzoeksprotocol “een RCT ontworpen om de werkzaamheid en kosteneffectiviteit te evalueren van een transdiagnostische cognitieve gedragsinterventie voor volwassenen met ALK in de tweede lijn”. De interventie – “door de therapeut geleverde transdiagnostische CGT” of TDT-CGT – werd aangeboden naast de standaard medische zorg (SMZ). Het is speciaal ontwikkeld om de volgende problemen aan te pakken, zoals uiteengezet in het gepubliceerde artikel: “Patiënten met ALK kunnen nutteloze cognities en gedrag ontwikkelen die bijgevolg kunnen leiden tot een vermindering van het dagelijks functioneren, een verminderde levenskwaliteit en een verhoogde vatbaarheid voor het ontwikkelen van depressie en angst.” De vergelijkingsarm kreeg alleen SMZ.

Het protocol prees de studie aan als een belangrijk initiatief: “De studie PRINCE Secondary zal de eerste studie wereldwijd zijn die de werkzaamheid en kosteneffectiviteit onderzoekt van een protocollaire, transdiagnostische benadering… Als het doeltreffend blijkt te zijn, dan kan deze behandelingsbenadering het algehele functioneren van patiënten met ALK aanzienlijk verbeteren en kan het leiden tot aanzienlijke economische voordelen op lange termijn voor de NHS.”

Dat laatste punt is belangrijk. Professor Chalder en veel van haar collega’s promoten de uitbreiding van het programma Toegang tot Psychologische Therapieën Verbeteren van de National Health Service voor mensen met SOLK. Na deze publicatie zal het moeilijk zijn om PRINCE Secondary aan te halen als bewijs dat CGT voor SOLK een “werkzame” behandeling is – integendeel, de resultaten ondermijnen zulke beweringen. Maar dat zal professor Chalder of andere leden van de ideologische CGT-brigade er waarschijnlijk niet toe brengen hun eigen beweringen over hun favoriete interventies in twijfel te trekken. [In onderzoek verwijzen “werkzaamheid” en “werkzaam” naar hoe interventies presteren in gecontroleerde onderzoeken zoals klinische onderzoeken; “doeltreffendheid” en “doeltreffend” verwijzen naar hoe interventies in de echte wereld presteren.]

**********

Laten we het woord “werkzaam” vergeten en in plaats daarvan het woord “nuttig” gebruiken

Het protocol voor de PRINCE Secondary Trial, gepubliceerd in BMC Psychiatry, verklaarde duidelijk: “De werkzaamheid zal worden beoordeeld door het verschil tussen de armen te onderzoeken in de primaire uitkomstmaten Werk- en Sociale Aanpassingsschaal (WSAS) 52 weken na randomisatie.” De studie zelf merkt op dat de WSAS “werd gekozen als de primaire uitkomst omdat de focus van de therapie gericht was op processen die zouden kunnen resulteren in een vermindering van de impact van symptomen.” Met andere woorden, de TDT-CGT was specifiek gericht op het beïnvloeden van de cognitieve en gedragsfactoren waarvan werd aangenomen dat ze ALK-patiënten ervan weerhielden om volledig deel te nemen aan hun werk- en sociale leven.

Oké, dan. Na zorgvuldige evaluatie van alle eerdere studies en mogelijke uitkomstmaten met het oog op het ontwikkelen van een gezaghebbend protocol, bepaalden de onderzoekers hoe zij wilden dat het effect van hun interventie definitief zou worden gemeten. De WSAS is een schaal van 40 punten. De onderzoekers berekenden dat een verschil van 3,6 punten of meer op de schaal als klinisch significant zou worden beschouwd. Dat wil zeggen, elke verandering van minder dan 3,6 punten zou van onbeduidend klinisch voordeel zijn voor een individu – het zou in wezen betekenisloos zijn en zich niet vertalen in een merkbare verbetering.

Na 52 weken was de gemiddelde WSAS-score van degenen die de interventie kregen slechts 1,48 punten lager dan degenen die dat niet deden. (Lagere WSAS-scores duiden op verbetering.) De p-waarde was 0,139 – ver verwijderd van de 0,05-drempel die nodig was om als statistisch significant te worden beschouwd. Dus de WSAS-bevindingen op 52 weken waren zowel klinisch als statistisch niet significant. Bovendien viel het gehele betrouwbaarheidsintervalbereik (-3,44 tot 0,48) onder de aangegeven drempel van 3,6 punten voor klinische significantie. Dit zijn echt eenduidige resultaten. Ze kunnen in ieder geval niet gebruikt worden als promo voor het gebruik van CGT als behandeling voor ALK en SOLK.

Daarom is de conclusie van het abstract van de paper zo opvallend en zo bizar. De conclusie van een abstract is wat veel mensen die een paper diagonaal lezen, zich waarschijnlijk vooral zullen herinneren. Dit is de volledige conclusie van het abstract: “We hebben voorlopig bewijs dat TDT-CGT + SMZ nuttig kan zijn voor mensen met een reeks ALK’s. Er is echter verder onderzoek nodig om de effecten aan het einde van de behandeling te maximaliseren of te behouden.”

Iedereen die de tijd neemt om de paper grondig door te nemen, kan niet anders dan verbijsterd zijn over deze conclusie. Deze grootschalige proef werd goedgekeurd omdat veel eerder onderzoek, zoals beschreven in het protocol, voldoende “voorlopig bewijs” had opgeleverd van het soort dat in de conclusie wordt genoemd. Tenzij ik het fout heb gelezen, stelde het protocol niet voor om meer “voorlopig bewijs” te produceren dat de TDT-CGT-interventie “nuttig zou kunnen zijn”. PRINCE Secondary werd voorgesteld in het protocol en ontving financiering op basis van het idee dat het harde gegevens zou opleveren over “de werkzaamheid en kosteneffectiviteit” van de interventie. (De paper in Psychological Medicine bevatte geen gegevens over “kosteneffectiviteit”.)

Opgemerkt moet worden dat “nut” niet hetzelfde is als “werkzaamheid” en niet wordt gedefinieerd in het protocol of de studie zelf. Een interventie kan op de een of andere manier “nuttig” zijn als ondersteunende strategie, terwijl het geen “werkzaamheid” heeft als een feitelijke behandeling. In deze proef werd de methode voor het beoordelen van de “werkzaamheid” van de behandeling duidelijk aangegeven; de resultaten bereikten die statistiek niet, dus de behandeling kan niet als “werkzaam” worden omschreven. Als vage vervanging klinkt ‘nut’ positief, maar kan het min of meer alles betekenen – net als in dit geval.

In het rapport wijzen de onderzoekers acht secundaire uitkomsten aan. Zij noemen marginale verbeteringen in drie van deze resultaten als indicatie van mogelijk “nut”. Maar de resultaten suggereren op zijn best het volgende: door mensen acht sessies aanmoediging en aandacht te geven, kunnen zij hun antwoorden op sommige – maar niet de meeste – vragenlijsten met één of twee stappen verbeteren, vergeleken met degenen die niet acht weken lang dergelijke aanmoediging en aandacht krijgen. Dat is alles. Expansieve interpretaties van “nut” zijn niet gerechtvaardigd.

Laten we deze secundaire resultaten wat gedetailleerder bekijken. De eerste is de WSAS na 20 weken, die een verschil van 2,41 punten tussen de groepen rapporteerde. Dit is nog steeds onder de drempel van 3,6 punten om ​​klinisch significant te zijn. En zoals verwacht vanwege de vooringenomenheid die inherent is aan zelfgerapporteerde uitkomsten in niet-geblindeerde onderzoeken, werd zelfs dit minimale schijnbare effect niet gehandhaafd na 52 weken. (De WSAS na 20 weken werd in feite niet vermeld als een secundaire uitkomst in het protocol.)

Andere resultaten waren ook niet indrukwekkend. Vijf van de acht vermelde secundaire uitkomsten leverden geen statistisch significante bevindingen op. Twee anderen deden dat wel. De interventiegroep behaalde een verschil van 1,51 punten met de vergelijkingsgroep op de 30-puntenschaal Patient Health Questionnaire 15 en een verschil van 0,55 punten op de 9-puntenschaal Global Clinical Impression. Deze minimale gerapporteerde verbeteringen leveren geen overtuigend bewijs voor de interventie, aangezien ze ruim binnen het bereik van de reacties vallen die men zou verwachten van het soort vooringenomenheid in een niet-geblindeerd onderzoek met subjectieve uitkomsten, waar de redacteurs van het Journal of Psychosomatic Research onlangs over schreven.

******

Het probleem van meerdere vergelijkingen

En er is nog een ander probleem. Wanneer auteurs meerdere vergelijkingen maken, vergroten ze de kans dat ze enkele resultaten krijgen die per toeval statistische significantie bereiken. Om dat goed te maken, is het gebruikelijk om de resultaten te corrigeren of aan te passen met standaard statistische stappen, waarvan de Bonferroni-correctie de meest bekende is. Toch houden de PRINCE-onderzoekers niet van die aanpak. Het is te streng voor hun behoeften, dus besloten ze het achterwege te laten. Dit is wat ze zeggen:

“In dit hele artikel presenteren we niet-gecorrigeerde p-waarden. Methoden voor het corrigeren van de familiale fout door methoden zoals de Bonferroni-correctie staan bekend als voorzichtig. Als men echter een methode zou gebruiken die de valse ontdekkingsgraad controleert, zoals de Benjamini-Hochberg-procedure, dan bleven de verschillen op PHQ-15, WSAS op 20 weken en CGI statistisch significant en kunnen daarom als ontdekkingen worden beschouwd na correctie voor alle negen uitkomsten (acht secundaire plus primaire uitkomst).”

“Mijn creatieve interpretatie van deze uitspraak: onze bevindingen zijn zwak, maar ze zijn nog zwakker zijn dan ze lijken te zijn in onze rapportage. Daarom hebben we niet de moeite genomen om p-waarden te berekenen en te presenteren die rekening hielden met en gecorrigeerd werden voor het aantal tests dat we deden om statistisch significante resultaten te vinden. Ook is de standaardmethode om te corrigeren voor meerdere tests in een onderzoek als dit echt heel ingewikkeld, dus we gaan ze niet gebruiken. Maar we kunnen je verzekeren dat we met een correctiemethode die wij beter vinden, deze resultaten toch “ontdekkingen” kunnen noemen! (We presenteren die gecorrigeerde resultaten niet, maar geloof ons – deze studie is een succes.)

In de conclusie van een abstract moet op zijn minst een poging worden gedaan om de bevindingen op te nemen voor het primaire resultaat – de belangrijkste resultaten. De conclusie van Chalder en collega’s had onomwonden moeten vermelden dat de interventie niet doeltreffend was. In deze context is het een belediging voor de lezers om prioriteit te geven aan de uiterst bescheiden niet-gecorrigeerde resultaten van een minderheid van secundaire uitkomsten boven de nulresultaten van de primaire uitkomst. Wat een zielige manier om slecht nieuws weg te moffelen.

Bovendien is het niet eerlijk van de onderzoekers om te beweren dat deze magere gegevens “voorlopig bewijs” vormen voor de interventie, terwijl het primaire resultaat een flop was. De roep om verder onderzoek om te bestuderen hoe deze effecten kunnen worden gehandhaafd of uitgebreid, is ongegrond. De interventie heeft niet de voorspelde en gewenste effecten opgeleverd. Dat is de enige geloofwaardige interpretatie van deze rampzalige resultaten.

Peerreviewers en redacteurs van vakbladen hebben de taak om op te treden als bescherming tegen onjuiste voorstellingen. In dit geval heeft het systeem gefaald. Een conclusie waarin geen melding wordt gemaakt van de nulresultaten voor het primaire resultaat, is onaanvaardbaar – dit had nooit gepubliceerd mogen worden.

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Trial By Error: Tack en ik schrijven naar Psych Medicine; Struthers schrijft naar Medical Research Council

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 24 juli 2021.

Een recent onderzoek naar cognitieve gedragstherapie (CGT) voor patiënten met “aanhoudende lichamelijke klachten” (ALK), een categorie die ook “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” wordt genoemd, rapporteerde nulresultaten voor de primaire uitkomst. Deze nulresultaten werden niet vermeld in de conclusie van het abstract, dat in plaats daarvan gericht was op minimaal gerapporteerde voordelen voor een minderheid van secundaire uitkomsten. Dat is echt niet oké! De studie werd gepubliceerd in Psychological Medicine– een vakblad dat nauwe banden heeft met de PACE-onderzoekers en andere leden van de ideologische CGT-brigade.

Ik heb een brief aan het vakblad geschreven samen met Michiel Tack, een ME/cvs-patiënt die op zijn blog ME/CFS-skeptic scherp commentaar geeft op onderzoek. De brief werd niet enkel ingediend als correspondentie, maar werd ook op een preprintserver geplaatst. De meeste preprintservers dienen als publicatielocatie voor onderzoek, niet voor correspondentie, maar het leek ons een goed idee om de brief ook daar te posten.

In het verleden heb ik nooit veel moeite gedaan om formele correspondentie in te dienen bij vakbladen. Het interesseert me niet zo hoe lang ik moet wachten tot de redacteurs besluiten om het al dan niet te publiceren. Ook lijken vakbladen liever brieven te publiceren waarin wordt gewezen op ernstige gebreken in artikelen, dan dat ze die ernstige gebreken zelf corrigeren. Dus in plaats daarvan stuurde ik meestal rechtstreeks brieven naar redacteurs over mijn bedenkingen. Vervolgens postte ik de brieven op Virology Blog of Facebook. Soms hebben deze interventies een passende reactie opgeleverd; soms ook niet. Het grote voordeel van formele correspondentie daarentegen is dat het – in tegenstelling tot blogposts – wordt opgenomen in het officiële wetenschappelijke archief, wordt geïndexeerd in databanken en kan worden geciteerd.

De beschikbaarheid van een preprintoptie doorbreekt in feite een beetje de wurggreep die de vakbladen hebben op het publieke debat. In het tijdperk van het coronavirus zijn preprints een essentieel onderdeel geworden van het ecosysteem van de wetenschapscommunicatie. Het is niet langer uitgesloten dat een artikel (of een brief) wordt ingediend bij een vakblad, en dat het tegelijkertijd op een preprintserver wordt geplaatst.

Dit is een deel van onze brief:

PRINCE Secondary was een gerandomiseerde studie om de werkzaamheid en kosteneffectiviteit te testen van door een therapeut geleverde, transdiagnostische cognitieve gedragstherapie (TDT-CGT) voor patiënten met aanhoudende lichamelijke klachten (ALK). (Chalder et al., 2021) 324 ALK-patiënten werden gerandomiseerd om ofwel TDT-CGT plus standaard medische zorg (SMZ) of alleen SMZ te ontvangen. Het primaire resultaat van de studie was de gemiddelde score op de Werk- en Sociale Aanpassingsschaal (WSAS) bij de opvolgingsbeoordeling op 52 weken na de randomisatie. De proef omvatte ook een aantal secundaire uitkomsten.

In de conclusie van het abstract stellen de auteurs dat de studie “voorlopig bewijs levert dat TDT-CGT + SMZ nuttig kan zijn voor mensen met een reeks ALK’s.” Deze verklaring is misleidend omdat het de nulbevindingen van de primaire uitkomst van het onderzoek negeert. Hoewel de interventiegroep een bescheiden voordeel op de WSAS rapporteerde ten opzichte van de SMZ-groep, was dit niet statistisch of klinisch significant. Voor de WSAS wezen de auteurs op een reductie van -3,6 als een minimaal klinisch relevant verschil (MKRV). Na 12 maanden lag het gemiddelde voor de interventiegroep -1,48 punten lager dan voor de SMZ-groep, met een 95% betrouwbaarheidsinterval van -3,44 tot 0,48. De betrouwbaarheidsinterval sloot dus uit wat de auteurs vooraf hadden gedefinieerd als het MKRV. Dit geeft aan dat de studie voldoende statistische kracht had om sterk en bruikbaar bewijs van werkzaamheid te leveren, maar dat dit niet is gelukt.

Je kunt de rest hier lezen [in het Engels, n.v.d.r.].

**********

Een brief aan de Britse Medical Research Council

Drie zomers geleden stuurde ik aan The Lancet een open brief over de PACE-studie die enige aandacht trok. De brief veroordeelde de “onaanvaardbare methodologische tekortkomingen” van de studie en vroeg om een ​​volledig onafhankelijke beoordeling van de gegevens. Meer dan 100 wetenschappers, clinici, academici en andere experts van over de hele wereld ondertekenden de brief, samen met tien parlementsleden en meer dan 70 patiënten- en belangenorganisaties.

The Times (UK) schreef er een artikel over. BMJ volgde met een kort verslag op zijn eigen nieuwssite. Door die negatieve aandacht werd de Britse Medical Research Council, de belangrijkste financier van de PACE-studie, in zijn hemd gezet. Professor Fiona Watt, de uitvoerende voorzitter van de MRC, gaf een halfslachtige verdediging van PACE die gedeeltelijk steunde op de methodologisch gebrekkige Cochranereviews van CGT en graduele oefentherapie voor ME/cvs. (Cochrane beschouwt dit als interventies voor CVS.)

Caroline Struthers, die zichzelf “burgerwetenschapper en patiëntgerichte onderzoeksenthousiasteling” noemt en die op Twitter commentaar geeft als @healthy_control, is Cochrane onafgebroken onder druk blijven zetten om transparanter te zijn over de gekende problemen van deze reviews. Dankzij haar doorzettingsvermogen heeft Cochrane onlangs zijn pagina’s vernieuwd om zijn eigen adviezen over de reviews beter zichtbaar te maken voor lezers.

Haar volgende logische stap was om professor Watt op deze en andere recente ontwikkelingen te wijzen, in het licht van Watts verdediging van PACE in 2018.

Hier volgen een paar belangrijke paragrafen uit de recente brief van Struthers:

De review Cognitieve gedragstherapie voor chronisch vermoeidheidssyndroom bij volwassenen heeft intussen een noot van de redactie gekregen, waarin staat dat ze verouderd is, niet zal worden bijgewerkt en niet mag worden gebruikt voor klinische besluitname. Dat kan je moeilijk bewijs volgens de gouden standaard noemen.

De review Oefentherapie voor chronisch vermoeidheidssyndroom is in 2019 gewijzigd en bevat een noot van de redactie met een link naar een nieuwsartikel waarin wordt erkend dat een geheel nieuwe aanpak nodig is. Cochranes hoofdredacteur zegt in het nieuwsartikel dat de “… gewijzigde review nog steeds gebaseerd is op een onderzoeksvraag en een reeks methoden uit 2002 en het bewijs weerspiegelt van studies die definities van ME/cvs uit de jaren negentig toepasten”.  Ook niet meteen bewijs volgens de gouden standaard.

Je kan de rest hier lezen [in het Engels, n.v.d.r.].

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Lees ook

• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
• Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
• David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
• Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
• Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
• Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
• Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
• Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
• Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
• In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
• ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
• Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
• Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
• Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
• Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
• Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
• James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
• Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
• Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
• Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
• Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
• Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
• Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
• King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
• Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
• Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
• Een inkijk in de aanval op het delen van data
• Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
• Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
• Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
• We zijn tenminste niet ergerlijk
• Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
• Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
• Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
• Opnieuw een open brief aan de Lancet
• What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
• Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
• Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
• Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
• Open brief Prof. Malcolm Hooper aan The Lancet
• Een half jaar gaat voorbij zonder de vrijgave van PACE-studiedata uit PLOS One
• PACE-Gate: de controverse over de grootste studie naar CGT en GET bij ME/cvs
• Proffen schrijven open brief aan PLoS One i.v.m. PACE-studie naar CGT/GET
• Correctie van PLoS verwijdert geanonimiseerde patiëntengegevens in studie naar CVS (& zet ze daarna terug)
• “Hun mond viel open van verbazing over de PACE-trial naar CGT en GET.”
• Rechtbank eist vrijgave van de gegevens van de PACE-studie naar CGT en GET voor ME/CVS
• Queen Mary University of London “bestudeert” de regelgeving om de PACE-data vrij te geven
• The Lancet struikelt opnieuw over de PACE-studie
• Trial by error, vervolgd: mijn vragen voor de hoofdredacteur van The Lancet, Richard Horton
• Vrijgave data PACE-team volgens originele protocol
• Verklaring QMUL: bekendmaking van de data van de PACE-studie onder de Wet op de Vrijheid van Informatie
• Persbericht. De vrijgave van de PACE-data is een fundamentele overwinning voor mensen met ME/cvs
• Stop studies naar graduele oefentherapie voor ME/CVS
• Prof. Van der Meer waarschuwt voor delen van data met “je vijanden”
• Geen “herstel” in de PACE-studie, blijkt uit nieuwe analyse
• Slechte wetenschap heeft miljoenen ME/cvs-patiënten misleid. Hier leest u hoe we terugvochten.
• Belangrijkste punten uit de analyse van de ruwe data voor “herstel” van de PACE-studie
• Bewijs voor aanbevolen behandelingen voor ME en CVS houdt geen stand
• Trial by error, vervolgd: de echte data van de PACE-studie
• Erger dan de ziekte
• De PACE-studie: waar “herstel” niet betekent dat je terug gezond bent
• Hoe de brief van Alem Matthees het mysterie van ME/cvs hielp oplossen
• Een open brief aan Psychological Medicine over “herstel” en de PACE-trial (Update)
• Opnieuw een open brief aan Psychological Medicine!
• De bal misslaan bij ME/cvs
• Trial by error, vervolgd: de nieuwe FITNET-studie voor kinderen
• Trial by error, vervolgd: een vervolgpost over FITNET-NHS
• Trial by error, vervolgd: de Nederlandse studies (opnieuw!), en een Esther Crawley-bonus
• Trial by error, vervolgd: mijn lasterlijk bloggen op Virology Blog
• Trial by error, vervolgd: een open brief aan het bestuur van het CFS/ME Research Collaborative (CMRC)
• Trial by error, vervolgd: CFS/ME Research Collaborative aan Virology Blog: “Rot op!”
• Trial by error, vervolgd: Het CMRC bevestigt volledige steun aan Lasterlijke Esther
• Trial by error, vervolgd: ME Research UK stapt uit het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error, vervolgd: mijn “scheur-het-aan-flarden”-toespraak bij Invest in ME
• David Tuller zamelt geld in voor Virology Blogs Trial by error: verslaggeving over PACE, ME/cvs en verwante onderwerpen
• Trial by error, vervolgd: mijn brief aan de University of Bristol
• Crowdfundingcampagne David Tuller in teken van ME: nog twee weken te gaan…
• David Tuller komt op voor ME: de laatste tien dagen van de campagne…
• Trial by error, vervolgd: is PACE een geval van wetenschappelijk wangedrag?
• Trial by error, vervolgd: de reis van Julie Rehmeyer “Through The Shadowlands”
• Trial by error, vervolgd: meer over graduele oefentherapie van Peter White en The Lancet
• Trial by error: De CDC schrappen cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor ME/cvs
• Trial by error: De NICE-richtlijnen, en meer over de CDC
• Trial by error: NICE weigert om namen van experts te onthullen
• Trial by error: NICE verwerpt mijn verzoek op basis van vrijheid van informatie
• De PACE-trial, of hoe een medisch schandaal tot stand kwam
• Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Deel 2: Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Trial by error: de wanhopige pogingen van het Science Media Center om PACE te verdedigen
• Trial by error: gepensioneerde PACE-onderzoeker Peter White en Swiss Re
• Trial by error: mijn e-mailuitwisseling met de directeur van NICE
• Trial by error: geen ethische review van de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: verzoek om meer details over de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: de rapporten van de “deskundigen ter zake” van NICE
• Trial by error: MEGA’s nieuwst mislukking
• Trial by error: NICE verwerpt huidige richtlijn, plant “volledige update”
• Trial by error: NIH geeft een subsidie van 2,1 miljoen dollar aan de Britse Biobank!
• Trial by error: nog een brief aan de directeur van NICE
• Trial by error: huidige NICE-richtlijn blijft, voorlopig toch
• Trial by error: de verrassende nieuwe gids voor beste praktijken van BMJ [voor ME/cvs]
• Trial by error: mijn korte ontmoeting met Professor Crawley
• Trial by error: Hé, Bristol! Waar is mijn ‘cease and desist’-brief*?
• Trial by error: de Crawley-kronieken (vervolg)
• Trial by error: mijn eenzijdige correspondentie met professor Crawley
• Trial by error: de niet-openbaar gemaakte uitkomstenverwisseling van de SMILE-studie
• SMILE-studie Lightning Process voor kinderen met CVS: Resultaten te mooi om waar te zijn?
• Trial by error: mijn vragen voor het Science Media Center
• Trial by error: de klacht van Bristol aan Berkeley
• David Tuller en de (s)PACEcake-eters
• Trial by error: de studie naar afwezigheid op school, tweede ronde
• Trial by error: COPE aan BMJ Open: meer details alstublieft!
• Trial by error: mijn halfjaaroverzicht
• Trial by error: de valse beweringen van professor Crawley op BuzzFeed
• Trial by error: een brief aan Archives of Disease in Childhood
• Trial by error: brief van CPET-experts aan het British Journal of Sports Medicine
• Trial by error: QMUL en FOI, Nature en Cochrane, het Pineapple Fund
• Trial by error: een brief aan BMJ Open
• Trial by error: onze gedachtenwisseling met BMJ Open
• Trial by error: mijn briefwisseling met het vakblad Archives of Diseases in Childhood
• Trial by error: nieuws over mijn plannen
• Trial by error: het nieuws van het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error: de Nederlandse review; mijn trip; Bristols stilzwijgen
• Trial by error: de stand van zaken in Australië en de nieuwe functie van professor Crawley
• Trial by error: ik meld me even vanuit Melbourne en Canberra…
• Trial by error: de volgende ronde met BMJ Open 26/3
• Trial by error: vragenronde met Schots Parlementslid Carol Monaghan 28/3
• Trial by error op Virology Blog: verslaggeving over ME/CVS. Crowdfundingscampagne voor David Tuller! 29/3
• Trial by error: mijn door Berkeley ondersteunde crowdfundingscampagne 2/4
• Trial by error: onze nieuwste tango met BMJ Open… 2/4
• Trial by error: een fantastisch stuk over ME/CVS op de Australische TV 4/4
• Trial by error: een post over Andrew Lloyd 4/4
• Trial by error: mijn Australische tour, vervolg 11/4
• Trial by error: twee podcastinterviews en “belangenconflicten” 16/4
• Trial by error, gastpost: crowdfunding David Tuller is geen belangenconflict 16/4
• Trial by error: Professor Michael Sharpes flater op de Australische Radio 18/4/18
• Trial by error: de steun die Andrew Lloyd in het verleden gaf aan PACE 24/4/18
• Trial by error: de winkeltasstudie en de vernieuwde website van de staat New York 24/4/18
• Trial by error: tot ziens Australië; en twee updates 25/4/18
• Trial by error: Vraag en antwoord met Leonard Jason met betrekking tot gevalsdefinities 2/5/18
• Trial by error: mijn bezoeken aan Alem Matthees 7/5/18
• Trial by error: Australiës online bijscholingsprogramma over GET/CGT 14/5/18
• Trial by error: meer over de CDC; Reader’s Digest; Newsbeat op BBC 23/5/18
• Trial by error: NICE neemt het Lightning Process in beschouwing 28/5/18
• Trial by error: mijn woordenwisseling met de hoofdonderzoekers van PACE, in NY Times in 2011 29/5/18
• Trial by error: BMJ “onderzoekt” nog steeds de paper over het Lightning Process 4/6/18
• Trial by error: mijn brief aan Parlementslid Monaghan over BMJ-studies 5/6/18
• Trial by error: een brief aan gezondheidsambtenaren over de lakse redactionele maatstaven van BMJ 6/6/18
• Trial By Error: mijn brief over de BMJ-studie aan het Science Media Centre 6/6/18
• Trial By Error: nog enkele brieven over BMJ’s gebrekkige pediatrische studies 11/6/18
• Trial By Error: een leerplan voor behandeling van CVS met CGT 13/6/18
• Trial by error: een brief aan NICE over het IAPT-programma 18/6/18
• Trial by error: Sir Simon trapt bal in eigen doel 18/6/18
• Trial by error: een open brief aan The Lancet, twee jaar later 19/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes driftige opmerkingen – in wiens naam spreekt hij eigenlijk? 25/6/18
• Trial by error: mijn gesprek met professor Bishop 25/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes briefing aan Monaghan vóór de hoorzitting 2/7/18
• Trial by error: mijn brief aan Fiona Godlee 2/7/18
• Trial by error: zijn alle experts in klinische studies fan van PACE? 9/7/18
• Trial by error: nog maar eens een oproep aan The Lancet, met meer handtekeningen 10/7/18
• Trial by error: wachten op Godlee 11/7/18
• Trial by error: mijn brief aan het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het Parlement 11/7/18
• Trial by error: de inhoudsloze “noot van de redactie” bij de studie over het Lightning Process 16/7/18
• Trial by error: de update van CDC voor zorgverstrekkers 30/7/18
• Trial by error: Mayo blijft pleiten voor GET 6/8/18
• Trial by error: open brief aan The Lancet, versie 3.0 13/8/18
• Trial by error: de BPS-brigade trapt bal wéér in eigen doel 15/8/18
• Trial by error: meer Mayo alsjeblieft 20/8/18
• Trial by error: rekruteringsadvertentie voor FITNET-NHS maakt reclame voor “herstel” 20/8/18
• Trial by error: mijn brief aan Red Whale/GP Update 22/8/18
• Trial by error: nog een brief aan BMJ’s Dr Godlee 27/8/18
• Trial by error: Professor Edward brief aan Fiona Watt van MRC 28/8/18
• Trial by error: de Cochranecontroverse 3/9/18
• Trial by error: hoe staat het eigenlijk met de MAGENTA-studie? 17/9/18
• Trial by error: Bruce Levin over “hoe je een gerandomiseerde klinische studie NIET uitvoert” 18/9/18
• Trial by error: de open brief aan Netflix over Afflicted 24/9/18
• Over lichamelijke symptomen die afgewimpeld worden als “tussen de oren” 27/9/18
• Trial by error: de conferentie van de CFS/ME Research Collaborative 1/10/18
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Archives of Disease in Childhood 8/10/18
• Trial by error: mijn eerste post over het IAPT-programma 10/10/18
• Trial by error: Per Fink in New York 16/10/18
• Trial by error: de zielige reactie van de Psychosomatische Conferentie 17/10/18
• ME/CVS is geen psychosomatische ziekte 18/10/18
• Mijn brief aan organisator van 4 e Psychosomatiekconferentie aan Columbia 19/10/18
• Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in 19/10/18
• Een steunbetuiging aan Cochrane 23/10/18
• Trial by error: waar blijft die verontschuldiging, BMJ Open? 24/10/18
• Trial by error: drie jaar verder… 28/10/18
• Trial by error: wéér een brief over de studie over het Lightning Process 7/11/18
• Trial by error: een Australische uitwisseling met professor Sharpe 8/11/18
• Trial by error: hoe ontwijk je ethische review? 12/11/18
• Trial by error: enkele bedenkingen over NICE 19/11/18
• Trial by error: goed nieuws over Cochrane 3/12/18
• Trial by error: BMJ zag Bristols ethische vrijstellingen door de vingers 4/12/18
• Trial by error: een nieuwe zet van Cochrane 10/12/18
• Trial by error: het Noorse perspectief 12/12/18
• Trial by error: de nieuwe studie over interferon voor “CVS” 19/12/18
• Trial by error: Australisch ontwerprapport nodigt uit tot commentaar 24/12/18
• Trial by error: “Geen woorden, maar daden!”, zeggen patiënten tegen NIH 26/12/18
• Trial by error: mijn brief aan de seniorauteur van de studie over het Lightning Process 7/1/19
• Trial by error: verdere bedenkingen over de interferonstudie 7/1/19
• Trial by error: weer een Parlementair Debat voor Carol Monaghan 21/1/19
• Trial by error: mijn zesmaandelijks overzicht 22/1/19
• Trial by error: het werkgerelateerd advies van Action for ME 23/1/19
• Trial by error: Steve Brines verontrustende uitspraak in het parlementaire ME-debat 28/1/19
• Trial by error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over METRIC 28/1/19
• Trial by error: Bristol onderzoekt Crawleypapers 31/1/19
• Trial by error: enkele bedenkingen over een aanstaand artikel 31/1/19
• Trial by error: de vragen van de verslaggever voor professor Racaniello 31/1/19
• Trial by error: wat meer over Bristols onderzoek 1/2/19
• Trial by error: een terugblik op de studie over de afwezigheid op school 3/2/19
• Trial by error: en nog een “repliek vooraf”… 5/2/19
• Trial by error: HRA-rapport praat PACE niet goed 6/2/19
• Trial by error: BMJ past PACE-artikel van vorige week aan 12/2/19
• Trial by error: mijn vragen aan de PACE-professoren 13/2/19
• Trial by error: Brieven aan Fiona Godlee en Nigel Hawkes 18/2/19
• Trial by error: Professor Sharpe vraagt om intrekking van artikels 18/2/19
• Trial by error: de kostprijs van SOLK 25/2/19
• Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie? 4/3/19
• Trial by error: stomme studies 6/3/19
• Trial by error: grote Amerikaanse zorgverzekeraar wijzigt koers! 11/3/19
• Trial by error: mijn brief aan professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie 18/3/19
• Trial by error: update van Cochrane en laatste brief van Caroline Struthers 20/2/19
• Trial by error: Cochranes rapport over Courtneys klacht 12/3/19
• Trial by error: mijn verslaggeving over ME/cvs en aanverwante controverses 27/3/19
• Trial by error: mijn brief aan Kate Kelland 18/3/19
• Trial by error: de zielige reactie van CDC aan Reuters 25/3/19
• Trial by error: meer over Kaiser Permanente 1/4/19
• Trial by error: april is crowfundingmaand aan Berkeley 1/4/19
• Trial by error: Amerikaanse Top voor ME/cvs-artsen 2/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 1 8/4/19
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Bristol 9/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 2 en meer over Sharpe en Chalder 15/4/19µ
• Trial by error: update over Reuters 18/4/19
• Trial by error: ik kom even terug op het verhaal in Reuters 21/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 3: je donatie wordt verdubbeld 22/4/19
• Trial by error: Jennie Spotila over toespraak directeur NIH 23/4/19
• Trial by error: weer een brief aan de juridische dienst van Bristol 29/4/19
• Trial by error: mijn opvolgingsbrief aan Reuters 30/4/19
• Trial by error: mijn brief over SOLK aan British Journal of General Practice 6/5/19
• Trial by error: mijn gesprek met British Journal of Medical Practice 7/5/19
• Trial by error: ik schreef nog maar eens aan Bristol 13/5/19
• Trial by error: crowdfunding is ten einde! 14/5/19
• Trial by error: pleidooi aan Fiona Godlee over een bekend thema 16/5/19
• Trial by error: mijn opvolgbrief aan het British Journal of Medical Practice 20/5/19
• Trial by error: Lightning Process “doeltreffend”? Dat meen je toch niet? 20/5/19
• Trial By Error: mijn meest recente brief over de studie over het Lightning Process: update 22/5/19
• Trial by error: British Journal of Medical Practice stemt in met correctie over SOLK 29/5/19
• Trial by error: Professor Edwards schrijft naar Dr Godlee van BMJ over de LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: tijd om de LP-studie in te trekken; Brief aan Archives of Disease in Childhood 3/6/19
• Trial By Error: een FOI-aanvraag aan Bristol over LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: terugkijk op mijn vragen aan Science Media Centre over Bristols LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: een tweede brief aan seniorauteur LP-studie 5/6/19
• Trial By Error: opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Dr. Segal over citatie LP-studie 5/6/19
• Trial by error: hé BJGB, waar blijft die correctie over de kostprijs van SOLK? 10/6/19
• Trial by error: BJGP-correctie op komst; BMJ blijft ons hardnekkig negeren 11/6/19
• Trial by Error: een brief aan Bristol over mijn recente FOI-verzoek; plus update 12/6/19
• Trial By Error: weer een review die de LP-studie vernoemt, dus ik klim weer in mijn pen 24/6/19
• Trial By Error: een update over de pediatrische SOLK-review 26/6/19
• Trial By Error: FOI-antwoord uit Bristol over LP-studie; correctie in BJGP over SOLK /1/7/19
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over de kostprijs van SOLK 1/7/19
• Trial By Error: bedenkingen over SOLK en Bermingham; Brief aan Professor Payne 8/7/19
• Trial By Error: Mary Dimmock over de nieuwe bewijsreview van de CDC 10/7/19
• Trial By Error: ons contact met vakblad BMJ over “correctie” LP-studie 15/7/19
• Trial By Error: Britse klinieken gaan te laks om met schade door behandeling, zegt studie 16/7/19
• Trial By Error: nieuwe GET-onzin uit Australië 29/7/19
• Trial By Error: een slecht geïnformeerd artikel in The Guardian 13/8/19
• Trial By Error: mijn interview met de Australische Dr. Don Lewis 19/8/19
• Trial By Error: Joan McParlands getuigenis over het Lightning Process 21/8/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – open brief aan Dr. Godlee 28/8/19
• Trial By Error: oproep tot intrekking van de LP-studie 3/9/19
• Trial By Error: hoofdauteur nieuwe bias-richtlijn Cochrane was coauteur LP-studie 31/8/19
• Trial By Error: meer over Cochranes nieuwe tool i.v.m. risico op bias 4/9/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 9/9/19
• Trial By Error: Dr. Godlee krijgt weer keiharde brieven van experts 11/9/19
• Trial By Error: nieuwe lading brieven aan Dr. Godlee over BMJ’s flaters i.v.m. LP-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan professor Chalder over de PRINCE-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan BMJ Open i.v.m. foute bewering over SOLK 18/9/19
• Trial By Error: hoe zit het met de Cochranereview over bewegingstherapie? 24/9/19
• Trial By Error: waar blijft Bristols rapportage over Professor Crawleys ethische misstappen? 2/10/19
• Trial By Error: meer over de herziene Cochranereview over bewegingstherapie 9/10/19
• Trial By Error: Bristols rapport op komst; slides van mijn lezing in Oxford 21/10/19
• Trial By Error: brief van HRA over doorlichting Bristolstudies 28/10/19
• Trial By Error:“Bristol, hoog tijd om uw klacht tegen Berkeley in te trekken” 29/10/19
• Trial By Error: hoe ontwijk je ethische review? (herneming) 30/10/19
• Trial By Error: Brief van HRA aan Rector van Berkeley 2/11/19
• Trial By Error: opvolgingsbrief aan Bristol 15/11/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – tweede open brief aan Dr. Godlee 22/11/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 2/12/19
• Trial By Error: Fiona Godlee blijft studie Lightning Process steunen 6/12/19
• Trial By Error: Mayo’s flutwebsite 10/12/19
• Trial By Error: mijn opiniestuk over BMJ en dr. Godlee 16/12/19
• Trial By Error: PEM is vreselijk en Fukuda is dat ook, zegt nieuwe studie 24/12/19
• Trial By Error: wankel bewijs voor tekenen van Functionele Neurologische Stoornissen 30/12/19
• Trial By Error: mijn gedachtewisseling uit 2011 met White et al over gevalsdefinitie 31/12/20
• Trial By Error: nog wat bedenkingen over Functionele Neurologische Stoornis 7/1/20
• Trial By Error: de open brief van de Deense ME-Vereniging 8/1/20
• Trial By Error: 2018 – PACE-heranalyse en expertbeoordeling van Science Media Centre 13/1/2020
• Trial By Error: CGT geeft geen voordeel voor patiënten met vergevorderde kanker, zegt studie 15/1/20
• Trial By Error: CGT en prikkelbaredarmsyndroom 24/1/20
• Trial By Error: een commerciële deal voor het digitale CGT-programma voor PDS van King’s College London 27/1/20
• Trial By Error: aanvraag bij King’s College London i.h.k.v. Vrijheid van Informatie; brief aan Mahana Therapeutics 27/1/20
• Trial By Error: meer over de deal met Mahana Therapeutics  28/1/20
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Moss-Morris 3/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan een van de adviseurs gastro-enterologie van Mahana 5/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgingsbrief aan professor Rona Moss-Morris 10/2/20
• Trial By Error: nog een brief aan twee Mahana-adviseurs gastro-enterologie 11/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan Mahana’s CEO en medestichter 11/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgbrief aan CEO van Mahana Therapeutics 17/2/20
• Trial by error: een Australisch radio-interview met dr. Mark Guthridge uit Melbourne 19/2/20
• Trial By Error: nog een brief over Mahana; BerkeleyWellness over PDS-studie 24/2/20
• Trial By Error: nieuwe biopsychosociale studie over vermoeidheid bij HIV-patiënten 2/3/20
• Trial By Error: wat nu? 18/3/20
• Trial By Error: King’s College London wijst mijn FOI-aanvraag af (deze post gaat niet over COVID) 7/4/20
• Trial by error: een bericht over Lupus en SOLK, niet over COVID 8/4/20
• Trial By Error: mijn verslaggeving over ME, cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” e.a. 9/4/20
• Trial By Error: terug naar Mahana en prikkelbaredarmsyndroom… 15/4/20
• Trial By Error: Oxford-NHS adviseert GET/CGT voor post-COVID-“CVS”-patiënten 16/4/20
• Trial By Error: Opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Mahana 18/4/20
• Trial By Error: mijn FOI-brief over Oxfords pamflet over vermoeidheid na COVID-19 18/4/20
• Trial By Error: opvolging aanvraag Vrijheid van Informatie bij Oxford Health  20/4/20
• Een update over mijn lopende crowdfunding 20/4/20
• Trial By Error: Meer over het Mahanagedoe… 25/4/20
• Trial By Error: nog een bericht aan Mahana’s gastro-enterologische adviseurs 28/4/20
• Trial By Error: Noors studievoorstel over Lightning Process 2/5/20
• Trial By Error: reactie van Oxford Health op mijn aanvraag i.h.k.v. Vrijheid van Informatie 2/5/20
• Trial By Error: Mijn brief aan corresponderend auteur PDS-studie 5/5/20
• Trial By Error: Merck Manual adviseert nog steeds GET/CGT 6/5/20
• Trial By Error: meer over die Noorse studie over CGT/Muziektherapie 16/5/20
• Trial By Error: meer over die rare Noorse CGT/muziektherapie-studie 18/5/20
• Trial By Error: Noorwegen krijgt dubbele dosis wazige wetenschap 20/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan senior auteur van Noorse CGT/Muziektherapiestudie 22/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan peerreviewer CGT/Muziektherapiepaper van BMJ 28/5/20
• Trial by Error: commentaar van Tack de Krak op BMJ’s “haalbaarheidsstudie” over CGT/Muziektherapie  28/5/20
• Trial By Error: twee brieven aan Dagbladet over hun ME-verslaggeving 30/5/20
• Trial By Error: brief aan BMJ Paediatrics Open over die CGT/Muziektherapiestudie 31/5/20
• Trial By Error: een paar lezenswaardige blogposts 2/6/20
• Trial By Error: reactie van Dagbladet 3/6/20
• Trial By Error: nog een paar lezenswaardige blogposts 9/6/20
• Trial By Error: persbericht King’s College London verbergt slecht nieuws 11/6/20
• Trial By Error: brief aan KCL, nog een brief aan BMJ 15/6/20
• Trial By Error: een stel studies toont limieten van CGT voor Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten 17/6/20
• Trial By Error: BMJ beantwoordt oproep over Noorse CGT-muziektherapiestudie 18/6/20
• Trial By Error: meer vragen over CODES-studie over CGT voor dissociatieve aanvallen 23/6/20
• Trial By Error: VK financiert Geneticaproject; mijn brief aan CODES-onderzoekers 25/6/20
• Trial By Error: CODES-studiecommentaar promoot ‘op eminentie gebaseerde geneeskunde’ 26/6/20
• Trial By Error: mijn brief aan auteur van CODES-commentaar 27/6/20
• Trial By Error: nu is er ook CGT voor “gezondheidsangst” bij CVS 2/7/20
• Trial By Error: herinnering aan BMJ over muziektherapie; brief aan expert “gezondheidsangst” 3/7/20
• Trial By Error: prima berichtgeving over Britse Geneticastudie in The Times 8/7/20
• Trial By Error: NICE over lichaamsbeweging en post-Covid-syndroom 15/7/20
• Trial By Error: geen bewijs voor CGT e.a. als therapieën voor “conversiestoornis” 20/7/20
• Trial By Error: nog een brief over BMJ’s muziektherapiestudie 21/7/20
• Trial By Error: experts Columbia vragen BMJ dringend om intrekking problematische studie 25/7/20
• Trial By Error: desinformatie over behandelingen voor post-Covid-syndroom 28/7/20
• Trial By Error: enkele interessante dingen om te lezen en te bekijken, van Rivka, Natalie en Anil 3/8/20
• Trial By Error: “Your COVID Recovery” van de Britse National Health Service 5/8/20
• Trial By Error: En nu – geen verrassing – CGT voor post-Covid-vermoeidheid 8/8/20
• Trial By Error: meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder 12/8/20
• Trial By Error: FITNET-NHS vindt niet genoeg deelnemers 18/8/20
• Trial By Error: Lighting Process – de bliksem slaat weer in! 27/8/20
• Trial By Error: wat is het Dynamic Neural Retraining System? 2/9/20
• Trial By Error: wat leesvoer over langdurige Covid, BMJ en ME 10/9/20
• Trial By Error: Britse dokters spreken zich uit over langdurige covid; Mayo wijzigt koers (een beetje) 15/9/20
• Trial By Error: een korte lezing voor Britse artsen en onderzoekers 17/9/20
• Trial By Error: Meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder, deel 2 20/9/20
• Trial By Error: CDC-vergadering voor belanghebbenden 28/9/20
• Trial By Error: rapportage over ME, CVS, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 1/10/20
• Trial By Error: dat webinar van Royal Society of Medicine over langdurige COVID 1/10/20
• Trial By Error: Meer over het webinar van de Royal Society of Medicine 4/10/20
• Trial By Error: ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs op komst 8/10/20
• Trial By Error: hoe de nachtmerrie begon voor Professor Lubet 14/10/20
• Trial By Error: het sprookje van Professor Chalder en haar PRINCE 14/10/20
• Trial By Error: een paar bedenkingen over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/10/20
• Trial By Error: Professor Chew-Graham geen fan meer van GET/CGT? 21/10/20
• Trial By Error: komende ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs 25/10/20
• Trial By Error: British Association for CFS/ME wijzigt koers 27/10/20
• Trial By Error: BMJ trekt CGT-Muziektherapiestudie in, maar… 27/10/20
• Trial By Error: geen verband tussen “ouderlijke scheiding” en ernst van ME bij kinderen 3/11/20
• Trial By Error: mijn voorspellingen over ME/cvs-richtlijn van NICE, herneming 7/11/20
• Trial By Error: Trump de deur uit, GET/CGT ook? 9/11/20
• Trial By Error: NICE-ontwerp verwerpt GET, Lightning Process en CGT-als-genezende-behandeling 10/11/20
• Trial By Error: nieuwsberichten over nieuw NICE-ontwerp van Science Media Centre en Britse pers 20/11/20
• Trial By Error: Update over BMJ’s CGT-Muziektherapietudie (petje af voor Steinkopf and Tack!) 23/11/20
• Trial By Error: Mijn brief aan BMJ Paediatrics Open over de CGT-Muziektherapiestudie 25/11/20
• Trial By Error: The Observer blundert; ME Association reageert 29/11/20
• Trial By Error: bedenkingen over The Observer, The Guardian en paradigmaverschuiving 2/12/20
• Trial by Error: goedkeuring FDA voor online CGT voor PDS; GET/CGT straks “in de vuilnisbak” 6/12/20
• Trial By Error: Huisartsengroep verwijdert online GET/CGT-bijscholingsprogramma 10/12/20
• Trial By Error: Brief naar auteur van verwijderd GET/CGT-bijscholingsprogramma voor huisartsen 10/12/20
• Trial By Error: Professors Chalder en Crawley promoten samen CGT voor kinderen 16/12/20
• Trial By Error: BMJ geeft kritiek nieuw NICE-ontwerp 21/12/20
• Trial By Error: Brief aan BMJ van Prof. Hughes, Prof. Racaniello en mezelf 21/12/20
• Trial By Error: Nieuwe studie uit Chicago toont aan dat psychische problemen geen voorspellende factor zijn voor ME/cvs 30/12/20
• Trial By Error: nieuwe paper met persoonlijke getuigenissen van ziekenhuisuitbraak in 1955 15/1/21
• Trial By Error: ommekeer bij The Guardian en The New York Times? 24/1/21
• Trial By Error: Professor Paul Garner’s BMJ Blogpost over zijn magische cognities 28/1/21
• Trial By Error: passage uit Jamison Hills autobiografie 3/2/21
• Trial By Error: Nieuwe biopsychosociale paper over langdurige COVID en somatisch-symptoomstoornis 9/2/21
• Trial By Error: Commentaar van Hughes&Tuller over CGT-studie Wessely&Chalder afgewezen door vakblad, hier gepost 15/2/21
• Trial By Error: Gelukkige tiende verjaardag, PACE-studie! 18/2/21
• Trial By Error: Directeur NIH Francis Collins over plannen voor onderzoek langdurige COVID 24/2/21
• Trial By Error: Vakblad psychosomatiek gelinkt aan PACE-auteurs wijst op vooringenomenheid uit subjectieve resultaten 7/3/21
• Trial By Error: Biopsychosociale brigade richt pijlen op langdurige COVID 17/3/21
• Trial By Error: weer een uitstekend artikel over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/3/21
• Trial By Error: dom opiniestuk in Wall Street Journal noemt PACE “heersende opvatting” onder artsen 25/3/21
• Trial By Error: meer over opiniestuk WSJ en interview met auteur repliek in WSJ deze week 2/4/21
• Trial By Error: Standpunt van Steve Lubet, Professor Rechten aan Northwestern Law, over dat opiniestuk in The Wall Street Journal 6/4/21
• Trial By Error: Steven Lubet, professor rechten aan Northwestern, correspondeert met McMaster University over dat opiniestuk in WSJ 19/4/21
• CROWDFUNDING Trial by Error Voorjaar 2021. Trial By Error: Verslaggeving over ME, cvs, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 31/3/21
• Trial by Error: George Monbiot van The Guardian veroorzaakt langdurige COVID, zegt Professor Michael Sharpe 6/4/21
• Trial By Error: GETSET-studie rapporteert nulresultaat voor zelfhulp-GET, maar claimt toch succes 6/4/21
• Trial By Error: Prof. Sharpe doet feitencheck op blogcommentaar over George Monbiot als oorzaak van langdurige COVID 7/4/21
• Trial By Error: Journal of Health Psychology publiceert kritiek Hughes-Tuller op CGT-claims van Wessely-Chalder 10/4/21
• Trial By Error: Brief aan Psychological Medicine over fout in SOLK-paper van Sir Simon en collega’s 13/4/21
• Trial By Error: Jennie Spotila onderzoekt (en ontkracht) het oude fabeltje over ‘doodsbedreigingen’ door patiënten 14/4/21
• Trial By Error: de wereld volgens Sharpe 15/4/21
• Trial by Error: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar? (Herneming) 17/4/21
• Trial by error: mijn brief aan professor Anthony David – waarom blijven SOLK-experts een belangrijke studie fout citeren? 17/4/21
• Trial by Error: Bereikt de “overgrote meerderheid” van deelnemers aan het Lightning Process “blijvende verbetering”? 21/4/21
• Trial By Error: meer over het Lightning Process; Science Media Center spant samen met Britse journalisten 22/4/21
• Trial by error: waarom citeren SOLK-experts een onderzoek over NHS-kosten al tien jaar lang fout? 23/4/21
• Trial By Error: Professor Davids derde foute citering van baanbrekende studie over “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” 26/4/21
• Trial By Error: Prof. Pariante kraamt in column in Guardian standaard biopsychosociale onzin uit 1/5/21
• Trial By Error: mijn brieven aan Psychosomatics Journal over misleidende GETSET-paper van Prof White 6/5/21
• Trial By Error: meer brieven over Professor Anthony Davids foute citatie van belangrijke studie over kostprijs SOLK 11/5/21
• Trial By Error: Vakbladartikel maant aan tot voorzichtigheid bij bewegingsprogramma’s voor langdurige COVID 15/5/21
• Trial By Error: Noorwegen verwerpt nieuwe klinische studie over zweverig Lightning Process 7/6/21
• Trial By Error: meer desinformatie van Professor White in Journal of Psychosomatic Research 10/6/21
• Trial by Error: enquête #MEAction over chronische ziekte; patiëntenonderzoek meegenomen in CDC-advies langdurige COVID 15/6/21
• Trial By Error: nuluitkomsten weer voorgesteld als succes in CGT-studie van Prof. Trudie Chalder 19/6/21
• Trial By Error: vakblad corrigeert “hoogtepunten” van GETSET-paper; brief over Prof. Whites paper over veiligheid GET 30/6/21
• Trial by error: Professor White en collega’s zeggen ‘sorry’ voor negeren nulresultaten in opvolgstudie GETSET 5/7/21
• Trial by Error: enkele updates over Lightning Process 13/7/21
• Trial By Error: medische verenigingen en nieuwe paper van Komaroff-Lipkin tonen links aan tussen langdurige COVID en ME/cvs 20/7/21
• Trial By Error: Tack en ik schrijven naar Psych Medicine; Struthers schrijft naar Medical Research Council 24/7/21
• Trial By Error: Neurologievakblad corrigeert valse bewering in SOLK-paper – maar publiceert geen correctiebericht (ironisch genoeg heb ik zelf een correctie aan deze post toegevoegd!) 31/7/21