Trial By Error: The Lancet publiceert klaagzang van gepassioneerde GET/CGT-verdedigers

14 februari 2022.

The Lancet publiceerde pasgeleden een gekwelde klaagzang van aanhangers van graduele oefentherapie/cognitieve gedragstherapie/ [GET/CGT] voor ME/cvs. (Of CVS/ME, zoals deze auteurs de ziekte per se willen noemen in wat degenen die bekend zijn met het debat zullen herkennen als een kleuterachtige driftbui.) Deze gepassioneerde leden van de ideologische GET/CGT-brigade, allemaal uit Noord-Europese landen, stampen met hun spreekwoordelijke voetjes op de grond over de nieuwe klinische richtlijn voor ME/cvs van het Britse National Institute for Health and Care Excellence.

Volgens de nieuwe richtlijn, die in oktober werd gepubliceerd, beveelt NICE GET niet langer aan en mag CGT alleen geadviseerd worden als ondersteunende zorg, niet als een behandeling voor de ziekte zelf. De Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention namen enkele jaren geleden een soortgelijke beslissing en verwijderden van hun site meerdere verwijzingen naar de beruchte PACE-studie, een belangrijk fundament van de GET/CGT-benadering. Tijdens het uitgebreide beoordelingsproces stelde NICE zelf vast dat de kwaliteit van het bewijs ter ondersteuning van de effectiviteit van deze interventies, inclusief van de PACE-studie, ofwel “zeer laag” ofwel gewoon “laag” was.

De vijf auteurs van dit Lancet-commentaar zijn (in volgorde van auteurschap) Signe Flottorp, Kjetil Brurberg, Per Fink, Hans Knoop en Vegard Wyller. Flottorp, Brurberg en Wyller zijn allemaal Noors, Fink is Deens en Knoop is Nederlands. Het zijn allemaal bekende spelers op dit gebied. Net als hun mede-GET/CGT-brigadiers in het VK en elders, hebben ze in het verleden dubieuze uitspraken gedaan als het gaat om ME/cvs. En ze mogen mij ook echt niet.

(Even terzijde: in een onlangs op Twitter geposte brief uit 2020 beschreef Flottorp mij als een “ME-activist”. Ik persoonlijk beschouw het woord “activist” niet als een belediging, tenzij de spreker of schrijver het op een beledigende manier gebruikt, zoals Flottorp deed in haar brief. Of ik nu een “activist” ben of niet, ik ben een academicus volksgezondheid bij één van ‘s werelds grootste onderzoeksinstellingen, en het is ongepast om die kwalificatie weg te laten wanneer mijn werk in een professionele context wordt besproken. Op zich kan je mij wel een “activist” noemen als het gaat om het bepleiten van mijn standpunten, maar dan zijn ook Flottorp en haar collega’s “activisten” in hun pleidooi voor hun eigen standpunten.)

In hun Lancet-commentaar voeren de auteurs misleidende argumenten aan door te beweren dat NICE het fout begrepen heeft. Ten eerste lijken ze verbijsterd over het idee dat richtlijnen kunnen veranderen, zelfs na meer dan een decennium. Ze lijken te geloven dat het opnieuw beoordelen van de wetenschappelijke basis vooral bedoeld is om een bestaande richtlijn opnieuw te bevestigen, want ze schrijven bijvoorbeeld dit:

“Hoewel we de inspanningen van de richtlijncommissie toejuichen, is het opmerkelijk dat de aanbevelingen in de NICE-richtlijn van 2021 aanzienlijk verschillen van de vorige, en dat ze geen CGT en GET vermelden als middelen om CVS/ME te behandelen. De nieuwe richtlijn biedt versterkt bewijs, maar een grote verschuiving in interpretatie. Hoe kan zoiets?”

Het doel van de herziening van een richtlijn is natuurlijk om de beschikbare gegevens te evalueren en tot bijgewerkte conclusies te komen – niet alleen om oude conclusies klakkeloos te herhalen. Hun bezwaar lijkt te zijn dat er sinds 2007, toen de vorige richtlijn werd gepubliceerd, “versterkt bewijs” voor de CGT/GET-benadering naar voren is gekomen, maar dat de commissie deze bevindingen om onverklaarbare redenen heeft verworpen.

In de ogen van deze mensen was de publicatie van de belangrijkste resultaten van de PACE-studie in 2011 in hetzelfde tijdschrift een belangrijke gebeurtenis – een belangrijk onderdeel van dat zogenaamde “versterkte bewijs”. De auteurs citeren de PACE-studie meerdere keren, alsof het nog steeds een wijdverbreide geloofwaardigheid geniet van mensen buiten hun doorgewinterde fanclub. Ze citeren niet het artikel uit 2018 in BMC Psychology dat de PACE-bevindingen effectief weerlegde. (Ik was coauteur van dat artikel.)

Als NICE het bij het verkeerde eind had in zijn evaluatie van PACE, dan geldt dat ook voor de meer dan 100 experts van Harvard, Columbia, University College London, Stanford, Yale, Berkeley, enz., die hun handtekening zetten onder een open brief aan The Lancet die gehakt maakte van de studie. De brief vermeldde de “onaanvaardbare methodologische fouten” van PACE en vroeg om een ​​onafhankelijk onderzoek. Aan Berkeley hebben mijn epidemiologische collega’s PACE tijdens lezingen gebruikt als pedagogisch hulpmiddel – een case study over hoe je een klinische proef beter NIET uitvoert. Kortom, de studie is een methodologische en ethische ramp.

Dus Flottorp en haar collega’s mogen de PACE-studie zo vaak citeren als ze willen. Maar jammer genoeg voor hen, ondermijnt hun afhankelijkheid van die studie hun eigen positie. Het roept ook twijfels op over hun wetenschappelijk oordeel en inzicht.

**********

De auteurs van het commentaar in The Lancet stellen dat de NICE-richtlijn zichzelf tegenspreekt omdat ze ME/cvs definieert op basis van zelfgerapporteerde symptomen, maar vervolgens studies met zelfgerapporteerde resultaten degradeert. De meest valide manier om de resultaten van interventies te beoordelen, zo benadrukken ze, is via uitkomsten die dezelfde zelfgerapporteerde symptomen beoordelen, en niet via objectieve markers.

Dat is sofistisch. De PACE-onderzoekers brachten eerder al hetzelfde dwaze punt naar voren. Als dit zou kloppen, waarom namen ze dan zelf de moeite om vier objectieve uitkomsten op te nemen in hun zogenaamde “doorslaggevende” studie van GET en CGT? Uiteindelijk verwierpen ze de objectiviteit van hun eigen objectieve resultaten pas nadat de resultaten niet overeenkwamen met de positieve rapporteringen op hun subjectieve metingen.

Hans Knoop, een van de coauteurs van het commentaar, gebruikte zelf een objectieve maatstaf voor activiteit, nl. actigrafie, waarbij deelnemers een sensor dragen die hun beweging gedurende een bepaalde periode monitort. In sommige onderzoeken naar psycho-gedragsmatige behandelingen voor ME/cvs heeft deze maatregel nulresultaten opgeleverd, ondanks positieve rapporteringen op de subjectieve maatstaven. In een recent interview over een controversieel lopend onderzoek naar CGT voor langdurige COVID suggereerde Knoop dat objectieve resultaten in dit soort onderzoeken ontoereikend zijn omdat de resultaten de positieve rapporteringen op subjectieve maatstaven niet ondersteunen.

Dit is wat hij zei: “We hebben [in de huidige studie] alleen subjectieve primaire en secundaire uitkomstparameters… In eerder onderzoek hebben we aangetoond dat er geen correlatie is tussen de objectieve en subjectieve uitkomstparameters.” Objectieve uitkomsten laten vallen omdat ze niet ‘correleren’ met subjectieve uitkomsten is een vreemde methodologische strategie. En ze is ook moeilijk verdedigbaar, aangezien er geen bewijs is dat de objectieve uitkomsten ontoereikend zijn, buiten het feit dat ze niet overeenkomen met subjectieve uitkomsten.

Bovendien gaat de bezorgdheid over subjectieve maatstaven niet per se over subjectieve maatstaven. De bezorgdheid gaat specifiek over de vooringenomenheid die inherent is aan niet-geblindeerde onderzoeken die uitsluitend steunen op subjectieve uitkomsten voor het rapporteren van succes. Bij geblindeerde studies of in combinatie met objectieve uitkomsten kunnen subjectieve metingen uiteraard een belangrijke rol spelen.

De auteurs van de commentaren spreken ook hun verbazing uit dat sommige leden van de NICE-commissie “een negatieve mening hadden over de geëvalueerde interventies”, en ze verwezen daarbij naar een draadje op het online forum Science For ME (waarvan ik lid ben). Blijkbaar zien ze zelf niet in hoe ironisch deze uitspraak is.

Voorstanders van GET/CGT doen hetzelfde al vele jaren en uitten regelmatig positieve meningen “over de geëvalueerde interventies”. De 21-koppige NICE-commissie omvatte veel van dergelijke promotoren. Hoewel drie leden tegen het einde besloten om zichzelf uit de commissie te verwijderen, deden de meesten dat niet – en ik veronderstel dat degenen die overbleven, inclusief maar niet beperkt tot de vijf patiëntenvertegenwoordigers, akkoord waren met de definitieve versie van de richtlijn.

De auteurs van het commentaar lijken te geloven dat een minderheid in de NICE-commissie erin geslaagd is om professoren en hooggekwalificeerde clinici te dwingen om gefundeerd bewijs te negeren en in te stemmen met ongerechtvaardigde aanbevelingen. Hoogstwaarschijnlijk waren de argumenten die werden aangevoerd om de CGT/GET-benadering te ondersteunen, even weinig overtuigend als de hier geschetste argumenten, en werden ze daarom terecht verworpen. De auteurs verwijzen herhaaldelijk naar inzendingen die aan NICE zijn gedaan tijdens het consultatieproces voor de richtlijn. Vermoedelijk was het algemene oordeel van de NICE-commissie dat deze inzendingen niet overtuigend waren. Het feit dat NICE het perspectief van de auteurs op de zaak in kwestie niet overnam, betekent niet dat NICE deze beweringen heeft genegeerd. Integendeel, NICE heeft ze afgewezen.

De auteurs concluderen dat de verschillende zogenaamde “tekortkomingen in het richtlijnproces suggereren dat het niet werd gedreven door wetenschap, maar door ideologie – dat wil zeggen, sociaal bepaalde percepties van de werkelijkheid die worden gekenmerkt door bijvoorbeeld onvoldoende corrigerende effecten van ervaringen en inherente verdedigingsmechanismen tegen kritiek.” Deze uitspraak getuigt van een indrukwekkend gebrek aan zelfbewustzijn. Mag ik er nogmaals op wijzen dat deze groep geen gevoel heeft voor ironie?

Het hele artikel leest als een collectieve psychologische projectie. De auteurs verwijten anderen van dingen die ze zelf hebben gedaan. Selectief lezen van de literatuur? Check! Ideologie verkiezen boven wetenschap? Absoluut! Hun standpunt is hypocriet en onhoudbaar. Ze staan ​​aan de verkeerde kant van een afbrokkelend paradigma, en ze voelen de bui hangen. In dit tendentieuze document komen ze over als verbijsterd, verward en zelfs bang.

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

---

Trial by Error: mijn reactie op vooraanstaande Noorse arts die probeert mijn werk als “activist” te denigreren

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 18 februari 2022

Bijgewerkt op 2 maart 2022:

Gisteren ontving ik een attent briefje van professor Miek Jong in reactie op mijn recente brief aan haar (zie hieronder) over de pogingen van een vooraanstaande Noorse arts om mijn werk te denigreren door mij te beschrijven als een “activist”.

Ik heb professor Jong het volgende antwoord gestuurd:

Beste Miek,

Heel erg bedankt voor je vriendelijke reactie. Wat leuk dat je ervaring hebt opgedaan aan Berkeley en UCSF!

Ik vind het niet erg dat mijn werk in dit debat wordt genoemd. Wat ik verontrustend vind, is dat dr. Flottorp en haar collega’s blijkbaar iedereen die tegen hun standpunten is, wegzetten als “activist”, ongeacht hun professionele en academische kwalificaties of de waarde van hun kritiek. Bovendien doen ze dat alsof het woord “activist” automatisch betekent dat iemand geen legitiem standpunt kan hebben.

Als patiënten tijdens een interventie te horen krijgen dat ze enkel beter worden als ze niet erkennen dat ze een ziekte of symptomen hebben, en dat ze zelfs geen negatieve gedachten mogen hebben, dan is het vanzelfsprekend dat hun antwoorden op subjectieve vragen over hoe zij zich voelen, doordrenkt zullen zijn van vooringenomenheid. Dit zou niet controversieel of verwarrend mogen zijn voor ervaren onderzoekers, maar blijkbaar is het dat wel.

Veel succes met het bewaken van het fort tijdens dit debat!

Vriendelijke groet,

David

David Tuller, DrPH
Senior Fellow Volksgezondheid en Journalistiek
Center for Global Public Health
School of Public Health
University of California, Berkeley

In mijn vorige post over een klaagzang van Noord-Europese leden van de ideologische GET/CGT-brigades, vermeldde ik dat de hoofdauteur, Signe Flottorp, mijn werk had geciteerd in een brief uit 2020. In dat botte bericht karakteriseerde ze mij als een “bekende ME-activist”. De brief maakt deel uit van een briefwisseling die blijkbaar via een aanvraag in het kader van Vrijheid van Informatie is verkregen en op sociale media werd gedeeld.

Dr. Flottorp is de onderzoeksdirecteur van het Noorse Nationale Instituut voor Volksgezondheid. De ontvanger van het bericht was Miek Jong, het hoofd van NAFKAM, een bureau dat informatie verzamelt over alternatieve medische behandelingen. Tijdens de uitwisseling klaagde dr. Flottorp bij dr. Jong over een NAFKAM-rapport waarin werd gewaarschuwd tegen het Lightning Process (LP). Een van haar klachten was dat NAFKAM geen gewag maakte van de resultaten van de pediatrische LP-studie, uitgevoerd door kinderarts Esther Crawley, een professor aan Bristol University met een methodologische en ethische beperking.

In een reactie op dr. Flottorp linkte dr. Jong naar Virology Blog, meer bepaald naar een bericht over een brief die ik namens mezelf en andere experts had opgesteld over het LP-onderzoek in kwestie:

“De studie die je noemt van Crawley et al in 2018, is niet opgenomen in ons informatieblad over LP omdat de methodologie van de studie zwaar bekritiseerd werd na publicatie door een groep van 21 wetenschappers van hoog aangeschreven universiteiten wereldwijd (https://www. virology.ws/2018/01/30/trial-by-error-a-letter-to-archives-of-disease-in-childhood/), en ze zat nog steeds onder beraad bij het vakblad toen ons laatste informatieblad over LP werd gepubliceerd in 2018 (https://adc.bmj.com/content/104/10/e3).”

In haar weerwoord schreef dr. Flottorp dit:

“U stelt dat NAFKAM de gegevens uit de Crawley-studie over LP in 2018 niet in een informatieblad heeft gebruikt vanwege de kritiek van een groep van 21 wetenschappers van hoog aangeschreven universiteiten wereldwijd. Ten eerste: dit is een ander argument dan het argument dat NAFKAM voortgaat op systematische reviews, niet op primaire studies. Ten tweede: de brief die u citeert, is opgesteld door David Tuller en gepubliceerd op zijn Virology Blog. David Tuller is een bekende ME-activist, ondersteund (ook financieel) door ME-patiënten (informatie van de webpagina van ME-foreningen). Het vakblad (Archives of Disease in Childhood) heeft de studie niet ingetrokken, maar een gecorrigeerde versie opnieuw gepubliceerd. Toen ik uw antwoord las, werd ik me ervan bewust dat David Tuller ook de strijd van de ME-activisten tegen de geplande Noorse LP-studie steunt in een Virology Blog van 2 mei – Trial By Error: Noors studievoorstel over Lightning Process. In deze blog linkte hij naar een door google vertaalde blog van Nina Steinkopf, Omstridt LP-studie er ikke godkjent enda.”

Na een hele woordenstroom eindigde Dr. Flottorp haar brief met deze eis:

“Omdat ik erg teleurgesteld ben door jouw antwoord, moet ik herhalen dat ik NAFKAM verzoek om intrekking en ontheffing van de waarschuwing tegen LP die in 2011 werd uitgegeven en werd herhaald op 02.03.20.”

**********

OK. Aangezien dr. Flottorp mijn naam en werk vernoemt, vond ik dat de situatie een interventie van mijn kant rechtvaardigde. Ik heb de volgende brief gestuurd aan dr. Jong:

Beste dokter Jong,

Het is mij ter ore gekomen dat Signe Flottorp, onderzoeksdirecteur van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid, mij en mijn werk vermeld heeft in een bot bericht dat op 13 mei 2020 naar u is gestuurd. (Ik heb dr. Flottorp in CC geplaatst.) Dit bericht, dat ging over het rapport van NAFKAM over het Lightning Process, is blijkbaar verkregen via een aanvraag in het kader van Vrijheid van Informatie. Het stond onlangs op Twitter. In de brief pleitte dr. Flottorp sterk tegen het NAFKAM-rapport omdat ze de inhoud niet goedkeurde.

Als onderdeel van haar betoog vernoemde dr. Flottorp mijn naam – correct – als de organisator van een brief over de pediatrische studie uit 2017 over het Lightning Process, gepubliceerd door Archives of Disease in Childhood, een vakblad van BMJ. De hoofdonderzoeker van die studie, Esther Crawley van de Universiteit van Bristol, is ook betrokken geweest bij een studievoorstel over het Lightning Process in Noorwegen. Een eerder voorstel voor die studie werd vorig jaar afgewezen door de federale ethische autoriteiten, omdat er blijkbaar sprake was van belangenconflicten en een problematisch onderzoeksontwerp. Mijn verzet tegen het voorstel, zoals uiteengezet in de blog die door dr. Flottorp in haar brief wordt aangehaald, was gebaseerd op de onmiskenbare gebreken in het voorstel en daarmee samenhangende bedenkingen over LP.

In haar brief aan u karakteriseerde dr. Flottorp mij als een “ME-activist”. (Ik heb geen ME, en ik heb ook geen naasten die de ziekte hebben.) Persoonlijk beschouw ik het woord “activist” niet als minachtend – tenzij het op een minachtende manier wordt gebruikt, zoals het gebruikt werd door dr. Flottorp. Wat mijn status als “activist” ook is, ik ben lid van de faculteit Volksgezondheid van University of California, Berkeley, één van ‘s werelds meest toonaangevende onderzoeksinstellingen.

Mijn verslaggeving over slecht onderzoek op het gebied van ME/cvs en aanverwante aandoeningen is mijn academisch project. (Mijn standpunt wordt ondersteund door donaties via crowdfunding die rechtstreeks aan UC Berkeley worden gedaan.) Het is ongepast dat iemand die mijn werk in een professionele context bespreekt, mijn academische kwalificaties weglaat. Bovendien wordt Virology Blog, de wetenschappelijke site waar ik veel van mijn werk post, beheerd door Vincent Racaniello, Hoogleraar Microbiologie aan de Leerstoel Higgins van Columbia University. (Hij staat ook in CC bij dit bericht, net als Cesilie Aasen van het Noorse Directoraat van Volksgezondheid, die in CC stond bij het bericht van dr. Flottorp.)

Kortom, ik ben een “activist” omdat ik mijn best doe om twijfelachtige wetenschap onder de aandacht te brengen. Als zodanig pleit ik sterk voor mijn standpunten, net zoals dr. Flottorp en haar collega’s “activisten” zijn in hun sterke pleidooi voor hun eigen overtuigingen.

Wat betreft de pediatrische studie over Lightning Process zelf, is het de moeite waard om precies uit te leggen wat Dr. Crawley en haar collega’s hebben gedaan en waarom ik daar bezwaar tegen had. Bij het uitvoeren van het onderzoek rekruteerden en verzamelden de onderzoekers gegevens van meer dan de helft van de deelnemers vóór de registratie van de proef. Daarna besloten ze om primaire en secundaire uitkomsten om te wisselen.

BMJ voert – net als alle grote medische uitgevers – al jarenlang een beleid waarbij studies geweigerd worden als deelnemers al werden gerekruteerd vóór registratie. Dit beleid is specifiek ontworpen om vooringenomenheid te voorkomen door middel van strategieën zoals selectieve uitkomstrapportage en precies het soort omwisseling van uitkomsten na registratie die plaatsvond in de pediatrische studie in kwestie.

In dit specifieke geval zorgde de uitkomstwissel ervoor dat de onderzoekers de resultaten op een andere manier konden rapporteren. De oorspronkelijke primaire uitkomst – aanwezigheid op school na zes maanden – had een nulresultaat. De herziene primaire (en voordien secundaire) uitkomst – zelfgerapporteerde fysieke functie – gaf een positief resultaat. Dr. Crawley en haar collega’s wisselden de ​​objectieve maatstaf van functie (aanwezigheid op school) om met een subjectieve (zelfgerapporteerde fysieke functie), nadat er al gegevens waren verzameld van meer dan de helft van de steekproef. Dit stelde hen in staat om de studie te hypen op basis van de herziene primaire uitkomst.

Archives of Disease in Childhood zou het manuscript vermoedelijk simpelweg hebben verworpen als de auteurs hadden onthuld hoe ze de studie daadwerkelijk hadden uitgevoerd. Maar wat gebeurde er? Wel, dr. Crawley en haar collega’s waren niet eerlijk in hun beschrijving van hun werk. Ze beschreven dit onderzoek – waarin meer dan de helft van de deelnemers werd geworven vóór registratie – alsof het ging om een volledig prospectief onderzoek. En ze vermeldden niet dat ze resultaten hadden omgewisseld nadat ze al gegevens hadden verzameld van meer dan de helft van de deelnemers.

Het is moeilijk in te beelden hoe dit onjuiste verslag van de studie per ongeluk kan zijn gebeurd. Hoe het ook tot stand kwam, de situatie lijkt naar mijn mening zeker te voldoen aan de standaarddefinitie van wetenschappelijk wangedrag. In ieder geval toont een LP-onderzoek dat op subjectieve uitkomsten vertrouwt, vooral één ding aan: zieke mensen die een programma volgen waarin ze keer op keer moeten bevestigen dat ze gezond zijn en ontkennen dat ze zich ziek voelen, zullen achteraf vaker melden dat het goed met ze gaat en dat ze zich niet ziek voelen, dan zieke mensen die zo’n programma niet hebben gevolgd.

Zoals dr. Flottorp opmerkte, heb ik een brief geschreven over de pediatrische LP-studie die werd ondertekend door een groep zeer gediplomeerde experts. Andere experts kozen ervoor om samen met mij de brief te ondertekenen, niet omdat ik een overtuigende “ME-activist” ben, maar omdat iedereen die de feiten beoordeelt, kan zien dat er iets niet pluis is met de studie – ze schond de kernprincipes van wetenschappelijk onderzoek.

Na het probleem meer dan een jaar te hebben onderzocht, erkende Archives of Disease in Childhood de problemen die ik had gedocumenteerd. Het vakblad besloot echter om de studie niet in te trekken (en ik kan alleen maar aannemen dat dit een poging was om hun gezicht te redden). In plaats daarvan publiceerde het een correctie van 3000 woorden en een herziene versie – met exact dezelfde bevindingen. Het publiceerde ook een “noot van de redactie” van 1000 woorden, waarin gewrongen logica werd gebruikt om de besluitvorming van het vakblad te verdedigen. Ik ben van mening dat BMJ, door de studie niet in te trekken, hun verantwoordelijkheid om de integriteit van de wetenschappelijke literatuur te beschermen, ernstig geschonden hebben.

Nadat de herziening was gepubliceerd, stelde ik nog een brief op – dit keer aan de toenmalige hoofdredacteur van BMJ, Fiona Godlee. De nieuwe brief werd ondertekend door meer dan 70 experts van Harvard, Columbia, University College London, Berkeley en vele andere topuniversiteiten van over de hele wereld, plus tientallen patiënten- en belangenorganisaties. Hier is een belangrijk gedeelte:

“De noot van de redactie legt uit dat het vakblad de kwestie over de uitkomstenwissel onderzocht heeft door “bevestiging te vragen bij de auteurs dat de wijziging van de primaire uitkomst niet beïnvloed werd door (positieve) bevindingen in de haalbaarheidsfase”. Dit is een verbijsterende uitspraak. We kunnen toch niet verwachten dat mensen, die onderhevig kunnen zijn aan vooringenomenheid, een onpartijdig en betrouwbaar oordeel vellen over of hun beslissing al dan niet beïnvloed is geweest door mogelijke vooringenomenheid. Een studieontwerp moet normaal gezien proberen om vooringenomenheid tot een minimum te beperken, net omdat mensen meestal blind zijn voor hun eigen vooringenomenheid. Het kan toch niet dat gerenommeerde wetenschap in toonaangevende vakbladen “bevestiging” moet gaan vragen bij onderzoekers over of ze al dan niet hebben kunnen weerstaan aan hun natuurlijke neiging om zich bij de selectie van primaire uitkomsten te laten leiden door hun eigen belangen.

In verband met die bevestiging van de onderzoekers uit Bristol, is het bovendien belangrijk om te onthouden dat ze in hun publieke versie van de feiten belangrijke informatie weglieten over studieregistratie en uitkomstverwisseling. Archives of Disease in Childhood had deze paper nooit gepubliceerd, als deze twee grote fouten niet waren gemaakt: 1) de onderzoekers gaven de redacteurs geen correct verslag van hoe de studie was uitgevoerd; en 2) de onaanvaardbare tekortkomingen van de paper werden door het vakblad niet opgemerkt of aangepakt, ondanks hun plicht om de paper te onderwerpen aan een gedegen proces van peerreview en redactioneel toezicht.

Archives of Disease in Childhood is dus overgegaan tot herpublicatie van positieve primaire resultaten, die ontstonden na uitkomstenverwisseling, in een studie die niet voldeed aan de strikte vereisten die er net zijn gekomen om uitkomstenverwisseling en andere manieren van selectieve uitkomstenrapportering tegen te gaan. Op die manier geeft het vakblad de onderzoekers van Bristol een pluim voor hun gebrek aan oprechtheid en hun methodologische misstappen.” 

De volledige brief aan Dr. Godlee staat hier te lezen. Ik schreef ook een artikel over heel deze verontrustende zaak voor de online gezondheidssite STAT dat hier te lezen is.

Mijn excuses voor de lengte van dit bericht. Maar toen ik het bericht van dr. Flottorp las dat blijkbaar twijfel zaaide over mijn motivaties, naar mij verwees met een benaming die zij als denigrerend beschouwt (“ME-activist”) én geen melding maakte van mijn functie aan Berkeley, voelde ik de behoefte om uitgebreid te reageren. En ik wilde het belangrijkste punt onderstrepen: de pediatrische studie in kwestie was een methodologische en ethische ramp. Als mijn werk in het onthullen van flagrante fouten in de studie en mijn verzet tegen de LP-studie voor volwassenen die dr. Flottorp promoot, van mij een “activist” maakt in haar ogen, dan is dat maar zo.

Vriendelijke groet,

David

David Tuller, DrPH
Senior Fellow Volksgezondheid en Journalistiek
Center for Global Public Health
School of Public Health
University of California, Berkeley

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

---

Lees ook

• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
• Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
• David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
• Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
• Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
• Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
• Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
• Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
• Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
• In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
• ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
• Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
• Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
• Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
• Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
• Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
• James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
• Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
• Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
• Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
• Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
• Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
• Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
• King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
• Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
• Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
• Een inkijk in de aanval op het delen van data
• Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
• Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
• Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
• We zijn tenminste niet ergerlijk
• Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
• Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
• Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
• Opnieuw een open brief aan de Lancet
• What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
• Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
• Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
• Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
• Open brief Prof. Malcolm Hooper aan The Lancet
• Een half jaar gaat voorbij zonder de vrijgave van PACE-studiedata uit PLOS One
• PACE-Gate: de controverse over de grootste studie naar CGT en GET bij ME/cvs
• Proffen schrijven open brief aan PLoS One i.v.m. PACE-studie naar CGT/GET
• Correctie van PLoS verwijdert geanonimiseerde patiëntengegevens in studie naar CVS (& zet ze daarna terug)
• “Hun mond viel open van verbazing over de PACE-trial naar CGT en GET.”
• Rechtbank eist vrijgave van de gegevens van de PACE-studie naar CGT en GET voor ME/CVS
• Queen Mary University of London “bestudeert” de regelgeving om de PACE-data vrij te geven
• The Lancet struikelt opnieuw over de PACE-studie
• Trial by error, vervolgd: mijn vragen voor de hoofdredacteur van The Lancet, Richard Horton
• Vrijgave data PACE-team volgens originele protocol
• Verklaring QMUL: bekendmaking van de data van de PACE-studie onder de Wet op de Vrijheid van Informatie
• Persbericht. De vrijgave van de PACE-data is een fundamentele overwinning voor mensen met ME/cvs
• Stop studies naar graduele oefentherapie voor ME/CVS
• Prof. Van der Meer waarschuwt voor delen van data met “je vijanden”
• Geen “herstel” in de PACE-studie, blijkt uit nieuwe analyse
• Slechte wetenschap heeft miljoenen ME/cvs-patiënten misleid. Hier leest u hoe we terugvochten.
• Belangrijkste punten uit de analyse van de ruwe data voor “herstel” van de PACE-studie
• Bewijs voor aanbevolen behandelingen voor ME en CVS houdt geen stand
• Trial by error, vervolgd: de echte data van de PACE-studie
• Erger dan de ziekte
• De PACE-studie: waar “herstel” niet betekent dat je terug gezond bent
• Hoe de brief van Alem Matthees het mysterie van ME/cvs hielp oplossen
• Een open brief aan Psychological Medicine over “herstel” en de PACE-trial (Update)
• Opnieuw een open brief aan Psychological Medicine!
• De bal misslaan bij ME/cvs
• Trial by error, vervolgd: de nieuwe FITNET-studie voor kinderen
• Trial by error, vervolgd: een vervolgpost over FITNET-NHS
• Trial by error, vervolgd: de Nederlandse studies (opnieuw!), en een Esther Crawley-bonus
• Trial by error, vervolgd: mijn lasterlijk bloggen op Virology Blog
• Trial by error, vervolgd: een open brief aan het bestuur van het CFS/ME Research Collaborative (CMRC)
• Trial by error, vervolgd: CFS/ME Research Collaborative aan Virology Blog: “Rot op!”
• Trial by error, vervolgd: Het CMRC bevestigt volledige steun aan Lasterlijke Esther
• Trial by error, vervolgd: ME Research UK stapt uit het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error, vervolgd: mijn “scheur-het-aan-flarden”-toespraak bij Invest in ME
• David Tuller zamelt geld in voor Virology Blogs Trial by error: verslaggeving over PACE, ME/cvs en verwante onderwerpen
• Trial by error, vervolgd: mijn brief aan de University of Bristol
• Crowdfundingcampagne David Tuller in teken van ME: nog twee weken te gaan…
• David Tuller komt op voor ME: de laatste tien dagen van de campagne…
• Trial by error, vervolgd: is PACE een geval van wetenschappelijk wangedrag?
• Trial by error, vervolgd: de reis van Julie Rehmeyer “Through The Shadowlands”
• Trial by error, vervolgd: meer over graduele oefentherapie van Peter White en The Lancet
• Trial by error: De CDC schrappen cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor ME/cvs
• Trial by error: De NICE-richtlijnen, en meer over de CDC
• Trial by error: NICE weigert om namen van experts te onthullen
• Trial by error: NICE verwerpt mijn verzoek op basis van vrijheid van informatie
• De PACE-trial, of hoe een medisch schandaal tot stand kwam
• Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Deel 2: Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Trial by error: de wanhopige pogingen van het Science Media Center om PACE te verdedigen
• Trial by error: gepensioneerde PACE-onderzoeker Peter White en Swiss Re
• Trial by error: mijn e-mailuitwisseling met de directeur van NICE
• Trial by error: geen ethische review van de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: verzoek om meer details over de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: de rapporten van de “deskundigen ter zake” van NICE
• Trial by error: MEGA’s nieuwst mislukking
• Trial by error: NICE verwerpt huidige richtlijn, plant “volledige update”
• Trial by error: NIH geeft een subsidie van 2,1 miljoen dollar aan de Britse Biobank!
• Trial by error: nog een brief aan de directeur van NICE
• Trial by error: huidige NICE-richtlijn blijft, voorlopig toch
• Trial by error: de verrassende nieuwe gids voor beste praktijken van BMJ [voor ME/cvs]
• Trial by error: mijn korte ontmoeting met Professor Crawley
• Trial by error: Hé, Bristol! Waar is mijn ‘cease and desist’-brief*?
• Trial by error: de Crawley-kronieken (vervolg)
• Trial by error: mijn eenzijdige correspondentie met professor Crawley
• Trial by error: de niet-openbaar gemaakte uitkomstenverwisseling van de SMILE-studie
• SMILE-studie Lightning Process voor kinderen met CVS: Resultaten te mooi om waar te zijn?
• Trial by error: mijn vragen voor het Science Media Center
• Trial by error: de klacht van Bristol aan Berkeley
• David Tuller en de (s)PACEcake-eters
• Trial by error: de studie naar afwezigheid op school, tweede ronde
• Trial by error: COPE aan BMJ Open: meer details alstublieft!
• Trial by error: mijn halfjaaroverzicht
• Trial by error: de valse beweringen van professor Crawley op BuzzFeed
• Trial by error: een brief aan Archives of Disease in Childhood
• Trial by error: brief van CPET-experts aan het British Journal of Sports Medicine
• Trial by error: QMUL en FOI, Nature en Cochrane, het Pineapple Fund
• Trial by error: een brief aan BMJ Open
• Trial by error: onze gedachtenwisseling met BMJ Open
• Trial by error: mijn briefwisseling met het vakblad Archives of Diseases in Childhood
• Trial by error: nieuws over mijn plannen
• Trial by error: het nieuws van het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error: de Nederlandse review; mijn trip; Bristols stilzwijgen
• Trial by error: de stand van zaken in Australië en de nieuwe functie van professor Crawley
• Trial by error: ik meld me even vanuit Melbourne en Canberra…
• Trial by error: de volgende ronde met BMJ Open 26/3
• Trial by error: vragenronde met Schots Parlementslid Carol Monaghan 28/3
• Trial by error op Virology Blog: verslaggeving over ME/CVS. Crowdfundingscampagne voor David Tuller! 29/3
• Trial by error: mijn door Berkeley ondersteunde crowdfundingscampagne 2/4
• Trial by error: onze nieuwste tango met BMJ Open… 2/4
• Trial by error: een fantastisch stuk over ME/CVS op de Australische TV 4/4
• Trial by error: een post over Andrew Lloyd 4/4
• Trial by error: mijn Australische tour, vervolg 11/4
• Trial by error: twee podcastinterviews en “belangenconflicten” 16/4
• Trial by error, gastpost: crowdfunding David Tuller is geen belangenconflict 16/4
• Trial by error: Professor Michael Sharpes flater op de Australische Radio 18/4/18
• Trial by error: de steun die Andrew Lloyd in het verleden gaf aan PACE 24/4/18
• Trial by error: de winkeltasstudie en de vernieuwde website van de staat New York 24/4/18
• Trial by error: tot ziens Australië; en twee updates 25/4/18
• Trial by error: Vraag en antwoord met Leonard Jason met betrekking tot gevalsdefinities 2/5/18
• Trial by error: mijn bezoeken aan Alem Matthees 7/5/18
• Trial by error: Australiës online bijscholingsprogramma over GET/CGT 14/5/18
• Trial by error: meer over de CDC; Reader’s Digest; Newsbeat op BBC 23/5/18
• Trial by error: NICE neemt het Lightning Process in beschouwing 28/5/18
• Trial by error: mijn woordenwisseling met de hoofdonderzoekers van PACE, in NY Times in 2011 29/5/18
• Trial by error: BMJ “onderzoekt” nog steeds de paper over het Lightning Process 4/6/18
• Trial by error: mijn brief aan Parlementslid Monaghan over BMJ-studies 5/6/18
• Trial by error: een brief aan gezondheidsambtenaren over de lakse redactionele maatstaven van BMJ 6/6/18
• Trial By Error: mijn brief over de BMJ-studie aan het Science Media Centre 6/6/18
• Trial By Error: nog enkele brieven over BMJ’s gebrekkige pediatrische studies 11/6/18
• Trial By Error: een leerplan voor behandeling van CVS met CGT 13/6/18
• Trial by error: een brief aan NICE over het IAPT-programma 18/6/18
• Trial by error: Sir Simon trapt bal in eigen doel 18/6/18
• Trial by error: een open brief aan The Lancet, twee jaar later 19/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes driftige opmerkingen – in wiens naam spreekt hij eigenlijk? 25/6/18
• Trial by error: mijn gesprek met professor Bishop 25/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes briefing aan Monaghan vóór de hoorzitting 2/7/18
• Trial by error: mijn brief aan Fiona Godlee 2/7/18
• Trial by error: zijn alle experts in klinische studies fan van PACE? 9/7/18
• Trial by error: nog maar eens een oproep aan The Lancet, met meer handtekeningen 10/7/18
• Trial by error: wachten op Godlee 11/7/18
• Trial by error: mijn brief aan het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het Parlement 11/7/18
• Trial by error: de inhoudsloze “noot van de redactie” bij de studie over het Lightning Process 16/7/18
• Trial by error: de update van CDC voor zorgverstrekkers 30/7/18
• Trial by error: Mayo blijft pleiten voor GET 6/8/18
• Trial by error: open brief aan The Lancet, versie 3.0 13/8/18
• Trial by error: de BPS-brigade trapt bal wéér in eigen doel 15/8/18
• Trial by error: meer Mayo alsjeblieft 20/8/18
• Trial by error: rekruteringsadvertentie voor FITNET-NHS maakt reclame voor “herstel” 20/8/18
• Trial by error: mijn brief aan Red Whale/GP Update 22/8/18
• Trial by error: nog een brief aan BMJ’s Dr Godlee 27/8/18
• Trial by error: Professor Edward brief aan Fiona Watt van MRC 28/8/18
• Trial by error: de Cochranecontroverse 3/9/18
• Trial by error: hoe staat het eigenlijk met de MAGENTA-studie? 17/9/18
• Trial by error: Bruce Levin over “hoe je een gerandomiseerde klinische studie NIET uitvoert” 18/9/18
• Trial by error: de open brief aan Netflix over Afflicted 24/9/18
• Over lichamelijke symptomen die afgewimpeld worden als “tussen de oren” 27/9/18
• Trial by error: de conferentie van de CFS/ME Research Collaborative 1/10/18
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Archives of Disease in Childhood 8/10/18
• Trial by error: mijn eerste post over het IAPT-programma 10/10/18
• Trial by error: Per Fink in New York 16/10/18
• Trial by error: de zielige reactie van de Psychosomatische Conferentie 17/10/18
• ME/CVS is geen psychosomatische ziekte 18/10/18
• Mijn brief aan organisator van 4 e Psychosomatiekconferentie aan Columbia 19/10/18
• Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in 19/10/18
• Een steunbetuiging aan Cochrane 23/10/18
• Trial by error: waar blijft die verontschuldiging, BMJ Open? 24/10/18
• Trial by error: drie jaar verder… 28/10/18
• Trial by error: wéér een brief over de studie over het Lightning Process 7/11/18
• Trial by error: een Australische uitwisseling met professor Sharpe 8/11/18
• Trial by error: hoe ontwijk je ethische review? 12/11/18
• Trial by error: enkele bedenkingen over NICE 19/11/18
• Trial by error: goed nieuws over Cochrane 3/12/18
• Trial by error: BMJ zag Bristols ethische vrijstellingen door de vingers 4/12/18
• Trial by error: een nieuwe zet van Cochrane 10/12/18
• Trial by error: het Noorse perspectief 12/12/18
• Trial by error: de nieuwe studie over interferon voor “CVS” 19/12/18
• Trial by error: Australisch ontwerprapport nodigt uit tot commentaar 24/12/18
• Trial by error: “Geen woorden, maar daden!”, zeggen patiënten tegen NIH 26/12/18
• Trial by error: mijn brief aan de seniorauteur van de studie over het Lightning Process 7/1/19
• Trial by error: verdere bedenkingen over de interferonstudie 7/1/19
• Trial by error: weer een Parlementair Debat voor Carol Monaghan 21/1/19
• Trial by error: mijn zesmaandelijks overzicht 22/1/19
• Trial by error: het werkgerelateerd advies van Action for ME 23/1/19
• Trial by error: Steve Brines verontrustende uitspraak in het parlementaire ME-debat 28/1/19
• Trial by error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over METRIC 28/1/19
• Trial by error: Bristol onderzoekt Crawleypapers 31/1/19
• Trial by error: enkele bedenkingen over een aanstaand artikel 31/1/19
• Trial by error: de vragen van de verslaggever voor professor Racaniello 31/1/19
• Trial by error: wat meer over Bristols onderzoek 1/2/19
• Trial by error: een terugblik op de studie over de afwezigheid op school 3/2/19
• Trial by error: en nog een “repliek vooraf”… 5/2/19
• Trial by error: HRA-rapport praat PACE niet goed 6/2/19
• Trial by error: BMJ past PACE-artikel van vorige week aan 12/2/19
• Trial by error: mijn vragen aan de PACE-professoren 13/2/19
• Trial by error: Brieven aan Fiona Godlee en Nigel Hawkes 18/2/19
• Trial by error: Professor Sharpe vraagt om intrekking van artikels 18/2/19
• Trial by error: de kostprijs van SOLK 25/2/19
• Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie? 4/3/19
• Trial by error: stomme studies 6/3/19
• Trial by error: grote Amerikaanse zorgverzekeraar wijzigt koers! 11/3/19
• Trial by error: mijn brief aan professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie 18/3/19
• Trial by error: update van Cochrane en laatste brief van Caroline Struthers 20/2/19
• Trial by error: Cochranes rapport over Courtneys klacht 12/3/19
• Trial by error: mijn verslaggeving over ME/cvs en aanverwante controverses 27/3/19
• Trial by error: mijn brief aan Kate Kelland 18/3/19
• Trial by error: de zielige reactie van CDC aan Reuters 25/3/19
• Trial by error: meer over Kaiser Permanente 1/4/19
• Trial by error: april is crowfundingmaand aan Berkeley 1/4/19
• Trial by error: Amerikaanse Top voor ME/cvs-artsen 2/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 1 8/4/19
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Bristol 9/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 2 en meer over Sharpe en Chalder 15/4/19
• Trial by error: update over Reuters 18/4/19
• Trial by error: ik kom even terug op het verhaal in Reuters 21/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 3: je donatie wordt verdubbeld 22/4/19
• Trial by error: Jennie Spotila over toespraak directeur NIH 23/4/19
• Trial by error: weer een brief aan de juridische dienst van Bristol 29/4/19
• Trial by error: mijn opvolgingsbrief aan Reuters 30/4/19
• Trial by error: mijn brief over SOLK aan British Journal of General Practice 6/5/19
• Trial by error: mijn gesprek met British Journal of Medical Practice 7/5/19
• Trial by error: ik schreef nog maar eens aan Bristol 13/5/19
• Trial by error: crowdfunding is ten einde! 14/5/19
• Trial by error: pleidooi aan Fiona Godlee over een bekend thema 16/5/19
• Trial by error: mijn opvolgbrief aan het British Journal of Medical Practice 20/5/19
• Trial by error: Lightning Process “doeltreffend”? Dat meen je toch niet? 20/5/19
• Trial By Error: mijn meest recente brief over de studie over het Lightning Process: update 22/5/19
• Trial by error: British Journal of Medical Practice stemt in met correctie over SOLK 29/5/19
• Trial by error: Professor Edwards schrijft naar Dr Godlee van BMJ over de LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: tijd om de LP-studie in te trekken; Brief aan Archives of Disease in Childhood 3/6/19
• Trial By Error: een FOI-aanvraag aan Bristol over LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: terugkijk op mijn vragen aan Science Media Centre over Bristols LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: een tweede brief aan seniorauteur LP-studie 5/6/19
• Trial By Error: opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Dr. Segal over citatie LP-studie 5/6/19
• Trial by error: hé BJGB, waar blijft die correctie over de kostprijs van SOLK? 10/6/19
• Trial by error: BJGP-correctie op komst; BMJ blijft ons hardnekkig negeren 11/6/19
• Trial by Error: een brief aan Bristol over mijn recente FOI-verzoek; plus update 12/6/19
• Trial By Error: weer een review die de LP-studie vernoemt, dus ik klim weer in mijn pen 24/6/19
• Trial By Error: een update over de pediatrische SOLK-review 26/6/19
• Trial By Error: FOI-antwoord uit Bristol over LP-studie; correctie in BJGP over SOLK /1/7/19
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over de kostprijs van SOLK 1/7/19
• Trial By Error: bedenkingen over SOLK en Bermingham; Brief aan Professor Payne 8/7/19
• Trial By Error: Mary Dimmock over de nieuwe bewijsreview van de CDC 10/7/19
• Trial By Error: ons contact met vakblad BMJ over “correctie” LP-studie 15/7/19
• Trial By Error: Britse klinieken gaan te laks om met schade door behandeling, zegt studie 16/7/19
• Trial By Error: nieuwe GET-onzin uit Australië 29/7/19
• Trial By Error: een slecht geïnformeerd artikel in The Guardian 13/8/19
• Trial By Error: mijn interview met de Australische Dr. Don Lewis 19/8/19
• Trial By Error: Joan McParlands getuigenis over het Lightning Process 21/8/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – open brief aan Dr. Godlee 28/8/19
• Trial By Error: oproep tot intrekking van de LP-studie 3/9/19
• Trial By Error: hoofdauteur nieuwe bias-richtlijn Cochrane was coauteur LP-studie 31/8/19
• Trial By Error: meer over Cochranes nieuwe tool i.v.m. risico op bias 4/9/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 9/9/19
• Trial By Error: Dr. Godlee krijgt weer keiharde brieven van experts 11/9/19
• Trial By Error: nieuwe lading brieven aan Dr. Godlee over BMJ’s flaters i.v.m. LP-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan professor Chalder over de PRINCE-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan BMJ Open i.v.m. foute bewering over SOLK 18/9/19
• Trial By Error: hoe zit het met de Cochranereview over bewegingstherapie? 24/9/19
• Trial By Error: waar blijft Bristols rapportage over Professor Crawleys ethische misstappen? 2/10/19
• Trial By Error: meer over de herziene Cochranereview over bewegingstherapie 9/10/19
• Trial By Error: Bristols rapport op komst; slides van mijn lezing in Oxford 21/10/19
• Trial By Error: brief van HRA over doorlichting Bristolstudies 28/10/19
• Trial By Error:“Bristol, hoog tijd om uw klacht tegen Berkeley in te trekken” 29/10/19
• Trial By Error: hoe ontwijk je ethische review? (herneming) 30/10/19
• Trial By Error: Brief van HRA aan Rector van Berkeley 2/11/19
• Trial By Error: opvolgingsbrief aan Bristol 15/11/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – tweede open brief aan Dr. Godlee 22/11/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 2/12/19
• Trial By Error: Fiona Godlee blijft studie Lightning Process steunen 6/12/19
• Trial By Error: Mayo’s flutwebsite 10/12/19
• Trial By Error: mijn opiniestuk over BMJ en dr. Godlee 16/12/19
• Trial By Error: PEM is vreselijk en Fukuda is dat ook, zegt nieuwe studie 24/12/19
• Trial By Error: wankel bewijs voor tekenen van Functionele Neurologische Stoornissen 30/12/19
• Trial By Error: mijn gedachtewisseling uit 2011 met White et al over gevalsdefinitie 31/12/20
• Trial By Error: nog wat bedenkingen over Functionele Neurologische Stoornis 7/1/20
• Trial By Error: de open brief van de Deense ME-Vereniging 8/1/20
• Trial By Error: 2018 – PACE-heranalyse en expertbeoordeling van Science Media Centre 13/1/2020
• Trial By Error: CGT geeft geen voordeel voor patiënten met vergevorderde kanker, zegt studie 15/1/20
• Trial By Error: CGT en prikkelbaredarmsyndroom 24/1/20
• Trial By Error: een commerciële deal voor het digitale CGT-programma voor PDS van King’s College London 27/1/20
• Trial By Error: aanvraag bij King’s College London i.h.k.v. Vrijheid van Informatie; brief aan Mahana Therapeutics 27/1/20
• Trial By Error: meer over de deal met Mahana Therapeutics  28/1/20
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Moss-Morris 3/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan een van de adviseurs gastro-enterologie van Mahana 5/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgingsbrief aan professor Rona Moss-Morris 10/2/20
• Trial By Error: nog een brief aan twee Mahana-adviseurs gastro-enterologie 11/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan Mahana’s CEO en medestichter 11/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgbrief aan CEO van Mahana Therapeutics 17/2/20
• Trial by error: een Australisch radio-interview met dr. Mark Guthridge uit Melbourne 19/2/20
• Trial By Error: nog een brief over Mahana; BerkeleyWellness over PDS-studie 24/2/20
• Trial By Error: nieuwe biopsychosociale studie over vermoeidheid bij HIV-patiënten 2/3/20
• Trial By Error: wat nu? 18/3/20
• Trial By Error: King’s College London wijst mijn FOI-aanvraag af (deze post gaat niet over COVID) 7/4/20
• Trial by error: een bericht over Lupus en SOLK, niet over COVID 8/4/20
• Trial By Error: mijn verslaggeving over ME, cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” e.a. 9/4/20
• Trial By Error: terug naar Mahana en prikkelbaredarmsyndroom… 15/4/20
• Trial By Error: Oxford-NHS adviseert GET/CGT voor post-COVID-“CVS”-patiënten 16/4/20
• Trial By Error: Opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Mahana 18/4/20
• Trial By Error: mijn FOI-brief over Oxfords pamflet over vermoeidheid na COVID-19 18/4/20
• Trial By Error: opvolging aanvraag Vrijheid van Informatie bij Oxford Health  20/4/20
• Een update over mijn lopende crowdfunding 20/4/20
• Trial By Error: Meer over het Mahanagedoe… 25/4/20
• Trial By Error: nog een bericht aan Mahana’s gastro-enterologische adviseurs 28/4/20
• Trial By Error: Noors studievoorstel over Lightning Process 2/5/20
• Trial By Error: reactie van Oxford Health op mijn aanvraag i.h.k.v. Vrijheid van Informatie 2/5/20
• Trial By Error: Mijn brief aan corresponderend auteur PDS-studie 5/5/20
• Trial By Error: Merck Manual adviseert nog steeds GET/CGT 6/5/20
• Trial By Error: meer over die Noorse studie over CGT/Muziektherapie 16/5/20
• Trial By Error: meer over die rare Noorse CGT/muziektherapie-studie 18/5/20
• Trial By Error: Noorwegen krijgt dubbele dosis wazige wetenschap 20/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan senior auteur van Noorse CGT/Muziektherapiestudie 22/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan peerreviewer CGT/Muziektherapiepaper van BMJ 28/5/20
• Trial by Error: commentaar van Tack de Krak op BMJ’s “haalbaarheidsstudie” over CGT/Muziektherapie  28/5/20
• Trial By Error: twee brieven aan Dagbladet over hun ME-verslaggeving 30/5/20
• Trial By Error: brief aan BMJ Paediatrics Open over die CGT/Muziektherapiestudie 31/5/20
• Trial By Error: een paar lezenswaardige blogposts 2/6/20
• Trial By Error: reactie van Dagbladet 3/6/20
• Trial By Error: nog een paar lezenswaardige blogposts 9/6/20
• Trial By Error: persbericht King’s College London verbergt slecht nieuws 11/6/20
• Trial By Error: brief aan KCL, nog een brief aan BMJ 15/6/20
• Trial By Error: een stel studies toont limieten van CGT voor Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten 17/6/20
• Trial By Error: BMJ beantwoordt oproep over Noorse CGT-muziektherapiestudie 18/6/20
• Trial By Error: meer vragen over CODES-studie over CGT voor dissociatieve aanvallen 23/6/20
• Trial By Error: VK financiert Geneticaproject; mijn brief aan CODES-onderzoekers 25/6/20
• Trial By Error: CODES-studiecommentaar promoot ‘op eminentie gebaseerde geneeskunde’ 26/6/20
• Trial By Error: mijn brief aan auteur van CODES-commentaar 27/6/20
• Trial By Error: nu is er ook CGT voor “gezondheidsangst” bij CVS 2/7/20
• Trial By Error: herinnering aan BMJ over muziektherapie; brief aan expert “gezondheidsangst” 3/7/20
• Trial By Error: prima berichtgeving over Britse Geneticastudie in The Times 8/7/20
• Trial By Error: NICE over lichaamsbeweging en post-Covid-syndroom 15/7/20
• Trial By Error: geen bewijs voor CGT e.a. als therapieën voor “conversiestoornis” 20/7/20
• Trial By Error: nog een brief over BMJ’s muziektherapiestudie 21/7/20
• Trial By Error: experts Columbia vragen BMJ dringend om intrekking problematische studie 25/7/20
• Trial By Error: desinformatie over behandelingen voor post-Covid-syndroom 28/7/20
• Trial By Error: enkele interessante dingen om te lezen en te bekijken, van Rivka, Natalie en Anil 3/8/20
• Trial By Error: “Your COVID Recovery” van de Britse National Health Service 5/8/20
• Trial By Error: En nu – geen verrassing – CGT voor post-Covid-vermoeidheid 8/8/20
• Trial By Error: meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder 12/8/20
• Trial By Error: FITNET-NHS vindt niet genoeg deelnemers 18/8/20
• Trial By Error: Lighting Process – de bliksem slaat weer in! 27/8/20
• Trial By Error: wat is het Dynamic Neural Retraining System? 2/9/20
• Trial By Error: wat leesvoer over langdurige Covid, BMJ en ME 10/9/20
• Trial By Error: Britse dokters spreken zich uit over langdurige covid; Mayo wijzigt koers (een beetje) 15/9/20
• Trial By Error: een korte lezing voor Britse artsen en onderzoekers 17/9/20
• Trial By Error: Meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder, deel 2 20/9/20
• Trial By Error: CDC-vergadering voor belanghebbenden 28/9/20
• Trial By Error: rapportage over ME, CVS, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 1/10/20
• Trial By Error: dat webinar van Royal Society of Medicine over langdurige COVID 1/10/20
• Trial By Error: Meer over het webinar van de Royal Society of Medicine 4/10/20
• Trial By Error: ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs op komst 8/10/20
• Trial By Error: hoe de nachtmerrie begon voor Professor Lubet 14/10/20
• Trial By Error: het sprookje van Professor Chalder en haar PRINCE 14/10/20
• Trial By Error: een paar bedenkingen over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/10/20
• Trial By Error: Professor Chew-Graham geen fan meer van GET/CGT? 21/10/20
• Trial By Error: komende ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs 25/10/20
• Trial By Error: British Association for CFS/ME wijzigt koers 27/10/20
• Trial By Error: BMJ trekt CGT-Muziektherapiestudie in, maar… 27/10/20
• Trial By Error: geen verband tussen “ouderlijke scheiding” en ernst van ME bij kinderen 3/11/20
• Trial By Error: mijn voorspellingen over ME/cvs-richtlijn van NICE, herneming 7/11/20
• Trial By Error: Trump de deur uit, GET/CGT ook? 9/11/20
• Trial By Error: NICE-ontwerp verwerpt GET, Lightning Process en CGT-als-genezende-behandeling 10/11/20
• Trial By Error: nieuwsberichten over nieuw NICE-ontwerp van Science Media Centre en Britse pers 20/11/20
• Trial By Error: Update over BMJ’s CGT-Muziektherapietudie (petje af voor Steinkopf and Tack!) 23/11/20
• Trial By Error: Mijn brief aan BMJ Paediatrics Open over de CGT-Muziektherapiestudie 25/11/20
• Trial By Error: The Observer blundert; ME Association reageert 29/11/20
• Trial By Error: bedenkingen over The Observer, The Guardian en paradigmaverschuiving 2/12/20
• Trial by Error: goedkeuring FDA voor online CGT voor PDS; GET/CGT straks “in de vuilnisbak” 6/12/20
• Trial By Error: Huisartsengroep verwijdert online GET/CGT-bijscholingsprogramma 10/12/20
• Trial By Error: Brief naar auteur van verwijderd GET/CGT-bijscholingsprogramma voor huisartsen 10/12/20
• Trial By Error: Professors Chalder en Crawley promoten samen CGT voor kinderen 16/12/20
• Trial By Error: BMJ geeft kritiek nieuw NICE-ontwerp 21/12/20
• Trial By Error: Brief aan BMJ van Prof. Hughes, Prof. Racaniello en mezelf 21/12/20
• Trial By Error: Nieuwe studie uit Chicago toont aan dat psychische problemen geen voorspellende factor zijn voor ME/cvs 30/12/20
• Trial By Error: nieuwe paper met persoonlijke getuigenissen van ziekenhuisuitbraak in 1955 15/1/21
• Trial By Error: ommekeer bij The Guardian en The New York Times? 24/1/21
• Trial By Error: Professor Paul Garner’s BMJ Blogpost over zijn magische cognities 28/1/21
• Trial By Error: passage uit Jamison Hills autobiografie 3/2/21
• Trial By Error: Nieuwe biopsychosociale paper over langdurige COVID en somatisch-symptoomstoornis 9/2/21
• Trial By Error: Commentaar van Hughes&Tuller over CGT-studie Wessely&Chalder afgewezen door vakblad, hier gepost 15/2/21
• Trial By Error: Gelukkige tiende verjaardag, PACE-studie! 18/2/21
• Trial By Error: Directeur NIH Francis Collins over plannen voor onderzoek langdurige COVID 24/2/21
• Trial By Error: Vakblad psychosomatiek gelinkt aan PACE-auteurs wijst op vooringenomenheid uit subjectieve resultaten 7/3/21
• Trial By Error: Biopsychosociale brigade richt pijlen op langdurige COVID 17/3/21
• Trial By Error: weer een uitstekend artikel over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/3/21
• Trial By Error: dom opiniestuk in Wall Street Journal noemt PACE “heersende opvatting” onder artsen 25/3/21
• Trial By Error: meer over opiniestuk WSJ en interview met auteur repliek in WSJ deze week 2/4/21
• Trial By Error: Standpunt van Steve Lubet, Professor Rechten aan Northwestern Law, over dat opiniestuk in The Wall Street Journal 6/4/21
• Trial By Error: Steven Lubet, professor rechten aan Northwestern, correspondeert met McMaster University over dat opiniestuk in WSJ 19/4/21
• CROWDFUNDING Trial by Error Voorjaar 2021. Trial By Error: Verslaggeving over ME, cvs, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 31/3/21
• Trial by Error: George Monbiot van The Guardian veroorzaakt langdurige COVID, zegt Professor Michael Sharpe 6/4/21
• Trial By Error: GETSET-studie rapporteert nulresultaat voor zelfhulp-GET, maar claimt toch succes 6/4/21
• Trial By Error: Prof. Sharpe doet feitencheck op blogcommentaar over George Monbiot als oorzaak van langdurige COVID 7/4/21
• Trial By Error: Journal of Health Psychology publiceert kritiek Hughes-Tuller op CGT-claims van Wessely-Chalder 10/4/21
• Trial By Error: Brief aan Psychological Medicine over fout in SOLK-paper van Sir Simon en collega’s 13/4/21
• Trial By Error: Jennie Spotila onderzoekt (en ontkracht) het oude fabeltje over ‘doodsbedreigingen’ door patiënten 14/4/21
• Trial By Error: de wereld volgens Sharpe 15/4/21
• Trial by Error: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar? (Herneming) 17/4/21
• Trial by error: mijn brief aan professor Anthony David – waarom blijven SOLK-experts een belangrijke studie fout citeren? 17/4/21
• Trial by Error: Bereikt de “overgrote meerderheid” van deelnemers aan het Lightning Process “blijvende verbetering”? 21/4/21
• Trial By Error: meer over het Lightning Process; Science Media Center spant samen met Britse journalisten 22/4/21
• Trial by error: waarom citeren SOLK-experts een onderzoek over NHS-kosten al tien jaar lang fout? 23/4/21
• Trial By Error: Professor Davids derde foute citering van baanbrekende studie over “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” 26/4/21
• Trial By Error: Prof. Pariante kraamt in column in Guardian standaard biopsychosociale onzin uit 1/5/21
• Trial By Error: mijn brieven aan Psychosomatics Journal over misleidende GETSET-paper van Prof White 6/5/21
• Trial By Error: meer brieven over Professor Anthony Davids foute citatie van belangrijke studie over kostprijs SOLK 11/5/21
• Trial By Error: Vakbladartikel maant aan tot voorzichtigheid bij bewegingsprogramma’s voor langdurige COVID 15/5/21
• Trial By Error: Noorwegen verwerpt nieuwe klinische studie over zweverig Lightning Process 7/6/21
• Trial By Error: meer desinformatie van Professor White in Journal of Psychosomatic Research 10/6/21
• Trial by Error: enquête #MEAction over chronische ziekte; patiëntenonderzoek meegenomen in CDC-advies langdurige COVID 15/6/21
• Trial By Error: nuluitkomsten weer voorgesteld als succes in CGT-studie van Prof. Trudie Chalder 19/6/21
• Trial by Error: toonde de PDS-studie echt aan dat online CGT significant klinisch effectief is? 24/6/21
• Trial By Error: Lowensteins opiniestuk in The Guardian; Eliot Smiths standpunt na NICE; Tacks visie op studieblindering 25/6/21
• Trial By Error: vakblad corrigeert “hoogtepunten” van GETSET-paper; brief over Prof. Whites paper over veiligheid GET 30/6/21
• Trial By Error: viertal studies onthult beperkingen van CGT voor “Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten” 3/7/21
• Trial by error: Professor White en collega’s zeggen ‘sorry’ voor negeren nulresultaten in opvolgstudie GETSET 5/7/21
• Trial by Error: enkele updates over Lightning Process 13/7/21
• Trial By Error: medische verenigingen en nieuwe paper van Komaroff-Lipkin tonen links aan tussen langdurige COVID en ME/cvs 20/7/21
• Trial By Error: CGT-model van somatisch onverklaarde lichamelijke klachten verklaard; CGT-studie voor Q-koortsvermoeidheid 22/7/21
• Trial By Error: Tack en ik schrijven naar Psych Medicine; Struthers schrijft naar Medical Research Council 24/7/21
• Trial By Error: Neurologievakblad corrigeert valse bewering in SOLK-paper – maar publiceert geen correctiebericht (ironisch genoeg heb ik zelf een correctie aan deze post toegevoegd!) 31/7/21
• Trial By Error: Drie CGT/GET-voorstanders stappen vlak voor publicatiedatum uit NICE ME/cvs-richtlijnpanel 7/8/21
• Trial By Error: The Times checkt uitspraken BMJ over NICE-commissie; Mijn brief aan Fiona Godlee van BMJ 10/8/21
• Trial by Error: NICE neemt het op tegen pestkoppen van Royal College over nieuwe ME/cvs-richtlijnen 19/8/21
• Trial By Error: Brief aan NICE met vraag om dringend de ME/cvs-richtlijn te publiceren 1/9/21
• Trial by Error: Terwijl NICE draalt, publiceren Amerikaanse specialisten nieuwe klinische richtlijnen voor ME/cvs 1/9/21
• Trial By Error: Jennie Spotila’s jaarlijkse feitencheck van NIH-uitgaven voor ME/cvs-onderzoek 7/9/21
• Trial By Error: meer wetenschap-als-promotie door de GET-campagnevoerders 14/9/21
• Trial By Error: bijgewerkte brief aan Algemeen Directeur NICE over de niet-gepubliceerde ME/cvs-richtlijn 15/9/21
• Trial By Error: pleitbezorgers bieden oplossingen voor disfunctioneel Amerikaans coderingssysteem voor ME, CVS en ME/CVS 20/9/21
• Trial By Error: goede verslaggeving over langdurige COVID van Atlantic; sceptische verslaggeving van de New Yorker en andere 24/9/21
• CROWDFUNDINGSCAMPAGNE. Trial By Error: Verslaggeving over ME, cvs, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties 30/9/21
• Trial By Error: problematische verslaggeving op BBC over nieuwe studie naar langdurige COVID 3/10/21
• Trial By Error: professor Lubets mening over het artikel over langdurige COVID in The New Yorker 8/10/21
• Trial by Error: de bevooroordeelde enquête van North Bristol NHS Trust onder patiënten van “gespecialiseerde CVS/ME-diensten” 15/10/21
• Trial by Error: pleitbezorgers hoopvol na NICE-rondetafelgesprek over ME/cvs-richtlijn 18/10/21
• Trial By Error: NICE publiceert binnenkort ME/cvs-richtlijn, na langdurige gijzeling 20/10/21
• Trial by Error: PACE-auteurs noemen kritiek op GET/CGT nu “misverstanden” 23/10/21
• Trial by Error: NICE geeft nieuwe ME/cvs-richtlijn vrij, na helse kaping van twee maanden 29/10/21
• Trial by Error: verliezers in NICE-richtlijnen blijven uitdagend ondanks publieke afwijzing van hun beweringen 31/10/21
• Trial by Error: King’s College London promoot in VK nog steeds CGT “op maat” als “aanbevolen” voor CVS 5/11/21
• Trial By Error: ME-patiënten bespreken de romans die ze schreven 10/11/21
• Trial by Error: is er iets veranderd bij Science Media Centre? 15/11/21
• Trial by error: sommige nationale gezondheidsdiensten ondernemen geen actie na nieuwe NICE-richtlijn voor ME/cvs 16/11/21
• Trial By Error: nieuw artikel van PACE-auteurs herhaalt valse argumenten en verdedigingen 20/11/21
• Trial by Error: Lightning-Process-Vedette klaagt over NICE; Struthers spoort Cochrane aan om bij te blijven 3/12/21
• Trial By Error: Professor Chalder slaat de bal weer mis in nieuwe paper over CVS en tewerkstellingsresultaten 7/12/21
• Trial By Error: Meer over die rampzalige tewerkstellingspaper van professor Chalder en collega’s 11/12/21
• Trial By Error: Brian Hughes en ik schrijven brief aan Occupational Medicine over rampzalige paper van prof. Chalder 16/12/21
• Trial By Error: behandelingsplan Mayo Clinic citeert “deconditionering,” “perfectionisme” en CGT 19/12/21
• Trial by error: briefwisseling over professor Chalders nieuwste rampzalige paper 22/12/21
• Trial By Error: ik wacht op antwoord over paper van Chalder; Australische huisartsen blijven GET promoten en PACE citeren 4/1/22
• Trial By Error: Nederlandse CGT-studie richt zich op “disfunctionele overtuigingen over vermoeidheid” bij langdurige COVID-patiënten 7/1/22
• Trial By Error: Franse honden op het spoor; impact van langdurige Covid Op de Amerikaanse arbeidsmarkt 14/1/22
• Trial By Error: interview met Natalie Boulton, regisseur van “Dialogen voor een verwaarloosde ziekte” 22/1/22
• Trial By Error: CGT voor CVS moet gericht zijn op “problematische bezorgdheid”, zegt nieuwe studie van professor Chalder 28/1/22
• Trial By Error: Meer over de Nederlandse CGT-studie voor langdurige COVID; Finse studie over “Amygdala-Hertraining” 4/2/22
• Trial By Error: mijn briefwisseling over Amygdala-Hertraining; die zombiestudie over Lightning Process 10/2/22
• Trial By Error: The Lancet publiceert klaagzang van gepassioneerde GET/CGT-verdedigers 14/2/22
• Trial by Error: mijn reactie op vooraanstaande Noorse arts die probeert mijn werk als “activist” te denigreren 18/2/22
• CROWDFUNDING Trial By Error: verslaggeving over ME, cvs, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en intussen ook langdurige COVID 1/4/22