Trial By Error: viertal studies onthult beperkingen van CGT voor “Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten”

3 juli 2021.

Een jaar geleden schreef ik een bericht over hoe de biopsychosociale ideologische brigade een trio van grote studies had voltooid die cognitieve gedragstherapie onderzocht voor een verscheidenheid aan zogenaamde “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” (SOLK). De hele groep onderzoeken toonde de algehele ineffectiviteit van CGT aan als behandeling voor deze categorie aandoeningen – en dit ondanks verwoede pogingen om de resultaten de andere kant op te draaien. SOLK wordt gewoonlijk gedefinieerd als chronisch vermoeidheidssyndroom, prikkelbaredarmsyndroom, fibromyalgie, functionele neurologische stoornissen en andere aandoeningen waarvoor geen pathofysiologische mechanismen zijn vastgesteld.

Deze drie onderzoeken waren: de PACE-studie voor chronisch vermoeidheidssyndroom, waarin ook graduele oefentherapie werd getest; de ACTIB-studie voor het prikkelbaredarmsyndroom; en de CODES-studie voor psychogene niet-epileptische aanvallen, een vorm van functionele neurologische stoornis die ook wel dissociatieve aanvallen wordt genoemd. Nu kan een vierde grote proef aan die groep worden toegevoegd. PRINCE Secondary is een recent gepubliceerde studie van CGT voor de behandeling van zogenaamde “aanhoudende lichamelijke klachten” (ALK), een andere term voor SOLK. Ik blogde vorige maand over hoe de onderzoekers probeerden de studie als een succes te presenteren, ondanks nulresultaten op de primaire uitkomst.

Deze studies waren tot nu toe de grootste in hun domein. In elk geval publiceerden de onderzoekers onderzoeksprotocollen, die bewijs uit eerder onderzoek citeerden dat hun aanpak ondersteunde en in het algemeen de voorgestelde studie presenteerde als de essentiële volgende stap in het verkrijgen van doorslaggevende informatie voor het beïnvloeden van klinische zorg en/of volksgezondheidsbeleid. Alle vier de studies kwamen uit vooraanstaande Britse universiteiten – PACE uit de Queen Mary University of London en de andere drie uit King’s College London. En ze waren allemaal gebaseerd op dezelfde onbewezen biopsychosociale hypothese, nl. dat symptomen werden bestendigd door zinloze cognities, overmatige focus op lichamelijke sensaties en gerelateerde psychologische factoren. De CGT-interventies zouden specifiek ontworpen zijn om de verkeerde percepties aan te pakken, waarvan men veronderstelde dat ze de symptomen in al deze aandoeningen in stand hielden.

Het opmerkelijke aan dit kwartet van studies is dat het bewijs vrij duidelijk is: CGT werkte in geen van hen zoals bedoeld. Maar dat kwam je niet per se te weten uit de papers, die allemaal tot op zekere hoogte succes claimden. In geen van de onderzoeken zorgden de slechte bevindingen ervoor dat de onderzoekers zich serieuze vragen gingen stellen over de geschiktheid van de interventies of de robuustheid van de theoretische aannames erachter. In plaats daarvan hielden alle vier de onderzoeken zich bezig met methodologische en/of statistische acrobatie om te voorkomen dat ze tot de conclusie zouden moeten komen, of op zijn minst de mogelijkheid moesten overwegen dat CGT misschien toch geen effectieve interventie is.

Er is een significante overlap tussen de onderzoekers in deze vier onderzoeken, en de strategieën die worden ingezet om de buitengewoon bescheiden of nulresultaten te bagatelliseren en/of te verdoezelen. De onderzoeken delen ook een algemeen ontwerpprobleem: de deelnemers zijn niet geblindeerd en hun beweringen over succes zijn gebaseerd op subjectieve resultaten. Het is natuurlijk moeilijk, zo niet onmogelijk om therapeutische interventies te blinderen, wat het des te noodzakelijker maakt dat onderzoekers ervoor zorgen dat ze één of andere objectieve meting opnemen, en ook zeker adequate controlegroepen. Een gerenommeerd blad als Journal of Psychosomatic Research merkte in een recent commentaar op dat subjectieve uitkomsten in onderzoeken waarin blindering niet rigoureus is, een verhoogd risico lopen op vertekening. Dergelijke bevindingen moeten daarom steeds worden geïnterpreteerd met die beperking in gedachten.

(Voor meer informatie over de SOLK-puinhoop in het algemeen, kan je de blogserie van Goodelf lezen op de website van Opposing MEGA, te beginnen met deze [in het Engels]. Ook Dr. Keith Geraghty nam het CGT-model van chronisch vermoeidheidssyndroom stevig onder de loep en vond dat het tekortschoot. Ik was coauteur van dat artikel.)

**********

Slechte resultaten omzetten in positief nieuws

Hier volgt een korte samenvatting van hoe onderzoekers in deze studies erin slaagden om onaantrekkelijke resultaten om te zetten in positief nieuws:

*In PACE verzwakten de onderzoekers hun beoordelingsmethoden door tomeloze uitkomstenverwisseling, waardoor zij bescheiden aantrekkelijke resultaten ten gunste van hun interventies konden rapporteren. Zij negeerden of verwierpen de nul- of minimale resultaten van hun eigen objectieve metingen. Latere heranalyses op basis van gegevens die onder gerechtelijk bevel werden vrijgegeven, toonden aan dat de resultaten volgens de in het protocol beschreven methoden ofwel nulresultaten waren, ofwel ruimschoots binnen de verwachtingen vielen door de vertekening die inherent is aan de opzet van de studie. Bij de opvolging op lange termijn gaven de auteurs voorrang aan vergelijkingen “binnen de groep”, boven de vergelijkingen “tussen de groepen” die van belang zijn in een klinische studie – nog een andere vorm van uitkomstverschuiving. Een commentaar bij de publicatie van de eerste resultaten, geschreven door collega’s van de onderzoekers, versterkte de twijfelachtige beweringen van succes.

*In de ACTIB-studie werden zowel telefonische CGT als online CGT getest. Voor deze laatste studie lagen de resultaten voor beide primaire uitkomsten – een schaal voor de symptoomernst en een schaal voor werk en sociale aanpassing – onder de vastgestelde drempelwaarden voor klinische significantie. De onderzoekers brachten deze informatie niet naar voren. (De telefonische CGT deed het over de hele linie iets beter.) King’s College London, dat de bevindingen in een persbericht naar buiten bracht, heeft het online CGT-programma in licentie gegeven aan een particulier bedrijf. Het bedrijf heeft toestemming gekregen om het programma in de VS en het VK op de markt te brengen. Het zal vermoedelijk gepromoot worden als “gebaseerd op wetenschappelijk bewijs”. Ten minste twee van de onderzoekers hebben een financieel belang in het programma gemeld. Bij de opvolging op lange termijn waren de resultaten van online CGT nog slechter op beide metingen.

*De CODES-studie testte CGT voor psychogene niet-epileptische aanvallen, ook wel dissociatieve aanvallen genoemd. Na 12 maanden rapporteerde het onderzoek nulresultaten voor de primaire uitkomst – er werd zelfs een niet-statistisch significante trend gevonden in de richting van een grotere vermindering van aanvallen in de niet-interventiegroep. In plaats daarvan prezen de onderzoekers verschillende van hun secundaire resultaten aan, waarvan de meeste vaag en niet specifiek voor de aandoening waren.

* [Correctie: In deze zin schreef ik aanvankelijk dat zij “een minderheid van” hun secundaire uitkomsten aanprezen. In feite hadden negen van de zestien secundaire uitkomsten statistisch significante bevindingen, hoewel er slechts vijf statistisch significant waren na correctie voor meervoudige vergelijkingen]. Na jarenlang aanprijzen van minder aantal aanvallen als het juiste primaire resultaat, betoogden zij in CODES op weinig overtuigende manier dat andere resultaten dan minder aantal aanvallen waarschijnlijk belangrijker waren voor patiënten. In een begeleidend commentaar verdedigde een bevriende collega CGT op basis van zijn eigen klinische ervaringen en versterkte hij de poging van het onderzoek om de nulresultaten op de primaire uitkomst te bagatelliseren. King’s College London gaf een persbericht uit waarin de bevindingen van de studie werden aangeprezen, maar waarin niet werd vermeld dat de primaire uitkomst een nulresultaat opleverde.

*De studie PRINCE Secondary vond geen voordelen op 12 maanden voor zijn CGT-interventie op de primaire uitkomstmaat, nl. dezelfde werk- en sociale aanpassingsschaal die werd gebruikt in de ACTIB-studie. In feite viel het gehele betrouwbaarheidsinterval voor de resultaten op deze schaal onder de drempel voor klinische significantie voor die maatstaf. De conclusie van de samenvatting vermeldde niet dat het primaire resultaat een nulresultaat was, maar concentreerde zich op zeer bescheiden verbeteringen in een minderheid van de secundaire uitkomsten. De onderzoekers suggereerden dat deze gerapporteerde voordelen, die zouden zijn verdwenen als ze waren onderworpen aan de standaard conservatieve correctiemethode voor meervoudige vergelijkingen, wezen op “voorlopig bewijs” dat CGT “nuttig” zou kunnen zijn. Deze conclusie ging voorbij aan het feit dat de studie was ontworpen om definitief en bruikbaar bewijs te leveren met betrekking tot de werkzaamheid, niet om weer “voorlopige” gegevens te vinden die verder onderzoek vereisen.

Uit een overzicht van deze verzameling studies blijkt dat zij alle vier baat hebben gehad bij één of meer van de volgende strategieën:

• uitkomstenverwisseling
• succes claimen op basis van secundaire uitkomsten
• objectieve bevindingen negeren/verwerpen
• prioriteit geven aan resultaten die niet zijn gecorrigeerd op meervoudige vergelijkingen
• foute interpretatie van minimale of nulresultaten bij opvolging op lange termijn
• de studie wordt vergezeld van een vriendelijk commentaar dat de beweringen van succes versterkt
• PR-afdelingen van universiteiten stellen de studie in een positief daglicht

Als we verder kijken dan het Verenigd Koninkrijk, dan zou ook een onderzoek uit 2017 van een team van Nederlandse onderzoekers in deze groep kunnen passen: een groot onderzoek naar CGT voor langdurige vermoeidheid na een acute aanval van Q-koorts, een bacteriële infectie. (De studie onderzocht ook een antibioticakuur.) Deze vermoeidheid zou ontegensprekelijk in de categorie van SOLK vallen; de onderzoekers noemden het beweerde succes van CGT bij de behandeling van CVS als reden voor de studie. Bescheiden gerapporteerde voordelen voor CGT aan het einde van de behandeling verdwenen bij opvolging na een jaar. Een stevige kritiek op de studie, die vorig jaar werd gepubliceerd, schetste ernstige methodologische problemen en ondermijnde alle beweringen over de doeltreffendheid van CGT. (Later meer over deze interessante studie.)

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

---

Trial By Error: CGT-model van somatisch onverklaarde lichamelijke klachten verklaard; CGT-studie voor Q-koortsvermoeidheid

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 22 juli 2021.

Zoals ik onlangs nog schreef, hebben vier grote klinische onderzoeken naar CGT voor zogenaamde SOLK het tegenovergestelde aangetoond van wat de onderzoekers hoopten te bewijzen. In feite suggereert het bewijs van het onderzoek dat CGT geen effectieve behandeling is voor deze aandoeningen. Dat weerhoudt deze onderzoekers er natuurlijk niet van om iets anders te beweren. Zoals mijn eerdere bericht aangaf, hebben ze een reeks methodologische, statistische en retorische strategieën ingezet om hun slechte resultaten te verdoezelen of te bagatelliseren. Drie van deze studies kwamen van King’s College London, en één – de intussen in diskrediet geraakte PACE-studie – van Queen Mary University of London.

Een artikel uit 2007 in het tijdschrift Clinical Psychology Review –“Het cognitieve gedragsmodel van somatisch onverklaarde lichamelijk klachten: een theoretische en empirische beoordeling” – werpt enig licht op de achtergrond en mogelijke ontstaansgeschiedenis van deze verschillende studies. (Een van de coauteurs van het overzicht was hoofdonderzoeker in alle vier de klinische SOLK-studies). Dit overzicht schetste de grondgedachte achter de CGT-behandelingsbenadering van SOLK, waaronder specifiek het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) en prikkelbaredarmsyndroom (PDS), en suggereerde dat deze aandoeningen in wezen zichzelf in stand houden. Het overzicht hielp me ook verduidelijken waarom ik een gevoel van déjà vu krijg telkens ik weer een artikel lees van deze groep onderzoekers. Elk artikel zegt in feite hetzelfde, maar dan over een andere aandoening.

En ja hoor, ook de auteurs van het artikel uit 2007 verwezen nog maar eens naar het favoriete beeld uit hun theoretische oriëntatie: de ‘vicieuze cirkel’ die zogenaamd zou leiden tot een neerwaartse spiraal van steeds groter wordende ellende. Dit is hoe de auteurs dit basiselement van hun constructie presenteerden: “De sine qua non van elk CGT-model [voor SOLK] is een vicieuze cirkel, de hypothese dat een interactie tussen verschillende domeinen de symptomen, de angst en de invaliditeit in stand houdt. Ongeacht het symptoomtype… staan de CGT-modellen van SOLK, PDS en CVS voor een model van bestendiging, namelijk, om een ​​term uit de systeemtheorie en celbiologie te lenen, autopoëtisch.”

Deze CGT-modellen, merkten de auteurs op, boden een leidraad voor studies naar gespecialiseerde interventies die de “vicieuze cirkel” zouden kunnen doorbreken en daardoor de theorie ondersteunen: “Behandeling is gericht op het uitwerken van het unieke samenspel van factoren in elke patiënt en het ontmantelen van het autopoëtische mechanisme door veranderingen aan te brengen in de doelgebieden. Voor zover behandelingsstudies een test zijn voor deze hypothese, heeft deze goede, maar momenteel slechts indirecte ondersteuning. Er is behoefte aan meer directe onderzoeksondersteuning, gebaseerd op het testen van dit theoretische model van SOLK.”

De review concentreerde zich op verschillende elementen waarvan men veronderstelde dat ze deel uitmaakten van het instandhoudingsproces, zoals een verhoogde focus op symptomen en het toeschrijven van ziekte aan somatische oorzaken. Ziektegerelateerde overtuigingen, zo merkten de auteurs op, zijn naar voren gekomen als “mogelijk belangrijke factoren” bij het aanhouden van de symptomen. De hypothese, legden ze uit, “is dat de overtuigingen van invloed zijn op het gedrag, in dit geval het vermijden van activiteiten, wat op zijn beurt de fysiologie en symptomen beïnvloedt, wat de basis vormt van een vicieuze cirkel van symptoombehoud.”

Deze hypothese over het ontstaan ​​van de “vicieuze cirkel” gaat ervan uit dat de overtuigingen leiden tot de symptomen, met het gedrag als de tussenstap. Het is even redelijk dat causale verbanden in de andere richting lopen. Misschien hebben mensen met een ernstige ziekte – vooral een ziekte die wordt gekenmerkt door het symptoom van postexertionele malaise – het bij het rechte eind als ze geloven dat activiteit mogelijk schadelijk is, en het zou niemand mogen verrassen dat zij dan ook slechte resultaten boeken.

Hoe dan ook, zoals het artikel uit 2007 suggereerde, moet dit proefondervindelijk worden vastgesteld – dat wil zeggen, in de bevindingen van onderzoeken die zijn ontworpen om interventies te testen op basis van de CGT-hypothese. De oproep van de auteurs voor meer onderzoek lijkt succesvol te zijn geweest, gezien het kwartet van grote onderzoeken die dit SOLK-model hebben onderzocht. Voor elke studie publiceerden de onderzoekers een protocol dat zogenaamd veelbelovende voorlopige gegevens citeerde en het voorgestelde onderzoek presenteerde als een noodzaak voor het verkrijgen van doorslaggevend bewijs voor klinische besluitvorming en volksgezondheidsbeleid.

Maar toch trekken de onderzoekers hun geliefkoosde theoretische kader niet in twijfel, wanneer ze geconfronteerd worden met nulresultaten of minimale resultaten. In plaats daarvan zoeken ze manieren om de realiteit van hun bevindingen te minimaliseren of te negeren of weg te redeneren – nl. dat CGT niet werkt zoals bedoeld.

Zo hoort het niet in de wetenschap. De wetenschap zou “zelfcorrigerend” moeten werken. Maar de bewijslast ligt niet echt bij “de wetenschap”. Het ligt bij de wetenschappers. En als wetenschappers weigeren zichzelf te corrigeren, hoe slecht hun resultaten ook zijn, wat heeft het dan nog voor zin?

**********

Ook CGT-onderzoek voor het Q-koortsvermoeidheidssyndroom genereert overdreven beweringen

Als we verder kijken dan het Verenigd Koninkrijk, dan zou ook een onderzoek uit 2017 van een team van Nederlandse onderzoekers bij dit SOLK-kwartet kunnen passen: een groot onderzoek naar CGT voor langdurige vermoeidheid na een acute aanval van Q-koorts, een bacteriële infectie. (De studie onderzocht ook een antibioticakuur.) Dit fenomeen, bekend als Q-koortsvermoeidheidssyndroom (QVS), treft een significante minderheid van de patiënten na een acute aanval van Q-koorts. Nederland beleefde eind jaren 2000 een Q-koortsepidemie, wat de mogelijkheid bood om een ​​groot klinisch onderzoek naar CGT voor QVS uit te voeren. De onderzoekers publiceerden een studieprotocol in 2013. In 2019 publiceerden ze zowel een langetermijnopvolging als een bemiddelingsanalyse. De studie testte ook een behandeling met antibiotica.

(Een stevige kritiek op de studie, door Dr. Mark Vink en Alexandra Vink-Niese, schetste ernstige methodologische bedenkingen die de beweringen over de effectiviteit van CGT ondermijnden. Ook Lou Corsius ontleedde op treffende manier het onderzoek in twee berichten op zijn blog It’s About ME, hier en hier.)

Het onderzoeksrapport van 2017 in Clinical Infectious Diseases merkte op dat de CGT-benadering van QVS was gebaseerd op het beweerde succes voor CVS: “Cognitieve gedragstherapie (CGT) is gericht op vermoeidheidsgerelateerde cognities en gedrag waarvan gedacht wordt dat het de symptomen in stand houdt en het functioneren verbetert bij CVS. Een aanzienlijke overlap in factoren die vermoeidheid in stand houden tussen QVS en CVS impliceert dat CGT ook de ernst van de vermoeidheid bij QVS zou kunnen verminderen.”

En dit is hoe de interventie werd beschreven: “Ten eerste wordt het model van vermoeidheidsbestendigende overtuigingen en gedragingen aan patiënten uitgelegd. Bij aanvang van de therapie formuleren patiënten hun doelstellingen op vlak van gedrag. Deze doelstellingen omvatten gewoonlijk de hervatting van werk, hobby’s en andere activiteiten die impliceren dat de patiënt niet langer ernstig vermoeid en gehandicapt is, wat het doel is van CGT voor QVS… Tijdens de sessies brengt de therapeut de niet-accepterende en catastrofale overtuigingen naar boven met betrekking tot vermoeidheid. Bovendien wordt aan patiënten geleerd hoe ze hun aandacht kunnen afleiden van hun vermoeidheid.” 

De primaire uitkomstmaat was vermoeidheid na 26 weken, het einde van de behandelperiode. (De studie gebruikte een andere vermoeidheidsschaal dan degene die werd gebruikt in de PACE-studie, de Vermoeidheidsschaal van Chalder.) Het verschil tussen de gemiddelde scores van de CGT-groep en de placebogroep op de vermoeidheidsschaal was bescheiden – minder dan wat als een “klinisch betekenisvolle verbetering” beschouwd wordt op de maatstaf voor een individu. Zelfs deze kleine gerapporteerde voordelen waren afgenomen bij de opvolgingsstudie na een jaar, aangezien gerapporteerde vermoeidheid weer toenam na behandeling bij degenen die CGT hadden ondergaan.

In de studie werden ook de activiteitsniveaus objectief gemeten door de deelnemers actometers te laten dragen gedurende een bepaalde periode aan het begin en het einde van de behandeling. Om de een of andere reden was deze meting officieel geen primair of secundair resultaat, maar werd zij opgenomen als een potentiële bemiddelende variabele. In ieder geval leidde de interventie niet tot een verbetering van het niveau van lichamelijke activiteit, ondanks de subjectieve meldingen van verbetering van vermoeidheid. De onderzoekers maakten pas melding van deze teleurstellende gegevens in het artikel over de bemiddelingsanalyse dat werd gepubliceerd twee jaar nadat zij al  succes hadden geclaimd.

Zelfs na de latere nulresultaten voor de primaire uitkomst in de opvolgingsstudie na één jaar, bleven de onderzoekers volhouden dat CGT moest worden aanbevolen. Ze bleven dus achter hun beweringen staan en riepen op tot onderzoek naar manieren om de vermeende vroege voordelen te maximaliseren, bijvoorbeeld met “boostersessies” van CGT. Gezien de magere resultaten van deze grote studie, zouden de meeste mensen tot een andere conclusie zijn gekomen.

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

---

Lees ook

• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
• Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
• David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
• Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
• Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
• Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
• Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
• Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
• Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
• In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
• ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
• Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
• Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
• Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
• Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
• Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
• James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
• Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
• Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
• Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
• Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
• Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
• Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
• King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
• Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
• Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
• Een inkijk in de aanval op het delen van data
• Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
• Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
• Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
• We zijn tenminste niet ergerlijk
• Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
• Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
• Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
• Opnieuw een open brief aan de Lancet
• What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
• Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
• Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
• Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
• Open brief Prof. Malcolm Hooper aan The Lancet
• Een half jaar gaat voorbij zonder de vrijgave van PACE-studiedata uit PLOS One
• PACE-Gate: de controverse over de grootste studie naar CGT en GET bij ME/cvs
• Proffen schrijven open brief aan PLoS One i.v.m. PACE-studie naar CGT/GET
• Correctie van PLoS verwijdert geanonimiseerde patiëntengegevens in studie naar CVS (& zet ze daarna terug)
• “Hun mond viel open van verbazing over de PACE-trial naar CGT en GET.”
• Rechtbank eist vrijgave van de gegevens van de PACE-studie naar CGT en GET voor ME/CVS
• Queen Mary University of London “bestudeert” de regelgeving om de PACE-data vrij te geven
• The Lancet struikelt opnieuw over de PACE-studie
• Trial by error, vervolgd: mijn vragen voor de hoofdredacteur van The Lancet, Richard Horton
• Vrijgave data PACE-team volgens originele protocol
• Verklaring QMUL: bekendmaking van de data van de PACE-studie onder de Wet op de Vrijheid van Informatie
• Persbericht. De vrijgave van de PACE-data is een fundamentele overwinning voor mensen met ME/cvs
• Stop studies naar graduele oefentherapie voor ME/CVS
• Prof. Van der Meer waarschuwt voor delen van data met “je vijanden”
• Geen “herstel” in de PACE-studie, blijkt uit nieuwe analyse
• Slechte wetenschap heeft miljoenen ME/cvs-patiënten misleid. Hier leest u hoe we terugvochten.
• Belangrijkste punten uit de analyse van de ruwe data voor “herstel” van de PACE-studie
• Bewijs voor aanbevolen behandelingen voor ME en CVS houdt geen stand
• Trial by error, vervolgd: de echte data van de PACE-studie
• Erger dan de ziekte
• De PACE-studie: waar “herstel” niet betekent dat je terug gezond bent
• Hoe de brief van Alem Matthees het mysterie van ME/cvs hielp oplossen
• Een open brief aan Psychological Medicine over “herstel” en de PACE-trial (Update)
• Opnieuw een open brief aan Psychological Medicine!
• De bal misslaan bij ME/cvs
• Trial by error, vervolgd: de nieuwe FITNET-studie voor kinderen
• Trial by error, vervolgd: een vervolgpost over FITNET-NHS
• Trial by error, vervolgd: de Nederlandse studies (opnieuw!), en een Esther Crawley-bonus
• Trial by error, vervolgd: mijn lasterlijk bloggen op Virology Blog
• Trial by error, vervolgd: een open brief aan het bestuur van het CFS/ME Research Collaborative (CMRC)
• Trial by error, vervolgd: CFS/ME Research Collaborative aan Virology Blog: “Rot op!”
• Trial by error, vervolgd: Het CMRC bevestigt volledige steun aan Lasterlijke Esther
• Trial by error, vervolgd: ME Research UK stapt uit het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error, vervolgd: mijn “scheur-het-aan-flarden”-toespraak bij Invest in ME
• David Tuller zamelt geld in voor Virology Blogs Trial by error: verslaggeving over PACE, ME/cvs en verwante onderwerpen
• Trial by error, vervolgd: mijn brief aan de University of Bristol
• Crowdfundingcampagne David Tuller in teken van ME: nog twee weken te gaan…
• David Tuller komt op voor ME: de laatste tien dagen van de campagne…
• Trial by error, vervolgd: is PACE een geval van wetenschappelijk wangedrag?
• Trial by error, vervolgd: de reis van Julie Rehmeyer “Through The Shadowlands”
• Trial by error, vervolgd: meer over graduele oefentherapie van Peter White en The Lancet
• Trial by error: De CDC schrappen cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor ME/cvs
• Trial by error: De NICE-richtlijnen, en meer over de CDC
• Trial by error: NICE weigert om namen van experts te onthullen
• Trial by error: NICE verwerpt mijn verzoek op basis van vrijheid van informatie
• De PACE-trial, of hoe een medisch schandaal tot stand kwam
• Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Deel 2: Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Trial by error: de wanhopige pogingen van het Science Media Center om PACE te verdedigen
• Trial by error: gepensioneerde PACE-onderzoeker Peter White en Swiss Re
• Trial by error: mijn e-mailuitwisseling met de directeur van NICE
• Trial by error: geen ethische review van de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: verzoek om meer details over de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: de rapporten van de “deskundigen ter zake” van NICE
• Trial by error: MEGA’s nieuwst mislukking
• Trial by error: NICE verwerpt huidige richtlijn, plant “volledige update”
• Trial by error: NIH geeft een subsidie van 2,1 miljoen dollar aan de Britse Biobank!
• Trial by error: nog een brief aan de directeur van NICE
• Trial by error: huidige NICE-richtlijn blijft, voorlopig toch
• Trial by error: de verrassende nieuwe gids voor beste praktijken van BMJ [voor ME/cvs]
• Trial by error: mijn korte ontmoeting met Professor Crawley
• Trial by error: Hé, Bristol! Waar is mijn ‘cease and desist’-brief*?
• Trial by error: de Crawley-kronieken (vervolg)
• Trial by error: mijn eenzijdige correspondentie met professor Crawley
• Trial by error: de niet-openbaar gemaakte uitkomstenverwisseling van de SMILE-studie
• SMILE-studie Lightning Process voor kinderen met CVS: Resultaten te mooi om waar te zijn?
• Trial by error: mijn vragen voor het Science Media Center
• Trial by error: de klacht van Bristol aan Berkeley
• David Tuller en de (s)PACEcake-eters
• Trial by error: de studie naar afwezigheid op school, tweede ronde
• Trial by error: COPE aan BMJ Open: meer details alstublieft!
• Trial by error: mijn halfjaaroverzicht
• Trial by error: de valse beweringen van professor Crawley op BuzzFeed
• Trial by error: een brief aan Archives of Disease in Childhood
• Trial by error: brief van CPET-experts aan het British Journal of Sports Medicine
• Trial by error: QMUL en FOI, Nature en Cochrane, het Pineapple Fund
• Trial by error: een brief aan BMJ Open
• Trial by error: onze gedachtenwisseling met BMJ Open
• Trial by error: mijn briefwisseling met het vakblad Archives of Diseases in Childhood
• Trial by error: nieuws over mijn plannen
• Trial by error: het nieuws van het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error: de Nederlandse review; mijn trip; Bristols stilzwijgen
• Trial by error: de stand van zaken in Australië en de nieuwe functie van professor Crawley
• Trial by error: ik meld me even vanuit Melbourne en Canberra…
• Trial by error: de volgende ronde met BMJ Open 26/3
• Trial by error: vragenronde met Schots Parlementslid Carol Monaghan 28/3
• Trial by error op Virology Blog: verslaggeving over ME/CVS. Crowdfundingscampagne voor David Tuller! 29/3
• Trial by error: mijn door Berkeley ondersteunde crowdfundingscampagne 2/4
• Trial by error: onze nieuwste tango met BMJ Open… 2/4
• Trial by error: een fantastisch stuk over ME/CVS op de Australische TV 4/4
• Trial by error: een post over Andrew Lloyd 4/4
• Trial by error: mijn Australische tour, vervolg 11/4
• Trial by error: twee podcastinterviews en “belangenconflicten” 16/4
• Trial by error, gastpost: crowdfunding David Tuller is geen belangenconflict 16/4
• Trial by error: Professor Michael Sharpes flater op de Australische Radio 18/4/18
• Trial by error: de steun die Andrew Lloyd in het verleden gaf aan PACE 24/4/18
• Trial by error: de winkeltasstudie en de vernieuwde website van de staat New York 24/4/18
• Trial by error: tot ziens Australië; en twee updates 25/4/18
• Trial by error: Vraag en antwoord met Leonard Jason met betrekking tot gevalsdefinities 2/5/18
• Trial by error: mijn bezoeken aan Alem Matthees 7/5/18
• Trial by error: Australiës online bijscholingsprogramma over GET/CGT 14/5/18
• Trial by error: meer over de CDC; Reader’s Digest; Newsbeat op BBC 23/5/18
• Trial by error: NICE neemt het Lightning Process in beschouwing 28/5/18
• Trial by error: mijn woordenwisseling met de hoofdonderzoekers van PACE, in NY Times in 2011 29/5/18
• Trial by error: BMJ “onderzoekt” nog steeds de paper over het Lightning Process 4/6/18
• Trial by error: mijn brief aan Parlementslid Monaghan over BMJ-studies 5/6/18
• Trial by error: een brief aan gezondheidsambtenaren over de lakse redactionele maatstaven van BMJ 6/6/18
• Trial By Error: mijn brief over de BMJ-studie aan het Science Media Centre 6/6/18
• Trial By Error: nog enkele brieven over BMJ’s gebrekkige pediatrische studies 11/6/18
• Trial By Error: een leerplan voor behandeling van CVS met CGT 13/6/18
• Trial by error: een brief aan NICE over het IAPT-programma 18/6/18
• Trial by error: Sir Simon trapt bal in eigen doel 18/6/18
• Trial by error: een open brief aan The Lancet, twee jaar later 19/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes driftige opmerkingen – in wiens naam spreekt hij eigenlijk? 25/6/18
• Trial by error: mijn gesprek met professor Bishop 25/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes briefing aan Monaghan vóór de hoorzitting 2/7/18
• Trial by error: mijn brief aan Fiona Godlee 2/7/18
• Trial by error: zijn alle experts in klinische studies fan van PACE? 9/7/18
• Trial by error: nog maar eens een oproep aan The Lancet, met meer handtekeningen 10/7/18
• Trial by error: wachten op Godlee 11/7/18
• Trial by error: mijn brief aan het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het Parlement 11/7/18
• Trial by error: de inhoudsloze “noot van de redactie” bij de studie over het Lightning Process 16/7/18
• Trial by error: de update van CDC voor zorgverstrekkers 30/7/18
• Trial by error: Mayo blijft pleiten voor GET 6/8/18
• Trial by error: open brief aan The Lancet, versie 3.0 13/8/18
• Trial by error: de BPS-brigade trapt bal wéér in eigen doel 15/8/18
• Trial by error: meer Mayo alsjeblieft 20/8/18
• Trial by error: rekruteringsadvertentie voor FITNET-NHS maakt reclame voor “herstel” 20/8/18
• Trial by error: mijn brief aan Red Whale/GP Update 22/8/18
• Trial by error: nog een brief aan BMJ’s Dr Godlee 27/8/18
• Trial by error: Professor Edward brief aan Fiona Watt van MRC 28/8/18
• Trial by error: de Cochranecontroverse 3/9/18
• Trial by error: hoe staat het eigenlijk met de MAGENTA-studie? 17/9/18
• Trial by error: Bruce Levin over “hoe je een gerandomiseerde klinische studie NIET uitvoert” 18/9/18
• Trial by error: de open brief aan Netflix over Afflicted 24/9/18
• Over lichamelijke symptomen die afgewimpeld worden als “tussen de oren” 27/9/18
• Trial by error: de conferentie van de CFS/ME Research Collaborative 1/10/18
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Archives of Disease in Childhood 8/10/18
• Trial by error: mijn eerste post over het IAPT-programma 10/10/18
• Trial by error: Per Fink in New York 16/10/18
• Trial by error: de zielige reactie van de Psychosomatische Conferentie 17/10/18
• ME/CVS is geen psychosomatische ziekte 18/10/18
• Mijn brief aan organisator van 4 e Psychosomatiekconferentie aan Columbia 19/10/18
• Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in 19/10/18
• Een steunbetuiging aan Cochrane 23/10/18
• Trial by error: waar blijft die verontschuldiging, BMJ Open? 24/10/18
• Trial by error: drie jaar verder… 28/10/18
• Trial by error: wéér een brief over de studie over het Lightning Process 7/11/18
• Trial by error: een Australische uitwisseling met professor Sharpe 8/11/18
• Trial by error: hoe ontwijk je ethische review? 12/11/18
• Trial by error: enkele bedenkingen over NICE 19/11/18
• Trial by error: goed nieuws over Cochrane 3/12/18
• Trial by error: BMJ zag Bristols ethische vrijstellingen door de vingers 4/12/18
• Trial by error: een nieuwe zet van Cochrane 10/12/18
• Trial by error: het Noorse perspectief 12/12/18
• Trial by error: de nieuwe studie over interferon voor “CVS” 19/12/18
• Trial by error: Australisch ontwerprapport nodigt uit tot commentaar 24/12/18
• Trial by error: “Geen woorden, maar daden!”, zeggen patiënten tegen NIH 26/12/18
• Trial by error: mijn brief aan de seniorauteur van de studie over het Lightning Process 7/1/19
• Trial by error: verdere bedenkingen over de interferonstudie 7/1/19
• Trial by error: weer een Parlementair Debat voor Carol Monaghan 21/1/19
• Trial by error: mijn zesmaandelijks overzicht 22/1/19
• Trial by error: het werkgerelateerd advies van Action for ME 23/1/19
• Trial by error: Steve Brines verontrustende uitspraak in het parlementaire ME-debat 28/1/19
• Trial by error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over METRIC 28/1/19
• Trial by error: Bristol onderzoekt Crawleypapers 31/1/19
• Trial by error: enkele bedenkingen over een aanstaand artikel 31/1/19
• Trial by error: de vragen van de verslaggever voor professor Racaniello 31/1/19
• Trial by error: wat meer over Bristols onderzoek 1/2/19
• Trial by error: een terugblik op de studie over de afwezigheid op school 3/2/19
• Trial by error: en nog een “repliek vooraf”… 5/2/19
• Trial by error: HRA-rapport praat PACE niet goed 6/2/19
• Trial by error: BMJ past PACE-artikel van vorige week aan 12/2/19
• Trial by error: mijn vragen aan de PACE-professoren 13/2/19
• Trial by error: Brieven aan Fiona Godlee en Nigel Hawkes 18/2/19
• Trial by error: Professor Sharpe vraagt om intrekking van artikels 18/2/19
• Trial by error: de kostprijs van SOLK 25/2/19
• Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie? 4/3/19
• Trial by error: stomme studies 6/3/19
• Trial by error: grote Amerikaanse zorgverzekeraar wijzigt koers! 11/3/19
• Trial by error: mijn brief aan professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie 18/3/19
• Trial by error: update van Cochrane en laatste brief van Caroline Struthers 20/2/19
• Trial by error: Cochranes rapport over Courtneys klacht 12/3/19
• Trial by error: mijn verslaggeving over ME/cvs en aanverwante controverses 27/3/19
• Trial by error: mijn brief aan Kate Kelland 18/3/19
• Trial by error: de zielige reactie van CDC aan Reuters 25/3/19
• Trial by error: meer over Kaiser Permanente 1/4/19
• Trial by error: april is crowfundingmaand aan Berkeley 1/4/19
• Trial by error: Amerikaanse Top voor ME/cvs-artsen 2/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 1 8/4/19
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Bristol 9/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 2 en meer over Sharpe en Chalder 15/4/19µ
• Trial by error: update over Reuters 18/4/19
• Trial by error: ik kom even terug op het verhaal in Reuters 21/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 3: je donatie wordt verdubbeld 22/4/19
• Trial by error: Jennie Spotila over toespraak directeur NIH 23/4/19
• Trial by error: weer een brief aan de juridische dienst van Bristol 29/4/19
• Trial by error: mijn opvolgingsbrief aan Reuters 30/4/19
• Trial by error: mijn brief over SOLK aan British Journal of General Practice 6/5/19
• Trial by error: mijn gesprek met British Journal of Medical Practice 7/5/19
• Trial by error: ik schreef nog maar eens aan Bristol 13/5/19
• Trial by error: crowdfunding is ten einde! 14/5/19
• Trial by error: pleidooi aan Fiona Godlee over een bekend thema 16/5/19
• Trial by error: mijn opvolgbrief aan het British Journal of Medical Practice 20/5/19
• Trial by error: Lightning Process “doeltreffend”? Dat meen je toch niet? 20/5/19
• Trial By Error: mijn meest recente brief over de studie over het Lightning Process: update 22/5/19
• Trial by error: British Journal of Medical Practice stemt in met correctie over SOLK 29/5/19
• Trial by error: Professor Edwards schrijft naar Dr Godlee van BMJ over de LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: tijd om de LP-studie in te trekken; Brief aan Archives of Disease in Childhood 3/6/19
• Trial By Error: een FOI-aanvraag aan Bristol over LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: terugkijk op mijn vragen aan Science Media Centre over Bristols LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: een tweede brief aan seniorauteur LP-studie 5/6/19
• Trial By Error: opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Dr. Segal over citatie LP-studie 5/6/19
• Trial by error: hé BJGB, waar blijft die correctie over de kostprijs van SOLK? 10/6/19
• Trial by error: BJGP-correctie op komst; BMJ blijft ons hardnekkig negeren 11/6/19
• Trial by Error: een brief aan Bristol over mijn recente FOI-verzoek; plus update 12/6/19
• Trial By Error: weer een review die de LP-studie vernoemt, dus ik klim weer in mijn pen 24/6/19
• Trial By Error: een update over de pediatrische SOLK-review 26/6/19
• Trial By Error: FOI-antwoord uit Bristol over LP-studie; correctie in BJGP over SOLK /1/7/19
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over de kostprijs van SOLK 1/7/19
• Trial By Error: bedenkingen over SOLK en Bermingham; Brief aan Professor Payne 8/7/19
• Trial By Error: Mary Dimmock over de nieuwe bewijsreview van de CDC 10/7/19
• Trial By Error: ons contact met vakblad BMJ over “correctie” LP-studie 15/7/19
• Trial By Error: Britse klinieken gaan te laks om met schade door behandeling, zegt studie 16/7/19
• Trial By Error: nieuwe GET-onzin uit Australië 29/7/19
• Trial By Error: een slecht geïnformeerd artikel in The Guardian 13/8/19
• Trial By Error: mijn interview met de Australische Dr. Don Lewis 19/8/19
• Trial By Error: Joan McParlands getuigenis over het Lightning Process 21/8/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – open brief aan Dr. Godlee 28/8/19
• Trial By Error: oproep tot intrekking van de LP-studie 3/9/19
• Trial By Error: hoofdauteur nieuwe bias-richtlijn Cochrane was coauteur LP-studie 31/8/19
• Trial By Error: meer over Cochranes nieuwe tool i.v.m. risico op bias 4/9/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 9/9/19
• Trial By Error: Dr. Godlee krijgt weer keiharde brieven van experts 11/9/19
• Trial By Error: nieuwe lading brieven aan Dr. Godlee over BMJ’s flaters i.v.m. LP-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan professor Chalder over de PRINCE-studie 16/9/19
• Trial By Error: mijn brief aan BMJ Open i.v.m. foute bewering over SOLK 18/9/19
• Trial By Error: hoe zit het met de Cochranereview over bewegingstherapie? 24/9/19
• Trial By Error: waar blijft Bristols rapportage over Professor Crawleys ethische misstappen? 2/10/19
• Trial By Error: meer over de herziene Cochranereview over bewegingstherapie 9/10/19
• Trial By Error: Bristols rapport op komst; slides van mijn lezing in Oxford 21/10/19
• Trial By Error: brief van HRA over doorlichting Bristolstudies 28/10/19
• Trial By Error:“Bristol, hoog tijd om uw klacht tegen Berkeley in te trekken” 29/10/19
• Trial By Error: hoe ontwijk je ethische review? (herneming) 30/10/19
• Trial By Error: Brief van HRA aan Rector van Berkeley 2/11/19
• Trial By Error: opvolgingsbrief aan Bristol 15/11/19
• Trial By Error: BMJ’s gedrag is moreel failliet – tweede open brief aan Dr. Godlee 22/11/19
• Trial By Error: nog meer experts roepen Godlee op tot intrekking LP-studie 2/12/19
• Trial By Error: Fiona Godlee blijft studie Lightning Process steunen 6/12/19
• Trial By Error: Mayo’s flutwebsite 10/12/19
• Trial By Error: mijn opiniestuk over BMJ en dr. Godlee 16/12/19
• Trial By Error: PEM is vreselijk en Fukuda is dat ook, zegt nieuwe studie 24/12/19
• Trial By Error: wankel bewijs voor tekenen van Functionele Neurologische Stoornissen 30/12/19
• Trial By Error: mijn gedachtewisseling uit 2011 met White et al over gevalsdefinitie 31/12/20
• Trial By Error: nog wat bedenkingen over Functionele Neurologische Stoornis 7/1/20
• Trial By Error: de open brief van de Deense ME-Vereniging 8/1/20
• Trial By Error: 2018 – PACE-heranalyse en expertbeoordeling van Science Media Centre 13/1/2020
• Trial By Error: CGT geeft geen voordeel voor patiënten met vergevorderde kanker, zegt studie 15/1/20
• Trial By Error: CGT en prikkelbaredarmsyndroom 24/1/20
• Trial By Error: een commerciële deal voor het digitale CGT-programma voor PDS van King’s College London 27/1/20
• Trial By Error: aanvraag bij King’s College London i.h.k.v. Vrijheid van Informatie; brief aan Mahana Therapeutics 27/1/20
• Trial By Error: meer over de deal met Mahana Therapeutics  28/1/20
• Trial By Error: mijn brief aan Professor Moss-Morris 3/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan een van de adviseurs gastro-enterologie van Mahana 5/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgingsbrief aan professor Rona Moss-Morris 10/2/20
• Trial By Error: nog een brief aan twee Mahana-adviseurs gastro-enterologie 11/2/20
• Trial By Error: mijn brief aan Mahana’s CEO en medestichter 11/2/20
• Trial By Error: mijn opvolgbrief aan CEO van Mahana Therapeutics 17/2/20
• Trial by error: een Australisch radio-interview met dr. Mark Guthridge uit Melbourne 19/2/20
• Trial By Error: nog een brief over Mahana; BerkeleyWellness over PDS-studie 24/2/20
• Trial By Error: nieuwe biopsychosociale studie over vermoeidheid bij HIV-patiënten 2/3/20
• Trial By Error: wat nu? 18/3/20
• Trial By Error: King’s College London wijst mijn FOI-aanvraag af (deze post gaat niet over COVID) 7/4/20
• Trial by error: een bericht over Lupus en SOLK, niet over COVID 8/4/20
• Trial By Error: mijn verslaggeving over ME, cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” e.a. 9/4/20
• Trial By Error: terug naar Mahana en prikkelbaredarmsyndroom… 15/4/20
• Trial By Error: Oxford-NHS adviseert GET/CGT voor post-COVID-“CVS”-patiënten 16/4/20
• Trial By Error: Opvolging van mijn opvolgingsbrief aan Mahana 18/4/20
• Trial By Error: mijn FOI-brief over Oxfords pamflet over vermoeidheid na COVID-19 18/4/20
• Trial By Error: opvolging aanvraag Vrijheid van Informatie bij Oxford Health  20/4/20
• Een update over mijn lopende crowdfunding 20/4/20
• Trial By Error: Meer over het Mahanagedoe… 25/4/20
• Trial By Error: nog een bericht aan Mahana’s gastro-enterologische adviseurs 28/4/20
• Trial By Error: Noors studievoorstel over Lightning Process 2/5/20
• Trial By Error: reactie van Oxford Health op mijn aanvraag i.h.k.v. Vrijheid van Informatie 2/5/20
• Trial By Error: Mijn brief aan corresponderend auteur PDS-studie 5/5/20
• Trial By Error: Merck Manual adviseert nog steeds GET/CGT 6/5/20
• Trial By Error: meer over die Noorse studie over CGT/Muziektherapie 16/5/20
• Trial By Error: meer over die rare Noorse CGT/muziektherapie-studie 18/5/20
• Trial By Error: Noorwegen krijgt dubbele dosis wazige wetenschap 20/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan senior auteur van Noorse CGT/Muziektherapiestudie 22/5/20
• Trial By Error: mijn brief aan peerreviewer CGT/Muziektherapiepaper van BMJ 28/5/20
• Trial by Error: commentaar van Tack de Krak op BMJ’s “haalbaarheidsstudie” over CGT/Muziektherapie  28/5/20
• Trial By Error: twee brieven aan Dagbladet over hun ME-verslaggeving 30/5/20
• Trial By Error: brief aan BMJ Paediatrics Open over die CGT/Muziektherapiestudie 31/5/20
• Trial By Error: een paar lezenswaardige blogposts 2/6/20
• Trial By Error: reactie van Dagbladet 3/6/20
• Trial By Error: nog een paar lezenswaardige blogposts 9/6/20
• Trial By Error: persbericht King’s College London verbergt slecht nieuws 11/6/20
• Trial By Error: brief aan KCL, nog een brief aan BMJ 15/6/20
• Trial By Error: een stel studies toont limieten van CGT voor Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten 17/6/20
• Trial By Error: BMJ beantwoordt oproep over Noorse CGT-muziektherapiestudie 18/6/20
• Trial By Error: meer vragen over CODES-studie over CGT voor dissociatieve aanvallen 23/6/20
• Trial By Error: VK financiert Geneticaproject; mijn brief aan CODES-onderzoekers 25/6/20
• Trial By Error: CODES-studiecommentaar promoot ‘op eminentie gebaseerde geneeskunde’ 26/6/20
• Trial By Error: mijn brief aan auteur van CODES-commentaar 27/6/20
• Trial By Error: nu is er ook CGT voor “gezondheidsangst” bij CVS 2/7/20
• Trial By Error: herinnering aan BMJ over muziektherapie; brief aan expert “gezondheidsangst” 3/7/20
• Trial By Error: prima berichtgeving over Britse Geneticastudie in The Times 8/7/20
• Trial By Error: NICE over lichaamsbeweging en post-Covid-syndroom 15/7/20
• Trial By Error: geen bewijs voor CGT e.a. als therapieën voor “conversiestoornis” 20/7/20
• Trial By Error: nog een brief over BMJ’s muziektherapiestudie 21/7/20
• Trial By Error: experts Columbia vragen BMJ dringend om intrekking problematische studie 25/7/20
• Trial By Error: desinformatie over behandelingen voor post-Covid-syndroom 28/7/20
• Trial By Error: enkele interessante dingen om te lezen en te bekijken, van Rivka, Natalie en Anil 3/8/20
• Trial By Error: “Your COVID Recovery” van de Britse National Health Service 5/8/20
• Trial By Error: En nu – geen verrassing – CGT voor post-Covid-vermoeidheid 8/8/20
• Trial By Error: meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder 12/8/20
• Trial By Error: FITNET-NHS vindt niet genoeg deelnemers 18/8/20
• Trial By Error: Lighting Process – de bliksem slaat weer in! 27/8/20
• Trial By Error: wat is het Dynamic Neural Retraining System? 2/9/20
• Trial By Error: wat leesvoer over langdurige Covid, BMJ en ME 10/9/20
• Trial By Error: Britse dokters spreken zich uit over langdurige covid; Mayo wijzigt koers (een beetje) 15/9/20
• Trial By Error: een korte lezing voor Britse artsen en onderzoekers 17/9/20
• Trial By Error: Meer CGT-onderzoek van Sir Simon en Professor Chalder, deel 2 20/9/20
• Trial By Error: CDC-vergadering voor belanghebbenden 28/9/20
• Trial By Error: rapportage over ME, CVS, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 1/10/20
• Trial By Error: dat webinar van Royal Society of Medicine over langdurige COVID 1/10/20
• Trial By Error: Meer over het webinar van de Royal Society of Medicine 4/10/20
• Trial By Error: ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs op komst 8/10/20
• Trial By Error: hoe de nachtmerrie begon voor Professor Lubet 14/10/20
• Trial By Error: het sprookje van Professor Chalder en haar PRINCE 14/10/20
• Trial By Error: een paar bedenkingen over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/10/20
• Trial By Error: Professor Chew-Graham geen fan meer van GET/CGT? 21/10/20
• Trial By Error: komende ontwerprichtlijn NICE over ME/cvs 25/10/20
• Trial By Error: British Association for CFS/ME wijzigt koers 27/10/20
• Trial By Error: BMJ trekt CGT-Muziektherapiestudie in, maar… 27/10/20
• Trial By Error: geen verband tussen “ouderlijke scheiding” en ernst van ME bij kinderen 3/11/20
• Trial By Error: mijn voorspellingen over ME/cvs-richtlijn van NICE, herneming 7/11/20
• Trial By Error: Trump de deur uit, GET/CGT ook? 9/11/20
• Trial By Error: NICE-ontwerp verwerpt GET, Lightning Process en CGT-als-genezende-behandeling 10/11/20
• Trial By Error: nieuwsberichten over nieuw NICE-ontwerp van Science Media Centre en Britse pers 20/11/20
• Trial By Error: Update over BMJ’s CGT-Muziektherapietudie (petje af voor Steinkopf and Tack!) 23/11/20
• Trial By Error: Mijn brief aan BMJ Paediatrics Open over de CGT-Muziektherapiestudie 25/11/20
• Trial By Error: The Observer blundert; ME Association reageert 29/11/20
• Trial By Error: bedenkingen over The Observer, The Guardian en paradigmaverschuiving 2/12/20
• Trial by Error: goedkeuring FDA voor online CGT voor PDS; GET/CGT straks “in de vuilnisbak” 6/12/20
• Trial By Error: Huisartsengroep verwijdert online GET/CGT-bijscholingsprogramma 10/12/20
• Trial By Error: Brief naar auteur van verwijderd GET/CGT-bijscholingsprogramma voor huisartsen 10/12/20
• Trial By Error: Professors Chalder en Crawley promoten samen CGT voor kinderen 16/12/20
• Trial By Error: BMJ geeft kritiek nieuw NICE-ontwerp 21/12/20
• Trial By Error: Brief aan BMJ van Prof. Hughes, Prof. Racaniello en mezelf 21/12/20
• Trial By Error: Nieuwe studie uit Chicago toont aan dat psychische problemen geen voorspellende factor zijn voor ME/cvs 30/12/20
• Trial By Error: nieuwe paper met persoonlijke getuigenissen van ziekenhuisuitbraak in 1955 15/1/21
• Trial By Error: ommekeer bij The Guardian en The New York Times? 24/1/21
• Trial By Error: Professor Paul Garner’s BMJ Blogpost over zijn magische cognities 28/1/21
• Trial By Error: passage uit Jamison Hills autobiografie 3/2/21
• Trial By Error: Nieuwe biopsychosociale paper over langdurige COVID en somatisch-symptoomstoornis 9/2/21
• Trial By Error: Commentaar van Hughes&Tuller over CGT-studie Wessely&Chalder afgewezen door vakblad, hier gepost 15/2/21
• Trial By Error: Gelukkige tiende verjaardag, PACE-studie! 18/2/21
• Trial By Error: Directeur NIH Francis Collins over plannen voor onderzoek langdurige COVID 24/2/21
• Trial By Error: Vakblad psychosomatiek gelinkt aan PACE-auteurs wijst op vooringenomenheid uit subjectieve resultaten 7/3/21
• Trial By Error: Biopsychosociale brigade richt pijlen op langdurige COVID 17/3/21
• Trial By Error: weer een uitstekend artikel over langdurige COVID, ME/cvs en SOLK 20/3/21
• Trial By Error: dom opiniestuk in Wall Street Journal noemt PACE “heersende opvatting” onder artsen 25/3/21
• Trial By Error: meer over opiniestuk WSJ en interview met auteur repliek in WSJ deze week 2/4/21
• Trial By Error: Standpunt van Steve Lubet, Professor Rechten aan Northwestern Law, over dat opiniestuk in The Wall Street Journal 6/4/21
• Trial By Error: Steven Lubet, professor rechten aan Northwestern, correspondeert met McMaster University over dat opiniestuk in WSJ 19/4/21
• CROWDFUNDING Trial by Error Voorjaar 2021. Trial By Error: Verslaggeving over ME, cvs, ME/cvs, “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” en aanverwante kwesties. 31/3/21
• Trial by Error: George Monbiot van The Guardian veroorzaakt langdurige COVID, zegt Professor Michael Sharpe 6/4/21
• Trial By Error: GETSET-studie rapporteert nulresultaat voor zelfhulp-GET, maar claimt toch succes 6/4/21
• Trial By Error: Prof. Sharpe doet feitencheck op blogcommentaar over George Monbiot als oorzaak van langdurige COVID 7/4/21
• Trial By Error: Journal of Health Psychology publiceert kritiek Hughes-Tuller op CGT-claims van Wessely-Chalder 10/4/21
• Trial By Error: Brief aan Psychological Medicine over fout in SOLK-paper van Sir Simon en collega’s 13/4/21
• Trial By Error: Jennie Spotila onderzoekt (en ontkracht) het oude fabeltje over ‘doodsbedreigingen’ door patiënten 14/4/21
• Trial By Error: de wereld volgens Sharpe 15/4/21
• Trial by Error: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar? (Herneming) 17/4/21
• Trial by error: mijn brief aan professor Anthony David – waarom blijven SOLK-experts een belangrijke studie fout citeren? 17/4/21
• Trial by Error: Bereikt de “overgrote meerderheid” van deelnemers aan het Lightning Process “blijvende verbetering”? 21/4/21
• Trial By Error: meer over het Lightning Process; Science Media Center spant samen met Britse journalisten 22/4/21
• Trial by error: waarom citeren SOLK-experts een onderzoek over NHS-kosten al tien jaar lang fout? 23/4/21
• Trial By Error: Professor Davids derde foute citering van baanbrekende studie over “somatisch onverklaarde lichamelijke klachten” 26/4/21
• Trial By Error: Prof. Pariante kraamt in column in Guardian standaard biopsychosociale onzin uit 1/5/21
• Trial By Error: mijn brieven aan Psychosomatics Journal over misleidende GETSET-paper van Prof White 6/5/21
• Trial By Error: meer brieven over Professor Anthony Davids foute citatie van belangrijke studie over kostprijs SOLK 11/5/21
• Trial By Error: Vakbladartikel maant aan tot voorzichtigheid bij bewegingsprogramma’s voor langdurige COVID 15/5/21
• Trial By Error: Noorwegen verwerpt nieuwe klinische studie over zweverig Lightning Process 7/6/21
• Trial By Error: meer desinformatie van Professor White in Journal of Psychosomatic Research 10/6/21
• Trial by Error: enquête #MEAction over chronische ziekte; patiëntenonderzoek meegenomen in CDC-advies langdurige COVID 15/6/21
• Trial By Error: nuluitkomsten weer voorgesteld als succes in CGT-studie van Prof. Trudie Chalder 19/6/21
• Trial by Error: toonde de PDS-studie echt aan dat online CGT significant klinisch effectief is? 24/6/21
• Trial By Error: Lowensteins opiniestuk in The Guardian; Eliot Smiths standpunt na NICE; Tacks visie op studieblindering 25/6/21
• Trial By Error: vakblad corrigeert “hoogtepunten” van GETSET-paper; brief over Prof. Whites paper over veiligheid GET 30/6/21
• Trial By Error: viertal studies onthult beperkingen van CGT voor ”Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten” 3/7/21
• Trial by error: Professor White en collega’s zeggen ‘sorry’ voor negeren nulresultaten in opvolgstudie GETSET 5/7/21
• Trial by Error: enkele updates over Lightning Process 13/7/21
• Trial By Error: medische verenigingen en nieuwe paper van Komaroff-Lipkin tonen links aan tussen langdurige COVID en ME/cvs 20/7/21
• Trial By Error: CGT-model van somatisch onverklaarde lichamelijke klachten verklaard; CGT-studie voor Q-koortsvermoeidheid 22/7/21
• Trial By Error: Tack en ik schrijven naar Psych Medicine; Struthers schrijft naar Medical Research Council 24/7/21
• Trial By Error: Neurologievakblad corrigeert valse bewering in SOLK-paper – maar publiceert geen correctiebericht (ironisch genoeg heb ik zelf een correctie aan deze post toegevoegd!) 31/7/21