Op maandag 27 januari 2014 vond er in Washington een hoorzitting plaats, de zogenaamde “IOM meeting” die livestream te volgen was. Het opzet van het Institute of Medicine is een nieuwe klinische definitie van ME/cvs.
Verscheidene ME-patiënten en belangenbehartigers lieten hun gefundeerd bezwaar horen tegen deze plannen. Het IOM kon niet onder die zitting uit, aangezien het verplicht is om de burgers te horen. Dat is hoe de Amerikaanse overheid over transparantie en inbreng van de burgers denkt.
Eerder al berichtten we over dit voornemen en besluit van de Amerikaanse minister van volksgezondheid, Kathleen Sebelius, om het IOM de opdracht te geven de ziekte CFS (i.e. ME) te herdefiniëren. In het door het IOM naar voren geschoven panel zijn de ME-experts echter in de minderheid. Naar analogie met de herdefiniëring door het IOM van het Golfoorlogsyndroom, met de nadruk op psychosomatische verklaringen, is de vrees groot dat ME ook in Amerika voor jaren nog verder gepsychologiseerd wordt. Net zoals vorig jaar in Nederland gebeurd is door de CBO-richtlijn of in België met de “hernieuwde” revalidatieovereenkomsten (CGT/GET) in de referentiecentra.
Dit ondanks het feit dat zo’n 50 wetenschappers, gesteund door talloze patiënten en patiëntenvertegenwoordigers, hun stem tegen dit voornemen hebben verheven.
Uw steun en stem voor hen, en tegen het contract met het IOM kunt u nog altijd laten horen:
https://secure.avaaz.org/en/petition/Stop_the_HHSIOM_contract_and_accept_the_CCC_definition_of_ME/
Verslag IOM meeting 27 januari 2014
Hieronder wordt u een voorlopig verslag aangeboden door de © ME/cvs Vereniging en vertaalde getuigenissen door © ME-gids.net:
Uiteenzetting Mevr. Nancy Lee
Allereerst was mevr. Nancy Lee namens de HHS (de Human Health Services, zeg maar het Ministerie van Volksgezondheid in de USA) aan het woord, en verwoordde de opdracht van de HHS aan het IOM in vijf hoofdpunten:
- Een diepgaande studie van de al bestaande criteria, waaronder de Fukuda van 1994, de CCC van 2003, de CDC van 2004, de NICE van 2010 en de ICC van 2011.
- Het in kaart brengen van de gevoeligheden en controverses die er bestaan rondom ME/CVS
- Te bepalen of er rondom ME/CVS een nieuwe terminologie moet worden gecreëerd, waarbij mevr. Lee volmondig toegaf dat de term CVS kwetsend is voor de ME-patiënten en hun al heel veel schade heeft berokkend en nog zal berokkenen.
- Een brede verspreiding van de mogelijk nieuwe naam en de diagnostische klinische criteria die het panel zal ontwikkelen. Dat is hoognodig: een kostbaar document als de CCC is bijvoorbeeld goed bekend onder de wetenschappers en researchers, maar daarbuiten amper.
- Deze inspanning moet aanzetten tot een voortdurende poging om recht te doen aan het lijden van vele patiënten. Op een vraag van panellid prof.Nancy Klimas antwoordde mevr. Lee dat de opdracht de ontwikkeling is van klinische criteria, niet van researchcriteria.
Het volledig transcript van Nancy Lee is hier te lezen.
Vervolgens kwamen er meerdere sprekers aan het woord, waaronder mevr. Elisabeth Unger van het CDC, die allen uitweidden over het proces en het tijdpad waaraan het panel zich dient te houden.
Voorvechters van patiënten waren daarna aan het woord, via telefoonverbindingen waarbij de meesten van hen hun toespraak in beeld brachten via een in de zaal geprojecteerde powerpoint-presentatie. Aan bod kwamen o.a. Phoenix Rising, Pandora, de CFIDS, de NJCFS Association, de Massachusetts CFIDS Association en de Wisconsin ME/CFS Association bij monde van Mary Schweitzer:
http://www.youtube.com/watch?v=R8W1YfO3t6Q
Tijdens het laatste uur kregen patiënten de kans persoonlijk drie à vijf minuten te spreken.
IOM Presentatie: Jay Spero namens Dr. Derek Enlander
http://www.mecfsforums.com/index.php/topic,19112.0.html
Op de IOM meeting van 27 januari 2014 las Jay Spero de volgende verklaring voor namens Dr. Derek Enlander.
Ik was vereerd en verheugd om gevraagd te zijn om te ondertekenen wat bekend is geworden als de “Experts brief” waar tientallen collega’s bezwaar gemaakt hebben tegen de mogelijke wijziging of herdefiniëring van de ME en CVS criteria op grond van het op handen zijnde IOM contract.
Als dit het geval was dat er tegenkanting is tegen de bestaande Canadese Consensus Criteria, dan zou een open discussie over deze criteria nuttiger zijn dan een herdefiniëring achter gesloten deuren door een panel waar de meerderheid er niet om bekend staat vertrouwd te zijn met de ziekte Myalgische Encefalomyelitis.
Op dit moment worden de Canadese Consensus Criteria gebruikt door een meerderheid van experts die deze ziekte diagnosticeren en behandelen; zij houden zich in hedendaagse klinische settings aan de concepten die gedefinieerd zijn door Dr. Melvin Ramsay, die bijgedragen heeft aan pioniersonderzoek in deze ziekte.
Als discussie en debat al noodzakelijk waren, konden een miljoen dollar nog steeds gespaard worden – een niet te verwaarlozen percentage van de NIH onderzoeksfinanciering in dit domein. Gezien de schaarste aan middelen die toegestaan worden voor onderzoek en studie van wat we kennen als Chronisch Vermoeidheidssyndroom, lijkt het, met alle respect, een schandelijke verspilling van geld.
Open discussie over de IOM methode van aanpak is niet beschikbaar gesteld, we kunnen alleen maar hoop houden dat het resultaat zich dichter bevindt bij een van de meer strikt gedefinieerde criteria. Echter gezien alles wat we recent gezien hebben, prachtig opgetekend door verschillende patiënten bloggers (met name Jeannette Burmeister, Jen Spotila en Erica Verrillo), lijkt het onvermijdbaar dat als de voorkeur gegeven wordt aan de “Evidence Base”, er een set van ruime criteria geproduceerd wordt. In dit gebied, waar het ‘bewijs’ al lang schromelijk vervalst wordt, en tot op vandaag een gebrekkig en inaccuraat model voortgebracht heeft van deze zeer ernstige lichamelijke ziekte, kunnen zulke criteria gemakkelijk andere aandoeningen of ziektemodellen beschrijven, die simpel gezegd, niet de ziekte is die beschreven is door Ramsay.
Een groep van ons vormt de “Academie van ME en CVS artsen”, is samengesteld uit ervaren clinici en onderzoekers die vertrouwd zijn met de ziekte ME, en gerelateerde aandoeningen. De Academie zal een onafhankelijke bron zijn voor de overheid, zakelijke en particuliere groepen om informatie af te leiden in verband met het laatste onderzoek, diagnostische methoden en behandelingsmethoden. Opleiden van jonge artsen op dit gebied zal van groot belang zijn. Een dictatoriale koers zal een serieus slechte dienst bewijzen voor de patiëntengemeenschap die al zo lang lijdt. Mijn patiënten verdienen beter, zoals iedereen die aan deze verschrikkelijke ziekte lijdt, en ik moet u mijn protest melden tegen deze helaas overbodige opdracht (IOM contract).
Derek Enlander, M.D.
New York M.E. and C.F.S. Center at Mt. Sinai 860 Fifth Avenue, New York 10065
Jeanette Burmeister is ME-patiënte en advocate, en opsteller van de bezwaarbrief aan minister Sebelius van volksgezondheid, die door vijftig wetenschappers en meer dan 170 patiëntenvertegenwoordigers is ondertekend. Ze gaf te kennen dat zij en haar man, een topadvocaat, tot de laatste adem het onzalige besluit van de HHS om het IOM een casusdefinitie van ME te laten opstellen juridisch zullen aanvechten. Ze bracht de zaal en vermoedelijk iedereen daarbuiten tot doodse stilte.
IOM Meeting 27 januari 2014
Persoonlijke reactie van Jeannette Burmeister
http://thoughtsaboutme.com/2014/01/30/jeannette-burmeisters-iom-meeting-comments/
In bovenstaande link kunt u ook de origineel geplande getuigenis nalezen welke neergeschreven werd door Jeannette.
Hallo. Ik ben Jeannette Burmeister en ik ben een advocaat.
Ik heb gehoord dat sommige mensen aan het HHS in de war zijn over het innig verzet tegen uw project. Laat mij in eenvoudige bewoording uitleggen waarom:
- HHS heeft de aanbeveling van de CFSAC gekaapt en een ongekend en gepassioneerd verzoek van 50 internationale ME expert om op te houden, genegeerd.
- De meerderheid van uw commissie zijn non-experts. Waanzin!
- HHS verzekerde dat biomedisch onderzoek niet gefinancierd of gerepliceerd zal worden en toch heeft het een evidence-based review besteld. U raast het psychologische konijnenhol in, en herhaalt het anti-wetenschappelijke Golfoorlog Syndroom debacle.
- HHS huurde een instantie zonder ervaring of bevoegdheid om case definities te ontwikkelen.
- Een uitstekende case definitie, gebaseerd op wetenschap, bestaat reeds en de experts hebben dit onderschreven.
- Het IOM heeft een dodelijk organisatorisch belangenconflict. Ik heb een klacht ingediend bij het Office of the Inspector General. Een formeel onderzoek is aan de gang.
- HHS heeft de federale wet overtreden m.b.t. FOIA naleving. Tweeënhalve week geleden heb ik een rechtszaak aangespannen tegen het HHS en NIH in US District Court.
- Om de concurrentieregels te omzeilen, heeft het HHS afstand genomen van het zoeken naar een zelfstandig contract om een opdracht zonder duidelijk bestek af te geven, waarbij de overkoepelende contractvoorwaarden geschonden worden.
- HHS heeft misleidende verklaringen gegeven over de aard en termen van, en partijen bij het contract.
- En tot slot werden honderden of duizenden patiëntenlevens verwoest of beëindigd door een federale consensusdefinitie in 1994. We hebben een goed geheugen. Patiënten zijn woedend en vervreemd door wat alleen door-de-staat-gesponsorde pesterijen genoemd kunnen worden.
Gezien uw tijdsbestek en het magere “budget-dust” bedrag aan u verstrekt, is zelfs een diepgaande literatuurstudie niet mogelijk. Denkt u echt dat iemand uw definitie die u zult maken, als wetenschappelijk zal beschouwen? Alles hieromtrent is verlies-verlies.
U kunt proberen als orakel te dienen van het bevooroordeelde en belemmerende NIH/CDC, maar uw conclusies zullen snel genoeg als zinloos bestempeld worden. Academische wetenschappers komen dichter bij de oorzaak van deze ziekte. Te zijner tijd zal uw “fairy dust” consensus aangevoerd worden voor “Ripley’s Believe It Or Not” naast de vermeldingen over de aarde die plat is en de zon die rond de aarde draait.
Mijn man, die een advocaat is bij ’s werelds grootste advocatenkantoor, en ik zullen niet aarzelen om meer rechtszaken aan te spannen. Wij worden gesteund door duizenden patiënten die bereid zijn bij elke stap te strijden tegen u, in de federale rechtbank en in het hof van de publieke opinie.
Dank u!
Bekijk hieronder de getuigenis van Jeannette opnieuw:
Reactie op de IOM door Edward Burmeister
De schriftelijke commentaar van mijn voor de IOM meeting op 27 januari 2014.
Mijn naam is Edward Burmeister. Ik ben een advocaat bij ’s werelds grootste advocatenkantoor. Mijn vrouw Jeannette Burmeister, is ook een advocaat die in hetzelfde bedrijf werkte totdat ze arbeidsongeschikt werd door ME acht jaar geleden.
Ik schrijf om mijn bezwaar in de scherpst mogelijke bewoordingen uit te drukken tegen het IOM contract om klinische diagnostische criteria aan te bevelen voor ME/CVS (“IOM contract”). Verder gaan met dit IOM contract druist rechtstreeks in tegen de belangen van ME/CVS-patiënten, staat lijnrecht tegenover het advies van de mening van 50 ME/CVS experts en is in strijd met de aanbeveling van het Chronic Fatigue Syndrome Advisory Committee (”CFSAC”). De enige redelijke en verstandige stap op dit moment zou zijn om deze onverstandige contract nu te ontbinden.
Men moet de volgende vraag stellen: Waarom zou het HHS in het IOM contract stappen voor 1 miljoen dollar, 20% van het jaarlijkse NIH budget voor ME/CVS in het licht van
- De CFSAC aanbeveling om een bijeenkomst te houden met belanghebbenden van ME/CVS patiënten, experts en belangenbehartigers, die in overleg met de CFSAC leden, een consensus bereikten voor een case definitie voor onderzoek, diagnose en behandeling van ME/CVS, te beginnen met de 2003 Canadese Consensus Definitie
- Het duidelijk aangegeven verzet van 50 ME/CVS experts tegen de HHS die het IOM de opdracht geeft voor het ontwikkeling van zo’n criteria en
- Het erbarmelijk gebrek aan enige betekenisvolle overheidsfinanciering voor ME/CVS?
Bovendien, waarom werd dit achter gesloten deuren beslist zonder de CFSAC te raadplegen, op een kort bericht na aan hun voorzitter?
Voeg aan deze vraag het volgende toe: Waarom werd het IOM contract snel en in het geheim aangegaan? Tot op vandaag heeft het HHS/NIH geweigerd om een kopie van het IOM contract en bijhorende documentatie vrij te geen, ondanks meerdere FOIA verzoeken en een FOIA rechtszaak die aangespannen is door mijn vrouw om deze documenten te verkrijgen.
Vanwaar de verduistering door het HHS? In een verklaring door Dr. Nancy Lee, Designated Federal Officer van de HHS tot de CFSAS, en in FAQ’s vermeld door het HHS, is er een duidelijke verwijzing naar een contract tussen het HHS en het IOM, maar in de “National Academics Umbrella Contract Statement of Work/Request for Proposal,” die vrijgegeven is aan een patiënt door het HHS, lijkt het IOM contract een “task order against the NIH umbrella contract” met de Nationale Academies.
Waarom draagt deze Statement of Work voor dat het project dat moet worden uitgevoerd door het IOM, ter ondersteuning is van het Chronic Fatigue Syndrome Advisory Committee (CFSAC), terwilj het rechtstreeks indruist tegen de aanbeveling van het CFSAS?
Waarom bevat de voorgestelde IOM commissie een meerderheid van non-ME/CVS-experts, zoals erkend door het HHS, in een project om diagnostische criteria te ontwikkelen voor een van de meeste complexe ziektes die er bestaat?
Waarom is er slechts één publieke meeting vereist in het kader van het IOM Contract en waarom worden de IOM aanbevelingen in zijn finaal rapport aan het NIH in het geheim ontwikkeld worden zonder enige kans voor publieke of deskundige opmerkingen op het eindrapport?
Waarom is het IOM de geschikte entiteit om dit project uit te voeren gezien zijn organisatorisch belangenconflict (het onderwerp van een formele klacht bij het HHS Office of Inspector General) door haar voorafgaande ME/CVS bevindingen in hun rapporten over Golfoorlog Syndroom en zijn gebrek aan ervaring in het ontwikkelen van case definities voor ziektes, zoals bevestigd door Dr. Kenneth Shine, voormalig voorzitter van het IOM.
Wanneer men deze vragen overdenkt, zijn de antwoorden snel te raden. Er zijn belangrijke spelers binnen de HHS die niet willen dat ME/CVS verheven wordt tot een ernstige lichamelijke ziekte die aanzienlijk meer financiële middelen vraagt, goedkeuring van onderzoekssubsidies, goedkeuring van invaliditeitsuitkeringen, goedkeuring van aanspraak op Medicare, etc. Eens de CFSAC aanbeveling gemaakt werd in oktober 2012, hebben deze spelers achter de schermen een proces in gang gezet dat geresulteerd heeft in de aankondiging van het IOM contract in september 2013, zonder voorafgaande publieke beschouwing of commentaar, en zoals hierboven vermeld, in directe tegenstelling met ME/CVS experts en CFSAC.
Het proces is zo opgezet om
- De publieke en patiënteninput te minimaliseren
- Te verzekeren dat de ME/CVS experts in de minderheid zullen zijn
- Ervoor te zorgen dat de finale aanbeveling in het geheim ontwikkeld zal worden zonder publieke commentaar en
- Om NIH controle te verzekeringen van dit proces middels een geheime maandelijkse meeting van het IOM met de NIH Task Leader, in tegenstelling tot de normale procedures van het IOM.
Als iemand sceptisch is over mijn conclusies, zou ik voorstellen om de reeks IOM rapporten over Golfoorlog Syndroom te onderzoeken, waar de VA in dezelfde rol was zoals de HHS/NIH is in het IOM contract. Ik zou aanbevelen om de getuigenis van Mr. Anthony Hardie, een Golfoorlog veteraan, te lezen, die gegeven werd op 13 maart 2013 aan het House Veteran’s Affaire Committee on Oversight and Investigations at http://veterans.house.gov/witness-testimony/mr-anthony-hardie-0.
Het IOM contract kan niet “gered” worden door te morrelen aan de randen. In het licht van de belangrijkste feiten
- NIH controle
- Organisatorisch belangenconflict
- Meerderheid van non-experts en verschillende IOM “vaste” leden als commissieleden en
- Zeer weinig publieke meetings of review, in het bijzonder van de uiteindelijke aanbeveling
is de enige geschikte manier van handelen om dit contract of deze opdracht nu te beëindigen vóór onvermijdelijke schade aan de ME/CVS patiëntengemeenschap permanent wordt.
David Tuller publiceerde een excellent stuk over de IOM saga op Buzzfeed, net voor de OIM meeting. Patiënten belangenbehartiger Jeannette Burmeister komt hierin aan het woord: Hoe “chronisch vermoeidheidssyndroom” een ernstige ziekte verdoezelt
Dr. Peterson: “Ik kan me niet voorstellen in een comité te zitten voor een ziekte waar ik niks over weet.”
Mindy Kitei, een journaliste en goede vriendin van een overleden ME-patiënte, hield een indrukwekkend pleidooi tegen het IOM en dit panel, waarin ze duidelijk maakte hoeveel schade er al aan de ME-gemeenschap is toegebracht door de autoriteiten door de CCC niet te erkennen als diagnostisch en klinisch instrument, maar vast te houden aan de CDC-criteria, die op de veel te soepele Fukuda- en Reeves-criteria berusten. Veel patiënten zijn daardoor mogelijk onnodig om het leven gekomen.
IOM getuigenis Mindy Kitei
http://www.cfscentral.com/2014/01/iom-testimony.html
Hieronder vindt u mijn getuigenis tijdens de conferentie aan het Institute of Medicine :
Mijn naam is Mindy Kitei, en ik ben een journalist. Ik doe al meer dan 20 jaar verslaggeving over myalgische encefalomyelitis en ben mijn blog CFS Central gestart ter ere van mijn vriendin Nancy Kaiser, die in 2008 aan de ziekte overleed.
Vijftig van de beste ME experts zijn van mening dat de IOM ME expertise ontbreekt en dat de overheid met onmiddellijke ingang de Canadese Consensus Criteria als definitie moet aannemen.
De patiënten denken dat de IOM een naam zullen verzinnen die nog slechter is dan chronisch vermoeidheidssyndroom, zoiets als “chronische multi-symptoom ziekte”, de betekenisloze bijnaam die de overheid en het IOM gebruiken voor het Golfoorlog Syndroom. Op de IOM website staat er een merkwaardig diagram dat een artikel vergezelt van Dr. Daniel Clauw, die verschillende ziekten opsomt waaronder Golfoorlog Syndroom, fibromyalgie en CVS, die allemaal onder de grote paraplu vallen van somatoforme stoornissen, psychiatrische aandoeningen die lijken op lichamelijke ziekten.
Vertel dat maar aan Nancy Kaiser, die meerdere epilepsie aanvallen kreeg per dag. Vertel dat maar aan Jerry Crum en Leanne Hyneman, wie ik allebei interviewde in 1994 en sindsdien gestorven zijn aan ME. Jerry was in de vijftig, Leanne vooraan in de veertig.
Patiënten zijn van mening dat het IOM comité echte ME patiënten op een hoop zullen gooien met de foute patiëntengroepen die het CDC bestudeert. Dr. Leonard Jason, de belangrijkste expert op het vlak van ME definities, heeft gepubliceerd dat de CDC’s patiëntengroepen depressie hebben, geen ME. Stel u voor dat HIV bestudeerd wordt maar dat gekeken wordt naar patiënten die slechts aan een depressie lijden en niet aan HIV. Het is waanzin.
Niet alleen bestudeert het CDC de foute patiënten, het voert ook de verkeerde studies uit. Neem nu hun nieuwe inspanningsstudie. Het kenmerk van ME is post-exertionele instorting.
Maar Dr. Chris Snell heeft gepubliceerd dat de ontoereikende inspanningscapaciteit bij ME niet echt duidelijk is tot dag twee van het testen. De eerste dag lijken patiënten op gedeconditioneerde controles.
Dus wat doet het CDC? Een eendaagse test. Waarom wil het CDC dat patiënten als luiaards lijken? Zodat de overheid de ME epidemie van 17 miljoen zielen wereldwijd buiten beschouwing kan laten, één miljoen in de VS, hetzelfde aantal met HIV/AIDS.
De beste voorspeller van toekomstig gedrag is gedrag uit het verleden. In het IOM’s boek Gulf War and Health, schrijft het IOM Golfoorlog comité over CVS – aangezien de symptomen lijken op Golfoorlogsyndroom – en raden graduele oefentherapie (GET) aan voor CVS, wat kan leiden tot crashes die maanden kunnen duren, zelfs jaren. Graduele oefentherapie wordt ook aangeraden door het CDC en psychiaters zoals Simon Wessely, van wiens beiden werk goedgekeurd wordt door het IOM Gulf War comité.
Gezien de duidelijke partijdigheid moet de IOM zichzelf terugtrekken. En de overheid moet de Canadese Consensus Criteria aannemen en die 1 miljoen euro spenderen aan echt onderzoek. Dank u.
Bekijk hieronder de getuigenis van Mindy opnieuw:
http://www.youtube.com/watch?v=IuumJZ8hkNk
Dit artikel is herdrukt en vertaald door ME-gids.net met toestemming van de auteur Mindy Kitei voor CFS Central http://www.cfscentral.com
Een ander geluid kwam van Jennifer Spotila (Occupy CFS) die het IOM een kans geeft met een genuanceerd betoog met als titel ‘Accurate en Precise’: http://www.occupycfs.com/2014/01/27/accurate-and-precise/
De getuigenis werd vanop afstand of virtueel gevoerd:
http://www.youtube.com/watch?v=FHCG8OUcxr8
Tot slot ontvouwde Suzan Kreutzer, die onlangs op Capitol Hill demonstreerde en petities overhandigde een enorm vel waarop de op het moment van haar actie meer dan 3700 handtekeningen stonden uitgeprint.
Bekijk de getuigenis van Susan Kreutzer hieronder opnieuw:
http://www.youtube.com/watch?v=QOjFYHdDJdA
Ze kon daarbij melden dat vlak voor de hearing de teller op 5002 stond, de petitie (https://secure.avaaz.org/en/petition/Stop_the_HHSIOM_contract_and_accept_the_CCC_definition_of_ME/) door zal gaan en het panel regelmatig te horen zal krijgen hoeveel mensen inmiddels gekant zijn tegen dit project.
Alle getuigenissen en sprekers zijn terug te bekijken via het YouTube kanaal van Institute of Open Medicine:
