Minister Onkelinx en het RIZIV werken nieuwe beleidsmaatregelen uit voor 2013 die opnieuw exclusief handelen rond het standaard aanbieden van cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor CVS. Deze zullen worden aangeboden in de 1ste, 2de & derde lijns zorgverlening. De Wake-Up Call Beweging zal bezwaar aantekenen tegen deze nieuwe maatregelen omdat ze onvoldoende zijn en discriminerend t.o.v. het merendeel van de patiënten.
U leest het volledige antwoord van Minister Onkelinx op vraag nr 14466 uit de Commissie Volksgezondheid. Met dank aan federaal Volksvertegenwoordiger Mevr. Rita De Bont.
05 Vraag van mevrouw Rita De Bont aan de vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen, over “de stand van zaken in verband met de behandeling van ME-CVS” (nr. 14466) [PDF]
05.01 Rita De Bont (VB): Mijnheer de voorzitter, mevrouw de minister, wij zijn bijna aan het einde van het jaar gekomen. Ongeveer een half jaar geleden hebt u aan de referentiecentra voor CVS laten weten dat de overeenkomsten met de centra eind dit jaar stopgezet zouden worden. U als minister en het RIZIV hebben wel meegedeeld dat er gezocht zou worden naar een nieuwe manier om patiënten met CVS op te vangen, maar tot nu toe heb ik daar eigenlijk nog niet veel van vernomen.
Volgens de Artsenkrant kan inmiddels de helft van de CVS-patiënten de behandeling, die zij nu hoofdzakelijk uit eigen zak moeten betalen, niet meer betalen.
Daarbij luidt de vraag eigenlijk nog altijd wat CVSpatiënten zijn, want door een onnauwkeurige diagnosestelling en door geen gebruik te maken van de internationale criteria om ME-patiënten te onderscheiden van CVS-patiënten, worden sommige patiënten op een verkeerde manier behandeld en, naar men zegt, soms zelfs mishandeld.
Daarom pleit ik voor een adequate diagnose op basis van de internationale consensuscriteria, waardoor ME-patiënten, die door de Wereldgezondheidsorganisatie onder de code G93.3 worden erkend als patiënten met een neurologische ziekte, middels die criteria zouden kunnen onderscheiden worden van patiënten die lijden aan psychologische vermoeidheid. Daardoor zou niet alleen kunnen vermeden worden dat een overbodige of verkeerde behandeling aan de patiënten wordt toegediend, maar zouden zij ook adequaat kunnen behandeld worden.
Al meermaals werd dat voorgesteld, maar op dat vlak is maar weinig beweging te merken. Ook in de begroting heb ik geen voorzieningen gevonden voor een degelijk diagnose- en onderzoekscentrum.
Mevrouw de minister, vandaar heb ik de volgende vragen.
De ME/CVS-patiënten worden lang niet altijd ernstig genomen, noch voor hun noodzakelijke diagnose, waarvoor er eigenlijk bloedstalen afgenomen moeten worden, noch voor de aangewezen behandeling, waarvoor zij niet op een tegemoetkoming van het RIZIV kunnen rekenen.
Wat bent u van plan te ondernemen voor die patiënten?
Ten tweede, bent u bereid om hierover in gesprek te gaan met de patiëntenorganisaties en met alle medische scholen?
Ten derde, aan welke manieren kunnen wij ons verwachten om de patiënten op te vangen? Zal dat meer van hetzelfde zijn, maar dan niet meer in de centra maar in de periferie, dus verwezen door de huisarts?
Wanneer zult u met een initiatief naar het Parlement komen of het initiatief van het Parlement ernstig nemen?
Wat zijn de concrete plannen op korte termijn in verband met deze patiënten?
05.02 Antwoord minister Laurette Onkelinx: Mijnheer de voorzitter, met betrekking tot de eerste vraag over de terugbetaling van patiënten die nog in de referentiecentra worden behandeld, herinner ik eraan dat de overeenkomsten met de referentiecentra op 31 december 2011 officieel ten einde liepen. Het verzekeringscomité van het RIZIV besloot begin maart 2012 om de overeenkomsten stop te zetten via een uitdoofscenario dat op 31 december 2012 afloopt en om vanaf 1 april 2012 geen nieuwe patiënten te aanvaarden. Het RIZIV heeft de referentiecentra van die beslissing van het verzekeringscomité op de hoogte gebracht. De toepassing ervan werd daarna per veto opgeschort.
Ik werd er echter van op de hoogte gebracht dat sommige referentiecentra nog na 31 december 2011 verrichtingen hebben uitgevoerd, hoewel hun overeenkomst officieel was afgelopen of dat er voor 1 april 2012 nieuwe functionele revalidatieprogramma’s zijn begonnen en een aanvraag voor de terugbetaling daarvan hebben ingediend.
Ik kan u bevestigen dat de verrichtingen, uitgevoerd van 1 januari 2012 tot 31 december 2012, en voor 1 april 2012 begonnen revalidatieprogramma’s nog door de verzekeringsinstellingen kunnen worden terugbetaald. Het College van geneesherendirecteurs van het RIZIV staat die terugbetaling toe.
Ten derde, het RIZIV heeft samen met mijn kabinet nieuwe maatregelen uitgewerkt die rekening houden met de aanbevelingen van de KCE-studie uit 2008. Ik ben akkoord gegaan dat het College van geneesheren-directeurs de operationele regels van die nieuwe maatregelen onderzoekt.
Laatstgenoemde moet het zorgaanbod van de referentiecentra handhaven, maar de toegankelijkheid ervan vergroten en de verhouding tussen de kosten en het rendement verbeteren door de bijdrage van de eerste en tweede lijn aan de zorgverlening te verhogen. De nieuwe maatregelen behelzen de oprichting van interdisciplinaire diagnosecentra in verschillende ziekenhuizen, de terugbetaling van de individuele cognitieve gedragstherapieën buiten de centra in de eerste lijn via cheques die de centra aan de patiënten geven en graduele oefentherapie buiten de centra in eerste lijn. De inschrijving op de lijst FB is op voorschrift van een diagnosecentrum. Voor 2013 wordt er voor de oprichting van centra en voor de terugbetaling van de individuele cognitieve gedragstherapie 2,3 miljoen euro uitgetrokken. De door de kinesitherapeuten verstrekte graduele oefentherapie zal op basis van de nomenclatuur worden terugbetaald.
05.03 Rita De Bont (VB): Ik zal uw antwoord met veel aandacht nalezen. Ik stel vrij veel belang in de behandeling van die groep patiënten.
Ik ben blij dat u bereid bent om interdisciplinaire diagnosecentra op te richten. Alles begint immers bij de diagnose. Het is wel jammer dat u bijna uitsluitend in tegemoetkomingen voorziet voor behandelingen die vandaag worden aangeboden, maar eigenlijk slechts op een beperkte groep van CVS-patiënten met succes worden toegepast. In de studie van het Kenniscentrum stond ook dat het resultaat van die behandelingen niet naar behoren was.
Als men in die diagnosecentra tot soortgelijke bevindingen komt, dan zou ik graag hebben dat er wordt overwogen om aan patiënten die een auto-immuunziekte hebben ook voor de aangepaste behandelingen in een tegemoetkoming te voorzien, evenals in een tegemoetkoming voor de noodzakelijke bloedonderzoeken om tot de juiste diagnose te komen.
Het incident is gesloten.
Bron. Commissie Volksgezondheid – CRIV 53 COM 621 – 12/12/2012 [PDF]
© De Kamer
Dank aan de Wake Up Call Beweging
