Het tweede bericht over de NIH’s conferentie over ME/cvs en langdurige COVID spitst zich toe op een actueel onderwerp – de hersenen. De studie van Nath stelde dat ME/cvs een immuungedreven hersenaandoening was. Dit deel van de conferentie maakte duidelijker dan ooit dat het immuunsysteem en de hersenen inderdaad betrokken zijn.
Metabolieten in de hersenen
Xiang Xu van Mt. Sinai gaf een van de lezingen voor jonge onderzoekers. Ze werkt samen met Dr. Benjamin Natelson, een ME/cvs- en FM-onderzoeker van het eerste uur, aan een langdurige COVID- en ME/cvs-subgroepenstudie.
Haar structurele MRI vond geen veranderingen en dat is geen verrassing. Hoewel we bewijs hebben gezien van problemen met de ruggengraat, hebben we weinig bewijs gezien van uitgesproken structurele veranderingen in de hersenen van ME/cvs- en FM-patiënten. Dat is een goede zaak, want het is erg moeilijk om dat soort schade te herstellen.
De fysiologische MRI was een ander verhaal. Hoewel er afwijkingen gevonden werden in de thymus en andere gebieden, ging de belangrijkste bevinding van haar studie over een van onze favoriete onderwerpen: zuurstof en energieproductie. Eerst vond ze verlaagde zuurstofniveaus in de veneuze circulatie bij ME/cvs-achtige langdurige COVID-patiënten. (De veneuze circulatie betreft het bloed dat de hersenen verlaat nadat de hersenen alle voedingsstoffen en zuurstof hebben opgeslorpt die ze kunnen opnemen).
Opmerkelijk genoeg was de arteriële oxygenatie gemeten aan de vinger, significant hoger bij de langdurige COVID-groep. Dat bracht een interessante vraag naar boven: als er hogere zuurstofniveaus aanwezig zijn in het bloed dat de hersenen voedt, waarom zouden er dan lagere zuurstofniveaus gevonden worden in het bloed dat de hersenen verlaat? Met andere woorden, waarom verbruikten de hersencellen van de ME/cvs-achtige patiënten met langdurige COVID zoveel zuurstof? (Zuurstof is de stof die ATP, energie, genereert voor de hersenen).
Een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen zou dit kunnen veroorzaken. Als er niet genoeg bloed naar de hersenen stroomt, dan zal het bloed dat er wel naartoe is gestroomd, zeker ontdaan worden van alle mogelijke zuurstof.
Om te bepalen of dat het geval was, maakte ze MRI’s van de bloedvaten die naar de hersenen lopen en berekende ze het “zuurstofmetabolisme”. Dat verwijst naar de hoeveelheid zuurstof die door de hersenen wordt gebruikt. Het wordt beschouwd als “een directe graadmeter voor het energie-evenwicht (homeostase) en de gezondheid van de hersenen” en wordt bij gezonde mensen meestal op een constant niveau aangehouden.
In liggende houding vertoonden de ME/cvs-patiënten een normale bloedstroom naar de hersenen, maar een hoger zuurstofverbruik in de hersenen. (Merk op dat verminderde bloedstromen naar de hersenen van ME/cvs-patiënten zijn gevonden wanneer ze rechtop waren (zittend, staand) en dat deze studie werd uitgevoerd terwijl ze lagen). Met deze bevinding werd duidelijk wat er aan de hand was. De verlaagde veneuze zuurstofniveaus die gevonden werden bij ME/cvs-patiënten, waren het gevolg van abnormaal actieve hersenen die net zoveel energie (zuurstof) uit het bloed haalden als ze konden.
Dat kan van grote betekenis zijn. In rust verbruiken de hersenen meer dan 20% van de totale energie van het lichaam. Omdat de hersenen niet veel “opslagcapaciteit” hebben, moeten ze constant goed gevoed worden om normaal te kunnen functioneren. Omdat een verhoogd zuurstofverbruik ook werd aangetroffen bij verschillende nare neurologische ziekten, suggereert deze bevinding opnieuw dat ME/cvs, ten minste gedeeltelijk, een neurologische ziekte is.
Omdat de lage veneuze zuurstofniveaus positief gecorreleerd waren met de fysieke vermoeidheidsscores, d.w.z. hoe lager de veneuze zuurstofniveaus, hoe hoger de fysieke vermoeidheid, is het mogelijk dat de fysieke vermoeidheid het gevolg is van de vraatzuchtige honger van de hersenen van langdurige COVID-patiënten naar energie (zuurstof).
Ofwel onttrekt een overactief immuunsysteem energie aan de rest van het lichaam, zoals Mark Davis suggereerde. Opnieuw zien we een gelijkaardig thema opduiken: overactieve systemen in de hersenen, het immuunsysteem en het autonome zenuwstelsel die de energieproductie flink kunnen belasten.
Dat vormde een mooie inleiding voor de lezing van Jarred Younger.
Jarred Younger: “Hersenontsteking bij ME/cvs: hoe we het meten en hoe we het behandelen.”
Younger merkte op dat hij experimentele studies doet met een “hoog risico” (hoog risico/hoge beloning, dat wel) en wat heeft hij daar gelijk in. Hij heeft zijn nek uitgestoken om nieuwe technieken te ontwikkelen om hersenontsteking en infiltratie van het immuunsysteem in de hersenen te bestuderen. Bovendien heeft Younger, in tegenstelling tot de meeste andere onderzoekswetenschappers, een sterke interesse gehad in het bestuderen van behandelingen. Het waren de kleine studies van Younger die de interesse wekten voor naltrexone in lage dosis bij fibromyalgie en ME/cvs.
Younger constateerde dat microglia er in hun primitieve staat relatief normaal uit kunnen zien, maar bij de geringste aanleiding in actie komen. Er zijn veel mogelijke microgliale triggers: veel vetcellen, elke mogelijke perifere ontstekingstoestand, een veranderd darmmicrobioom, normale veroudering, verminderde zuurstof in de hersenen, chronische stress en virale/bacteriële infecties – vooral wanneer een aantal hiervan zich tegelijkertijd voordoet.
Zodra die microgliacellen geactiveerd zijn bij ME/cvs, kan zelfs iets kleins als een beetje lichaamsbeweging ze in werking stellen, meent Younger. Het doel is om de microglia terug te brengen in hun rusttoestand.
Younger liet zien hoezeer de microglia op scherp staan bij fibromyalgie. Door fibromyalgiepatiënten te injecteren met een minuscuul kleine hoeveelheid bacterieel gif, kwamen de microgliale cellen in een groot deel van hun hersenen in actie. Ze vertoonden ook een enorme toename van een microglia-activator genaamd leptine en een afname van een microglia-inhibitor genaamd fractalkine. Aangezien ongeveer de helft van de FM-patiënten voldeed aan de Fukudacriteria voor ME/cvs, achtte Younger de kans groot dat hetzelfde gebeurt bij ME/cvs.
Hij is ongeveer halverwege met een door het NINDS gefinancierde studie naar ME/cvs die, indien positief, volgens hem “zeer krachtig bewijs” zal vormen dat de microglia in de hersenen van ME/cvs-patiënten in een ontstoken en geagiteerde toestand verkeren; d.w.z. dat er sprake is van neuro-inflammatie.
Younger merkte op dat veel onderzoeken, waaronder de zijne, verhoogd lactaat hebben gevonden in de hersenen van een subgroep van ME/cvs-patiënten en hij heeft ook zeer grote verhogingen van lactaat gevonden in een subgroep van patiënten. Lactaat is wat de hersenen als energiebron gebruiken wanneer er geen zuurstof meer is; m.a.w. het is wat we zouden verwachten dat de hersenen gaan doen op basis van de resultaten van het eerste onderzoek dat hierboven werd genoemd.
De combinatie van de PET- en MRS-studies die tot nu toe zijn gedaan, geeft Younger veel vertrouwen dat er sprake is van neuro-inflammatie bij ME/cvs. Nog een paar datapunten – die hij dit jaar verwacht – en die bevinding zal niet meer te weerleggen zijn.
In plaats van een probleem dat zich vooral in de hersenen afspeelt, zou de inflammatie, zoals hierboven vermeld, ook te wijten kunnen zijn aan problemen met orthostatische intolerantie en/of bloedvatproblemen die verhinderen dat er voldoende zuurstof naar de hersenen gaat. Younger is dat aan het testen met zijn arteriële spinlabelingsstudie. Omdat zijn onderzoek wordt gedaan met de deelnemers in liggende positie, zal hij, als er geen hypoperfusie wordt aangetoond, de deelnemers testen terwijl ze op de rug liggen, ze vervolgens rechtop zetten en ze weer in de scanner leggen.
(Maar wie zegt dat het niet allebei is? Hersenen die vechten voor alle energie die ze kunnen krijgen, terwijl ze ook nog eens gegeseld worden door een verdere verlaging van het zuurstofniveau terwijl ze rechtop staan?)
Een gigantische stap voor ME/cvs? De studie naar de invasie van immuuncellen
Younger heeft het idee geopperd dat immuuncellen uit het lichaam (leukocyten) zich een weg kunnen banen naar de hersenen en daar ontstekingen, hersenmist, diepe vermoeidheid, angst/depressie enzovoort kunnen veroorzaken. Alleen in uitzonderlijke situaties (een hevige infectie) zouden de hersenen ooit immuuncellen uit het lichaam inschakelen. Of de infectie al dan niet wordt opgelost, er zal schade uit voortkomen. Het is alsof je raketten op je eigen positie afschiet op het moment dat die dreigt onder de voet gelopen te worden.
Bij multiple sclerose (MS) dringen T-cellen door tot in de hersenen en vallen ze de myelineomhulsels van de neuronen aan als waren het vreemde entiteiten. Niets bij ME/cvs wijst erop dat er sprake is van dit soort schade. In plaats daarvan lijken ME/cvs, fibromyalgie en het Golfoorlogsyndroom ziekten van algemene ontsteking te zijn. Younger gooit ME/cvs niet op één hoop met neurodegeneratieve ziekten (MS, Parkinson, enz.) waar je beschadigde neuronen en structureel veranderde hersenen aantreft. Hij gelooft dat het een andere klasse van aandoeningen is.
Het heeft Younger ongeveer tien jaar gekost om uit te vinden hoe je witte bloedcellen die de hersenen binnenkomen, in beeld kunt brengen. Nadat hij in die tijd heel wat doodlopende pistes was gevolgd, kwamen twee van zijn collega’s van de Universiteit van Alabama met een nieuwe techniek: het traceren van leukocyten met behulp van PET-scans waarbij radioactief gelabelde leukocyten worden onderzocht.
De leukocyten worden uit de patiënt gehaald en gelabeld met een radiotracer en vervolgens weer teruggeplaatst in de patiënt. Een PET-scan bepaalt dan waar de leukocyten naartoe zijn gegaan. Als er immuuncellen uit het lichaam opduiken in de hersenen, dan heb je problemen. Vier gezonde controles toonden aan dat de techniek veilig en effectief was; dat wil zeggen dat er geen immuuncellen in de hersenen terechtkwamen.
De door Younger voorspelde vondst van leukocyten in de hersenen bij ME/cvs zou – als het inderdaad gebeurt – een enorme stap voorwaarts betekenen voor deze ziekte en een zeer sterke aanwijzing zijn voor nieuwe behandelingen. Hij heeft veiligheidsgegevens van de gezonde controles ingediend bij de FDA. In februari, toen deze video werd gemaakt, hoopte hij de eerste patiënt, een ME/cvs-patiënt, binnen de 2 maand in het onderzoek te krijgen – dus we zouden over ongeveer een maand meer moeten weten. Zodra Younger een paar patiënten heeft gedaan, belooft hij de resultaten te publiceren op het YouTube-kanaal van zijn labo.
Een groot applaus voor ME Research UK voor het financieren van wat alleen maar kan worden omschreven als een studie met een hoog risico en een hoge beloning. Dankzij hun financiering konden Younger en collega’s een techniek ontwikkelen die niet alleen zou kunnen helpen bij ME/cvs, maar ook bij veel andere ziekten.
Groot jaar op komst voor Younger en mogelijk ook voor ME/cvs
Younger heeft een aantal grote ME/cvs-subsidies gefinancierd gekregen (goede dag / slechte dag; neuro-inflammatie; leukocyteninfiltratie), maar het ontbrak hem aan de postdoctorale onderzoekers die nodig waren om ze af te ronden. Dat probleem is blijkbaar opgelost, want Younger meldde dat dit jaar een jaar wordt van data-analyse en het uitschrijven van papers.
Klinische studies
Met de pet op van klinische onderzoeker meldde Younger dat hij een lange en groeiende lijst heeft van potentiële behandelingen – waarschijnlijk zo’n 100 – die hij graag getest zou zien bij ME/cvs. Als één van zijn onderzoeken infiltratie van immuuncellen in de hersenen aantoont, zouden medicijnen die deze immuuncellen uitschakelen of die de bloed-hersenbarrière herstellen, gebruikt kunnen worden. Als hij problemen vindt met de hersendoorbloeding, noemde hij methyleenblauw – een vrij verkrijgbaar supplement dat microglia kalmeert en helpt bij de hersendoorbloeding.
Lees ook:
Verwijzend naar het feit dat veel van de FM-patiënten in zijn LDN-onderzoek voldeden aan de criteria voor ME/cvs, riep hij op tot grote studies met naltrexone in lage dosis (LDN) bij ME/cvs. Hij merkte echter op dat een recent onderzoek naar fibromyalgie onder 99 mensen die 12 weken lang 6 mg/dag gebruikten, niet aantoonde dat LDN meer hielp dan placebo. Het leek erop dat de studie goed was gedaan, maar een begeleidend commentaar waarin werd beweerd dat artsen LDN niet aan nieuwe patiënten zouden moeten geven, ging te ver gezien de vele ME/cvs- en FM-patiënten die er baat bij hebben gehad.
Bovendien had 48% van de FM-patiënten in het onderzoek een “klinisch significante afname van hun symptomen”. Younger stelde dat de studie mogelijk te klein was voor haar type (parallelle studie) en beweerde dat een onderzoek naar LDN met voldoende capaciteit nodig is. Vervolgens adviseerde hij om een andere vorm van LDN te testen, genaamd dextro-naltrexone, die in veel grotere hoeveelheden gebruikt zou kunnen worden.
Eenvoudige testen voor inflammatie
Over het YouTube-kanaal van zijn lab gesproken, Younger heeft de laatste tijd weer video’s uitgebracht. Twee weken geleden gaf hij in zijn YouTube-presentatie “Eenvoudige bloedtests om inflammatie op te sporen”, tests die je “in het algemeen” kunnen vertellen of je pijn/vermoeidheid/symptomen veroorzaakt worden door inflammatie.
Hij merkte op dat dit geen medisch advies is en dat onderzoekers op dit gebied vaak voorlopen op artsen en mogelijk niet voldoen aan wat artsen kennen als “best practices”. Younger doet veel bloedtesten en ongeveer 35% ervan brengt een probleem aan het licht waarvan de patiënten niet wisten dat ze het hadden. Ze vinden diabetes, schildklierafwijkingen, auto-immuunziekten, bloedarmoede en andere.
Omdat Younger vermoedt dat ME/cvs, FM, Golfoorlogsyndroom en langdurige COVID chronische inflammatoire aandoeningen zijn, doet hij veel testen op ontstekingen, waarvan er veel niet beschikbaar zijn in medische laboratoria. Hij merkt op dat aanhoudende ontstekingen vaak leiden tot nog meer ontstekingen. Het is ook duidelijk dat Younger van mening is dat ontstekingstests deel zouden moeten uitmaken van een jaarlijks pakket van gestandaardiseerde bloedtesten en dat artsen zich meer zorgen zouden moeten maken dan ze nu doen wanneer ze lichtere niveaus van ontstekingen zien.
Rechtstreekse medische testlaboratoria voor eindgebruikers
Ik was enkele jaren geleden verbaasd toen ik ontdekte dat sommige medische laboratoria geen doktersvoorschrift nodig hebben om tests te laten uitvoeren. Dr. Younger zei dat hij deze laboratoria die rechtstreeks voor particulieren toegankelijk zijn, met succes heeft gebruikt. Hiertoe behoren Request a Test (verwijst je door naar laboratoria), Direct Labs, LabCorp on Demand, Walk-In Labs, Wellness Mama, Everlywell en andere. Sommige sturen testkits naar je huis.
Inflammatietests
DE TWEE BELANGRIJKSTE: deze zijn gemakkelijk verkrijgbaar
Hooggevoelig C-reactief proteïne – geeft goed de ontstekingsactiviteit weer. Je wil waarden onder de 1. Als het getal oploopt tot 4, heb je een “sterk verhoogd risico dat er iets ernstigs gebeurt”. Als het boven de 10 komt, heb je iets dat uitgezocht moet worden.
Na de opening van het lab tijdens de pandemie zag hij veel gezonde controles met waarden van 10, wat een blijvend effect was van COVID-19 en/of vaccins. Sindsdien zijn ze gedaald.
Everlywell hs CRP + vitamine D – $ 99
Labcorp OnDemand – hs CRP – $59
Erytrocytenbezinkingssnelheid (ESR/BSE) – je wil iets onder de 20; 60 = matig hoog; boven de 100 – veel ontsteking. Iets consistenter dan hooggevoelig C-reactief proteïne. ESR-niveaus zijn een goede voorspeller van wie zal reageren op naltrexone in een lage dosis (LDN). Fibromyalgiepatiënten met hogere ESR-waarden reageren doorgaans beter op LDN. (ESR- 60 mm/uur – 50% vermindering van pijn; 30 mm/uur – 30% vermindering; 15 mm/uur – 20% vermindering)
Request a Test – verschillende opties beschikbaar
DE VOLGENDE ZES:
Als je goed verzekerd bent, het je kunt veroorloven en je arts het wil uitvoeren, stelt Younger deze ook voor. De meeste zijn niet duur. Sommige kun je zelf bestellen:
- Serum amyloïde A (SAA)
- Plasma viscositeit (PV)
- Ferritine
- Fibrinogeen
- Interleukine-6 (IL-6)
- Tumor necrose factor-a (TNF-a)
Als al deze testen een lage waarde hebben, denkt Younger dat je waarschijnlijk geen ontstekingsprobleem hebt.
Dit zijn algemene ontstekingsindicatoren en als ze hoog zijn, is de volgende stap om met je arts te praten en hopelijk meer tests te laten doen om erachter te komen waar het vandaan komt.
Het volledige bloedonderzoek (CBC) dat vaak wordt uitgevoerd, kan ook aanwijzingen geven als er sprake is van ontsteking.
Bekijk zijn website Neuroinflammation, Pain and Fatigue Lab en zijn YouTube-kanaal
Veel dank aan Jarred Younger omdat hij dit vakgebied heeft opgepakt terwijl zo weinigen dat deden, en omdat hij heeft laten zien dat het mogelijk is om er succesvol in te zijn.
Michelle James Ph.D – De immuunrespons van het hele lichaam in beeld brengen met PET
Michelle James Ph.D komt oorspronkelijk uit Sydney, Australië (en klinkt ook zo 🙂) maar is nu Assistant Professor aan Stanford. James is bekroond met een lange lijst onderscheidingen en leidt nu het James Neuroimaging Research and Discovery lab dat onderzoek doet naar de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, myalgische encefalomyelitis/chronischevermoeidheidssyndroom (ME/cvs) en beroerte.
Het doel van het lab is om nieuwe, geavanceerde medische beeldvormingstechnieken te ontwikkelen om een zeer nauwkeurige en ultragevoelige detectie van deze ziekten mogelijk te maken, met name in hun vroegere stadia. Hoe gevoelig is gevoelig? PET-scans kunnen moleculaire veranderingen op nanomolair niveau detecteren. James liet een dia zien van woekerende ontstekingen bij muizen die een bacterieel gif toegediend kregen voordat ze symptomen vertoonden.
In de laatste helft van haar lezing vertelde James over de grote verscheidenheid aan gespecialiseerde tracers die het labo ontwikkelt zodat onderzoekers via hun beeldvormingsstudies precies kunnen zien wat er aan de hand is bij deze ziekten; d.w.z. welke delen van het lichaam, welke cellen, welke immuunfactoren erbij betrokken zijn. Ze vroeg ME/cvs-onderzoekers om hun weefselmonsters naar haar op te sturen om die te kunnen testen.
De NIH-subsidie
Het was geweldig om te zien dat zo’n geavanceerde aanpak wordt gebruikt bij ME/cvs. In december 2021 kreeg James een R21-subsidie (verkennend), “Imaging inflammation in the whole body and brain of ME/CFS patients“, om de eerste PET-beeldvorming van het hele lichaam bij ME/cvs uit te voeren, van de National Institutes of Neurology and Stroke (NINDS) van het NIH. Ze meldde dat “bemoedigende voorlopige gegevens” bewijs vonden van verhoogde neuro-inflammatie in de hersenen van personen met ME/cvs.
In de publicatie stelde ze dat “chronische, onopgeloste ontsteking, aangestuurd door aangeboren immuuncellen, aan de basis ligt van de centrale klinische problemen van vermoeidheid, pijn en cognitieve disfunctie bij ME/cvs”.
Omdat ze markers van ontsteking en ziekteverwekkende activiteit zullen onderzoeken, zou de studie naar oxidatieve stress veel elementen bij ME/cvs moeten ophelderen, waaronder immuunactiviteit (cytokinesignaturen), herpesvirusactiviteit, de beschadiging van de bloed-hersenbarrière, veranderingen in de witte stof in de hersenen, en de ziekte-ernst. (Dat is al heel wat – bedenk wat ze dan zou kunnen doen met een volledige R01-beurs van de NIH.)
Tot nu toe hebben ze 4 paren ME/cvs-patiënten en gezonde controles onderzocht. Ze vonden bewijs van verhoogde activiteit in de thalamus, de pons en andere delen van de hersenen. Zoals andere onderzoeken hebben uitgewezen, was de ontsteking meer uitgesproken bij de vrouwen dan bij de mannen.
Eén bevinding intrigeerde haar echter. Na het vinden van een verhoogde inflammatie in de speekselklier – een plaats met een hoge mestcelactiviteit – stond ze te popelen om PET-scans van het hele lichaam te maken. Haar collega’s waren sceptisch of dat wel mogelijk was, maar ze vond een manier om het te kunnen toepassen bij ME/cvs en kreeg financiering van het NINDS om het hele lichaam te onderzoeken.
De scan vond verhoogde activiteit in de spieren en het beenmerg (bij de vrouwen). (Het beenmerg produceert rode bloedcellen, immuuncellen (witte bloedcellen) en bloedplaatjes). Nu er een nieuwe, gevoeligere scanner komt en er betere tracers voor de microglia en macrofagen op komst zijn, zou ze in staat moeten zijn om dieper te graven in de ME/cvs-fysiologie.
Naast de aanpak van het gehele lichaam, zal ze ook diepgaande scans maken van de milt (maakt immuuncellen aan en filtert bloed), van de longen en van de darmen. Medewerkers zullen met behulp van machinaal leren de resultaten analyseren. (Jarred Younger werd genoemd als medewerker in haar NINDS-beurs).
Lees de eerste blog van de ME/cvs-Conferentie van de NIH:
De kernpunten
- Hoge zuurstofniveaus in het bloed die de hersenen binnenkomen en lage zuurstofniveaus in het bloed die de hersenen verlaten, suggereert dat de hersenen van ME/cvs-patiënten alle energie (zuurstof) opslorpen die ze kunnen om stand te houden.
- Waarom dit gebeurt, is niet duidelijk. Het zou te wijten kunnen zijn aan een lage bloedstroom naar de hersenen, maar aangezien de patiënten liggend werden getest, lijkt dat minder waarschijnlijk, in elk geval in buiklig. Meer waarschijnlijke oorzaken zijn problemen met de energieproductie en/of wijdverspreide ontstekingen.
- Omdat onderzoekers meer en meer bewijs vinden dat er sprake is van neuro-inflammatie, zal een groot deel van deze blog zich toespitsen op ontstekingen, en wie kan daar beter achter komen dan Jarred Younger (“de neuro-inflammatie man” :)) die het Neuroinflammation, Pain, and Fatigue lab leidt aan de Universiteit van Alabama in Birmingham.
- Younger gelooft dat immuuncellen in de hersenen, microgliacellen genaamd, klaar staan om inflammatoire factoren uit te spuwen bij de minste stress bij ME/cvs: een beetje lichaamsbeweging, een psychologische stressfactor, een infectie. Hij ontdekte bijvoorbeeld dat er maar een kleine dosis bacterieel gif nodig was om de hersenen van fibromyalgiepatiënten te doen ontsteken (maar niet die van gezonde controles).
- Younger is er klaar voor om de vraag over neuro-inflammatie of hersenontsteking bij ME/cvs voor eens en altijd te beantwoorden. Hij gelooft dat het bewijs ontegensprekelijk is en dat er in het komende jaar consensus zal zijn over die vraag.
- Mooi aansluitend op de eerste presentatie, vond Younger een verhoogde hoeveelheid lactaat – de stof waar de hersenen naar grijpen als ze niet genoeg energie kunnen produceren met de zuurstof die ze krijgen – in de hersenen van ME/cvs-patiënten.
- Younger is bezig met een “arteriële spinlabeling” studie om in meer detail dan tot nu toe is gedaan te evalueren of een verminderde bloedstroom naar de hersenen bijdraagt aan de neuro-inflammatie die hij aantreft.
- Het heeft Younger ongeveer 10 jaar gekost om uit te zoeken hoe je kunt achterhalen of er immuuncellen van het lichaam in de hersenen terechtkomen. Omdat deze krachtige immuuncellen allerlei schade kunnen aanrichten, zullen de hersenen ze alleen in de meest benarde omstandigheden inzetten.
- Youngers nieuwe methode (ontwikkeld met twee medewerkers aan de UAB) is helemaal klaar en hij verwacht dat hij de komende maand kan beginnen met het testen van ME/cvs-patiënten. De constatering dat immuuncellen in de hersenen van ME/cvs-patiënten terechtkomen, zou veel kunnen verklaren en de deur kunnen openen naar nieuwe behandelingen.
- In een recente YouTube-video merkte Younger op dat de uitgebreide tests die hij uitvoert in ongeveer 35% van de gevallen onopgemerkte problemen zoals diabetes, schildklierproblemen en bloedarmoede aan het licht brengen. Omdat hij gelooft dat ontstekingen een grote drijvende kracht zijn achter ziekte bij ME/cvs, FM, doet hij veel ontstekingstesten en kwam hij met 8 testen die mensen met deze ziekten vrij gemakkelijk kunnen laten doen om hun ontstekingsniveaus te meten. Zie de blog voor meer informatie.
- Michelle James’ Neuroimaging Research and Discovery lab in Stanford is toonaangevend op het gebied van beeldvormingstechnologie. Behalve de ziekte van Alzheimer, multiple sclerose en beroerte, bestudeert ze ook ME/cvs.
- Net als Younger gelooft ze dat chronische ontsteking de oorzaak is van de vermoeidheid, pijn, PEM, etc. bij ME/cvs.
- Onlangs heeft ze voor het eerst PET-beelden van het gehele lichaam gemaakt bij ME/cvs (en misschien ook bij andere ziekten). Naast aanwijzingen voor ontstekingen in de hersenen, heeft ze ook ontstekingen gevonden in de speekselklieren (waar veel mestcellen actief zijn), de spieren en, opmerkelijk genoeg, het beenmerg (waar veel immuuncellen worden aangemaakt). (Bekijk de afbeeldingen in de blog).
- De hersensessie wees dus op meer bewijs van neuro-inflammatie – en inflammatie elders (de spieren!) – en van energiesystemen die slecht werken.
- We zullen het komende jaar nog veel meer te weten komen als een scala aan studies van Younger over het raakvlak tussen immuunsysteem en hersenen wordt gepubliceerd.
© Health Rising, 24 maart 2024. Vertaling Els, redactie admin, ME-gids.
