Cort Johnson, Simmaron Research, 27 januari 2019
Het verband tussen de darmen en neuro-inflammatie onthuld
ME/cvs en FM passen mogelijk in een breed spectrum aan neuro-inflammatoire aandoeningen.
“Er is iets heel fundamenteels aan hoe de darmen en de hersenen met elkaar verbonden zijn, en we beginnen de moleculaire verbanden achter die klinische observatie te ontrafelen. Het is een goed voorbeeld van hoe snel de wetenschap vooruit kan gaan. Jen Gommerman – coauteur
Onze aandacht beperken tot ME/cvs, fibromyalgie (FM) en aanverwante aandoeningen is misschien een vergissing. Recente studies tonen aan dat ME/cvs en FM passen in de brede categorie van neuro-inflammatoire aandoeningen, waaronder ook multiple sclerose (MS), de ziekte van Parkinson en andere ziektes vallen.
Het is mogelijk dat niet bij elke ziekte dezelfde delen van de hersenen worden aangetast, maar het is mogelijk dat elk deel van de hersenen een onderliggend vergelijkbaar inflammatoir milieu heeft. Als het doel is om neuro-inflammatie te verminderen, dan zou een aanpak die werkt bij de ene ziekte, ook kunnen werken bij een van de andere ziekten.
De enorme hoeveelheid onderzoek die aan deze andere neuro-inflammatoire aandoeningen is gewijd, doet vermoeden dat het ook cruciale inzichten kan geven in ME/cvs en FM.
Een recente darmstudie bij multiple sclerose (MS) gaf een goed voorbeeld van hoe vooruitgang in één neuro-inflammatoire ziekte ten goede kan komen aan andere ziekten. Het onderstreepte de grote invloed van de darm en belichtte een mogelijke behandelingsaanpak – niet alleen voor MS, maar mogelijk ook voor andere neuro-inflammatoire aandoeningen.
De studie gaf aan dat het manipuleren van de darmbacteriën op een gegeven moment een effectieve behandelingsaanpak kan worden in de strijd tegen neuro-inflammatie.
Cell. 2018 Dec 21. pii: S0092-8674(18)31560-5. doi: 10.1016/j.cell.2018.11.035. [Epub ahead of print] Recirculating Intestinal IgA-Producing Cells Regulate Neuroinflammation via IL-10. Rojas OL 1, Pröbstel AK 2, Porfilio EA 1, Wang AA 1, Charabati M 3, Sun T 1, Lee DSW 1, Galicia G 1, Ramaglia V 1, Ward LA 1, Leung LYT 1, Najafi G 1, Khaleghi K 1, Garcillán B 4, Li A 5, Besla R 6, Naouar I 1, Cao EY 1, Chiaranunt P 1, Burrows K 1, Robinson HG 7, Allanach JR 7, Yam J 1, Luck H 5, Campbell DJ 8, Allman D 9, Brooks DG 10, Tomura M 11, Baumann R 2, Zamvil SS 12, Bar-Or A 13, Horwitz MS 14, Winer DA 6, Mortha A 1, Mackay F 4, Prat A 3, Osborne LC 7, Robbins C 15, Baranzini SE 16, Gommerman JL 17.
Hun studie begon in het hoofd en verplaatste zich naar beneden. Onderzoekers vroegen zich af waar de plasmacellen (B-cellen die IgA-antilichamen produceren) in het centrale zenuwstelsel van MS-patiënten vandaan kwamen. Het bleek dat ze uit de darmen kwamen. Ze ontdekten dat B-cellen zich naar de darmen verplaatsten, waar de darmbacteriën ervoor zorgden dat ze veranderden in IgA-producerende plasmacellen. Nu was hun enige doel nog om IgA-antistoffen te produceren.
De cellen die IgA-antilichamen produceren die in de darmen worden gevormd, lijken een belangrijke rol te spelen bij het temperen van inflammatie in de hersenen
Uiteindelijk vonden deze cellen hun weg omhoog naar de hersenen, waar ze (in aanwezigheid van IL-10) de inflammatie temperden. Interessant is dat de darmen van het muismodel voor MS een tekort aan deze cellen vertoonden. Deze plasmacellen waren zo effectief in het verminderen van hersenontsteking dat ze door het verhogen van hun aantallen in de darmen de muizen weer gezond werden.
De niveaus van deze plasmacellen zijn ook verminderd in de darmen bij mensen met MS die een terugval hebben, vermoedelijk omdat ze nodig zijn in de hersenen om daar inflammatie te bestrijden.
Deze bevinding heeft een raadsel opgelost: waarom het elimineren van B-cellen mensen met MS vaak hielp, terwijl het elimineren van enkel de IgA-producerende cellen hen deed verslechteren. Men geloofde dat B-cellen neuro-inflammatie en auto-immuniteit bevorderen en dat doen ze ook. De gebruikte B-celremmers zouden de activering van T-cellen moeten verminderen en de productie van autoantilichamen onderdrukken.
Niemand vermoedde echter dat gespecialiseerde B-cellen ook een cruciale rol zouden kunnen spelen bij het onderdrukken van inflammatie. Door deze cellen uit te schakelen, verslechterden de patiënten.
Aanpassingen in de darmen
“Het feit dat IgA-producerende B-cellen zich van de darm naar de hersenen kunnen verplaatsen, opent een nieuw hoofdstuk in het boek over neuro-inflammatoire aandoeningen en zou de eerste stap kunnen zijn naar het ontwikkelen van nieuwe behandelingen om MS en aanverwante neurologische aandoeningen te moduleren of te stoppen. Sergio Baranzini – coauteur
De volgende stappen lijken duidelijk: een manier vinden om het aantal IgA-producerende plasmacellen in de darmen van mensen met neuro-inflammatoire aandoeningen te verhogen in de hoop dat ze inflammatie in de hersenen zullen afremmen. Omdat sommige bacteriën – welke dit zijn, is op dit moment nog niet onbekend – B-cellen in de darm triggeren om te veranderen in IgA-producerende plasmacellen, is de volgende stap het identificeren van die microbe en het vinden van een manier om het aantal ervan te verhogen. Met andere woorden: ervoor proberen te zorgen dat de darmen inflammatie in de hersenen op natuurlijke wijze te verminderen.
“Als we kunnen begrijpen waar deze cellen op reageren, kunnen we mogelijk MS behandelen door onze darmcommensalen te moduleren. Dat is misschien makkelijker dan geneesmiddelen tot in de hersenen krijgen. Deze strategie was namelijk niet altijd succesvol bij MS”. Gommerman – seniorauteur
Mogelijke relevantie voor ME/cvs, fibromyalgie (FM), enz.
“Als arts-wetenschapper is het spannend dat onze experimenten die preklinische diermodellen koppelen aan de biologie die we bij echte MS-patiënten zien, een algemeen mechanisme hebben blootgelegd van hoe het immuunsysteem ontstekingen tegengaat”. Pröbstel – coauteur
ME/cvs is geen MS, maar de twee ziekten zijn misschien wel nauwer verwant dan men zou denken. Mononucleose/klierkoorts/ziekte van pfeiffer verhogen het risico op het krijgen van ME/cvs of MS en infecties leiden vaak tot terugval in beide ziekten. Het meest invaliderende symptoom bij MS is meestal vermoeidheid en beide ziekten treffen vooral vrouwen. Bovendien brengt zwangerschap bij beide ziekten vaak een (tijdelijke) verlichting van symptomen.
In een studie naar het ruggenmergvocht, gesponsord door de Simmaron Research Foundation, werden vergelijkbare niveaus van immuunveranderingen gevonden bij ME/cvs en MS en de resultaten wees op een belangrijke, bijna MS-achtige, verandering van immuunfactoren in ME/cvs.
Simmaron’s Spinal Fluid Study Finds Dramatic Differences in Chronic Fatigue Syndrome – Simmaron Research
“Our results indicate a markedly disturbed immune signature in the CSF of ME/CFS subjects that is consistent with immune activation in the CNS.” Dr. Mady Hornig, Director of Translation Research, Columbia University Columbia University just published groundbreaking results of the first spinal fluid study to compare ME/CFS with Multiple Sclerosis and healthy controls.
Jarred Younger, die neuro-inflammatie beter kent dan wie ook in dit onderzoeksveld, gelooft dat het zou kunnen dat MS en ME/cvs nauwe verwanten zouden blijken. Younger gelooft dat de neuro-inflammatie in beide ziekten misschien vergelijkbaar is, met het opmerkelijke onderscheid dat de immuuncellen bij MS zijn aangepast om de neuronen aan te vallen, terwijl dit bij ME/cvs gelukkig niet het geval is. (Younger is begonnen met een proef met naltrexone in lage dosis (LDN) bij patiënten met MS in een vroeg stadium om te zien of hij de neuro-inflammatie kan stoppen, voordat deze de zenuwen onherroepelijk heeft beschadigd.)
Jarred Younger III : Treatments – A Better LDN and the Hunt for Microglia Inhibitors – Health Rising
This is the last of three blogs emanating from interviews with Jarred Younger at his Neuroinflammation, Fatigue and Pain lab at the University of Alabama at Birmingham and at the 2018 Stanford Symposium Younger wanted to know one thing from his post-doc group studying rheumatoid arthritis, osteoarthritis and fibromyalgia: which …
Wat bij MS werkt, zou ook bij ME/cvs kunnen werken en dat is al gebeurd – in ieder geval in twee gevallen. Een MS-geneesmiddel genaamd Copaxone was zeer effectief bij twee ME/cvs-patiënten die verkeerd gediagnosticeerd waren met MS. In feite was het veel effectiever bij de ME/cvs-patiënten – met als gevolg een aanzienlijke vermindering van vermoeidheid – dan dat het ooit bij MS was.
Een ME/CVS-patiënt met POTS reageert op een medicijn voor multiple sclerose – Wat betekent dat?
Cort Johnson, Health Rising, 30 maart 2016 Vóór 2002 was Rachel eigenaar van twee bedrijven, had een grenzeloze energie, trainde vijf ochtenden per week met een trainer, zat in besturen, was voorzitter van fundraisers en had een volle sociale agenda en was maar zelden ziek.
Het spannendste aan deze studie is het mogelijke verband met andere ziekten. De onderzoekers lijken gestuit te zijn op een essentieel door de darm geïnduceerd ontstekingsremmend reactiepad, dat kan helpen bij andere neuro-inflammatoire aandoeningen, waaronder, wie weet, misschien ME/cvs en FM.
Het is duidelijk dat we MS niet uitsluitend als een hersenziekte kunnen zien. Het is wel zo dat de openlijke fysieke schade zich voordoet in de hersenen, maar ook darmproblemen spelen een rol. In feite suggereert dit onderzoek de mogelijkheid dat darmschade – in de vorm van een ontregeld microbioom – zelfs een cruciale rol kan spelen bij de ontwikkeling van MS.
Zou de darm een potentiële geneesmiddelenfabriek kunnen zijn?
Gezien de mogelijkheid dat het gebruik van een nog onbekende microbe in de darmen inflammatie in de hersenen kan verminderen, moet men zich afvragen of de darmen, met zijn miljarden microben, een potentieel reservoir voor geneesmiddelen zou kunnen zijn. Kunnen we de microben in de darmen zo afstellen dat ze andere elementen aanmaken die ziekte verminderen? Zal darmmanipulatie uiteindelijk een belangrijke rol gaan spelen bij de behandeling van chronische ziekten?
© Cort Johnson voor Simmaron Research. Vertaling Tanto, redactie Zuiderzon en Abby, ME-gids.
