Prof. Malcolm Hooper heeft op 15 april 2016 een brief geschreven aan de hoofdredacteur van het wetenschappelijk tijdschrift The Lancet. Hierbij doet hij opnieuw een oproep voor het terugtrekken van de gebrekkige PACE-studie die cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) aanbeveelt voor ME/CVS.
Malcolm Hooper PhD, B Pharm., MRIC, C Chem.
Emeritus Professor of Medicinal Chemistry
University of Sunderland, UK
2, Nursery Close
Sunderland
SR3 1PA
United Kingdom
Email hoopersecundus@talktalk.net
Dr Richard Horton
HoofdredacteurThe Lancet
32 Jamestown Road
LONDON
NW1 7BY.
15 april 2016
Geachte Dr Horton,
Ik schrijf om opnieuw een oproep te doen voor het terugtrekken van de paper van de PACE-studie door White PD et al. (Comparison of adaptive pacing therapy, cognitive behaviour therapy, graded exercise therapy, and specialist medical care for chronic fatigue syndrome (PACE): a randomised trial. Lancet 2011;377:823-836).
Hoewel niet in uw persoonlijke bevoegdheid, zouden de daaropvolgende papers die er uit voortgevloeid zijn en bedoeld zijn om de aanvankelijke bevindingen van de PACE studie te valideren, teruggetrokken moeten worden, namelijk:
- White PD, Goldsmith K, Johnson AL, Chalder T, Sharpe M (2013) Recovery from chronic fatigue syndrome after treatments given in the PACE trial. Psychol Med 43: 2227-2235.
- Chalder T, Goldsmith KA, White PD, Sharpe M, Pickles AR (2015) Rehabilitative therapies for chronic fatigue syndrome: a secondary mediation analysis of the PACE trial. Lancet Psychiatry 2: 141–152.
- Sharpe M, Goldsmith KA, Johnson AL, Chalder T, Walker J, et al. (2015) Rehabilitative treatments for chronic fatigue syndrome: long-term follow-up from the PACE trial. Lancet Psychiatry 2: 1067-1074.
- Chalder T, Goldsmith KA, White PD, Sharpe M, Pickles AR (2015) Supplement to: Rehabilitative therapies for chronic fatigue syndrome: a secondary mediation analysis of the PACE trial. Lancet Psychiatry 2: 141-152.
- McCrone P, Sharpe M, Chalder T, Knapp M, Johnson AL, et al. (2012) Adaptive pacing, cognitive behaviour therapy, graded exercise, and specialist medical care for chronic fatigue syndrome: a cost-effectiveness analysis. PLoS One 7: e40808
Op 28 maart 2011 heb ik uw hoofdredacteur, Dr. Stuart Spencer (uw redacteur voor het versnelde traject, die verantwoordelijk was voor het publiceren van de selectieve PACE-resultaten) een nauwkeurig onderbouwde paper toegestuurd die wees op de talrijke tekortkomingen en fouten in de PACE-paper, hetgeen u op 18 april 2011 op de Australische radio publiekelijk en minachtend van de hand wees als een gewelddadige kritiek.
Echter, sindsdien hebben andere mensen systematisch en uitvoerig de PACE-studie ontmanteld, waaronder de volgende:
- Tuller D (2015) TRIAL BY ERROR: The Troubling Case of the PACE Chronic Fatigue Syndrome Study. http://www.virology.ws/2015/10/21/trial-by-error-i/
- Tuller D (2015) TRIAL BY ERROR: The Troubling Case of the PACE Chronic Fatigue Syndrome Study (second installment). http://www.virology.ws/2015/10/22/trial-by-error-ii/
- Tuller D (2015) TRIAL BY ERROR: The Troubling Case of the PACE Chronic Fatigue (final installment) http://www.virology.ws/2015/10/23/trial-by-error-iii/
- Tuller (2016) http://www.virology.ws/2016/02/01/trial-by-error-continued-a-few-words-about-harassment/
- Goldin R. PACE: The research that sparked a patient rebellion and challenged medicine. www.stats.org/pace-research-sparked-patient-rebellion-challenged-medicine
De laatste genadeslag is de paper die van Dr. Mark Vink (The PACE Trial Invalidates the Use of Cognitive Behavioral and Graded Exercise Therapy in Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome: A Review. J Neurol Neurobiol 2(3): doi http://dx.doi.org/10.16966/2379-7150.124).
De argumenten die in deze paper worden gepresenteerd, maken de door de PACE studie gepubliceerde resultaten waardeloos en maken duidelijk dat de claims dat CGT en GET op enige manier effectief zijn bij de behandeling van ME/cvs, niet door de data worden ondersteund.
Anderen hebben ook uitvoerig de fundamenten ontmanteld waarop de PACE-studie stoelde, maar ik vestig uw aandacht op slechts twee daarvan:
(1) Het Institute of Medicine (IOM) van de National Academies werd gevraagd door Health and Human Services (HHS), de Centres for Disease Control (CDC), het National Institutes of Health (NIH), de Food and Drug Administration (FDA) en de Agency for Healthcare Research and Quality (AHRQ) om een commissie van experts bijeen te roepen om de evidence base (wetenschappelijke onderbouwing) voor ME/cvs te onderzoeken. De commissie kreeg de opdracht om empirisch onderbouwde klinische diagnostische criteria te ontwikkelen, bestemd voor gebruik door clinici. Hun rapport “Beyond Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome: Redefining an Illness” werd op 10 februari 2015 gepubliceerd en stelde dat
“ME/cvs een ernstige, chronische, complexe, multisysteemziekte is, die vaak en drastisch de activiteiten van de getroffen patiënten beperkt. In zijn meest ernstige vorm kan deze ziekte het leven afnemen van hen die er door zijn getroffen.”
Na de publicatie van het IOM-commissierapport besloot de CDC om zijn “CVS toolkit” te archiveren die cognitieve gedragsmatige en bewegingsinterventies had aanbevolen, die zo sterk werden gepromoot door de psychiatrische lobby in het Verenigd Koninkrijk.
(2) De National Institutes of Health (NIH) riepen een “Pathways to Prevention” (P2P) werkgroep bijeen die op 16 juli 2015 zijn rapport “Advancing the Research on Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome” publiceerde. Het rapport is duidelijk:
“Er zijn sterke aanwijzingen voor immunologische en inflammatoire pathologieën, verstoring van de signalering van neurotransmitters, verstoring van het microbioom, en metabolische of mitochondriale afwijkingen bij ME/cvs die potentieel belangrijk zijn voor het definiëren en behandelen van ME/cvs” (pagina 3).
“Zowel de maatschappij als de medische wereld hebben er toe bijgedragen dat ME/cvs-patiënten zich afgekeurd en niet gerespecteerd voelden. Zij worden vaak behandeld met scepticisme, onzekerheid en ongemak en bestempeld als gedeconditioneerd of het hebben van een primaire psychologische stoornis.” ( pagina 4).
“Hoewel psychologische gevolgen (bijv. depressie) met ME/cvs gepaard kunnen gaan, is het geen primaire psychologische ziekte in etiologie” (pagina 5).
“fMRI en beeldvormende technologieën zouden verder bestudeerd moeten worden als diagnostische instrumenten en als methoden om de neurologische disfunctie van ME/cvs beter te begrijpen” (pagina 10).
“Er moet een geïntegreerde benadering op systeemniveau gevolgd moeten om te begrijpen hoe immunologische, neurologische en metagenomicafactoren kunnen bijdragen aan ME/cvs. Immunologische mechanismen van ME/cvs en paden die in verband worden gebracht met progressie van de ziekte, moeten gedefinieerd en gekarakteriseerd worden (bijv., het definiëren van cytokineprofielen die betrokken zijn bij de pathogenese; het bestuderen van inflammatie; en het begrijpen van de basis voor natural killer celdisfunctie die bij veel ME/cvs patiënten wordt waargenomen)” (pagina 12).
“Veel artsen begrijpen ME/cvs niet volledig” (pagina 14).
“In het bijzonder zou de voortzetting met de Oxford-definitie de vooruitgang kunnen belemmeren en schade kunnen berokkenen. Vanwege de noodzakelijke vooruitgang die moet plaatsvinden, doen wij de aldus de aanbeveling dat de Oxford-definitie teruggetrokken moet worden” (pagina 16).
Niemand kan betwisten dat de hoofdonderzoekers van de PACE-studie de Oxford-criteria gebruikten of dat de hoofdonderzoekers blijven geloven dat ME/cvs een primaire gedragsstoornis is waarvan herstel mogelijk is met behulp van het gebruik van CGT of GET.
Ten slotte is het van het grootste belang de oproep om de geanonimiseerde data van de originele PACE-studie beschikbaar te maken voor vooraanstaande wetenschappers en clinici (die gesteund worden door Nobelprijswinnaars, verschillende leden van de National Academy of Sciences, biochemici, biofysici, genetici, immunologen, neurologen, experts op het gebied van volksgezondheid en infectieziekten en epidemiologen) die de studie zorgvuldig opnieuw willen bestuderen en de validiteit willen checken van de PACE-conclusies.
De halsstarrigheid van auteurs, redacteurs, uitgevers en instituten die zich collectief tegen deze verzoeken verzetten, in strijd met de hoogste standaarden van het wetenschappelijke onderzoek en de overeengekomen regels van het publiceren, werpen de voor de hand liggende vraag op: wat hebben de hoofdonderzoekers te vrezen bij het vrijgeven van de geanonimiseerde data?
De integriteit van de wetenschap en het publiceren van wetenschappelijke papers berust op toegang tot experimentele data, zodat anderen het kunnen onderzoeken en conclusies die er uit worden getrokken, kunnen betwisten, vooral wanneer deze de basis vormen van openbaar beleid dat het welzijn van vele zieke mensen beïnvloedt.
Gezien het feit dat u bekend staat te pleiten voor transparantie van klinische onderzoeksdata, waarom bepleit u dan een speciale uitzondering in geval van de PACE-studiedata?
Er is onmetelijke schade toegebracht aan de gezondheid en het welzijn van mensen met ME/CVS door de ideologische en doctrinaire toepassing van CGT/GET als een vermeende behandeling voor deze complexe, chronische, neurologische ziekte, zoals onlangs werd onthuld in het rapport door George Faulkner van het Centre for Welfare Reform (“In the Expectation of Recovery”).
In het kader van het overvloedige bewijs dat de PACE-studie in diskrediet heeft gebracht, kan deze situatie niet blijven bestaan en de juiste aandacht moet worden gegeven aan het enorme aantal papers die biomedische kenmerken identificeren bij ME/cvs en de mogelijke effectieve behandelingen die zouden kunnen volgen.
Het valt te betreuren dat The Lancet, ooit beschouwd als een vooraanstaand medisch tijdschrift, zich aansluit bij deze belemmeringen van de vooruitgang van de medische kennis en doorgaat met het weerstand bieden aan oproepen tot het terugtrekken van de paper en/of vrijgave van geanonimiseerde data voor anderen om te bestuderen.
Het ligt binnen uw bevoegdheid om dit te veranderen en de reputatie van het tijdschrift en de medische wetenschap in het Verenigd Koninkrijk en internationaal te herstellen.
Hoogachtend,
Malcolm Hooper
Vertaling Meintje, redactie Zuiderzon en Abby, ME-gids.
Lees ook
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
- Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
- Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
- David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
- Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
- Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
- Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
- Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
- Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
- Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
- Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
- In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
- ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
- Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
- Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
- Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
- Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
- Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
- Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
- Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
- James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
- Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
- Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
- Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
- Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
- Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
- Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
- King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
- Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
- Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
- Een inkijk in de aanval op het delen van data
- Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
- Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
- Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
- Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
- We zijn tenminste niet ergerlijk
- Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
- Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
- Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
- Opnieuw een open brief aan de Lancet
- What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
- Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
- Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
- Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
3 reacties
Ge-wel-dig. Dit zijn de dingen die we nodig hebben.
Ja, goed dat er druk blijft uitgeoefend.
Meintje: bij deze wil ik je danken voor de vele vertalingen die je gemaakt hebt van deze zaak.
Van het lezen alleen al word ik tureluurs 😉 laat staan dat ik het zou moeten vertalen…
dank je willemijn. Gelukkig (?) heb ik een geheugen als een vergiet en vergeet ik het meeste meteen weer.