Wetenschap voor Patiënten: afl.87. ME en polio (Dr. Byron Hyde) + transcript

  • Laatste bijwerking op 30/11/2016

Bron:

ME/cvs Verenging

| 5161 x gelezen

Woensdag 30 november was de zevenentachtigste uitzending van Wetenschap voor Patiënten op initiatief van de ME/cvs Vereniging met Dr. Byron Hyde te bekijken met als thema:

ME en polio

In dit college (8:16) behandelt Dr. Byron Hyde de volgende vragen/onderwerpen:

  • Hoe zijn ME en polio verstrengeld?
  • ME na het einde van polio-epidemieën
  • Recente uitbraken van ME

87. ME & polio – Dr. Byron Hyde

https://www.youtube.com/watch?v=YZBKjzcqRNE 

Disclaimer: Deze video bevat geen diagnostische of therapeutische informatie over uw eigen medische situatie. Dit kan nooit ter vervanging dienen van een persoonlijk consult. De eventueel door de spreker genoemde medicijnen noemt hij op eigen verantwoordelijkheid. Leg vragen, klachten of symptomen tijdig voor aan uw behandelend arts. (Lees meer op http://www.wetenschapvoorpatienten.com)

Abonneer je op het kanaal Wetenschap voor Patiënten van de ME/cvs Vereniging om de nieuwste colleges te ontvangen of zie de uitzendplanning op de website van de ME/cvs Vereniging. 

Hou de uitzendplanning (cf. supra of zie onze kalender) in de gaten wanneer er chatmogelijkheid is om vragen te stellen. Vragen kunnen worden gemaild naar wvp@me-cvsvereniging.nl of twitter naar @MEcvsVereniging.

Transcript College 87: ME en polio

Webcollege van Dr. Byron Hyde, uitgezonden op 30 november 2016

Hoe zijn ME en polio verstrengeld?


Hoe zijn ME en polio verstrengeld? Dit is enorm interessant. Tot aan de introductie van de geweldige poliovaccinatie van Salk en Sabin werd elke grote polio-epidemie vanaf 1895, en vooral vanaf de Stockholm-epidemie van 1905, goed gedocumenteerd. De meeste waren goed gedocumenteerd, met name de grotere epidemieën. Bij een epidemie waren meerdere ziekten tegelijkertijd betrokken en ME kwam altijd tegelijk voor met de polio-epidemieën.

Helaas, of gelukkig maar, toen ze eenmaal in staat waren polio te genezen – nou ja, echt genezen als je de ziekte eenmaal had, lukte niet – toen er met de vaccinatie van Salk en Sabin een einde kwam aan de ziekte, waren er natuurlijk geen polio-epidemieën meer. Maar er waren wel ME-epidemieën en dat waren er veel. Ze begonnen in 1932, maar ook nu komen ze nog voor.

ME na het einde van polio-epidemieën

Hoe ging het na het einde van de polio-epidemieën verder met ME? Het begon eigenlijk echt in 1932, toen bijna honderdduizend mensen tussen San Francisco en de Mexicaanse grens ziek werden. De meesten kregen ME, maar ongeveer vijf procent kreeg polio. Dit concentreerde zich in het County General Hospital in Los Angeles, waar de artsen, zoals ik eerder zei, werden gevaccineerd met het serum van genezen ME-patiënten. In feite gaven ze deze artsen ME.

Vanaf toen zijn er verscheidene epidemieën geweest. Zoals de grote epidemie die daarna kwam, in Akureyri. Ik ben daarheen geweest en heb dertig patiënten onderzocht. Dat was in 1946, 1947 en 1948; het heeft zo’n drie jaar geduurd. Het was heel interessant, omdat maar ongeveer vijf procent van de patiënten daadwerkelijk polio had. En er gebeurde iets heel merkwaardigs. Drie kinderen, alle drie jonger dan twaalf jaar – volgens mij tussen de acht en de twaalf – kregen ME en ook de ziekte van Parkinson. Kinderen krijgen deze ziekte niet. Maar die kinderen zijn alle drie gestorven aan de ziekte van Parkinson binnen twee jaar nadat ze ME hadden gekregen.

Er gebeurde nog iets geweldigs bij die epidemie, en ik zeg geweldig vanuit wetenschappelijk oogpunt, want het was natuurlijk vreselijk, omdat al deze patiënten werden uitgelachen. Toen ik dertig patiënten onderzocht aan het eind van de jaren tachtig, begin jaren negentig, werd er nog steeds ten onrechte beweerd dat dit geen ME-patiënten waren, omdat iedereen zei dat het hysterie was.

Velen van hen hadden nog steeds problemen met lopen, met denken, echt grote problemen. Een van die patiënten was de burgemeester van de hoofdstad van IJsland. Hij had nog steeds stigmata van de ziekte. Als je beseft dat deze mensen als hysterisch werden beschouwd, is dat heel tragisch; ze waren erg ziek.

En toen gebeurde er iets geweldigs met betrekking tot de kennis over ME. Drie jaar na het einde van die epidemie was er een grote polio-epidemie in IJsland. En overal werden mensen ziek, ze stierven of raakten verlamd door polio. Maar in het hele gebied rond Akureyri in het noorden van IJsland, waar dezelfde groep van virussen heerste, enterovirussen, kreeg niemand polio. Dus wat het ook was, de mensen die ME hadden gekregen waren nu immuun voor polio. Dus het virus dat in Akureyri ME had veroorzaakt was zo nauw verwant aan polio, dat het deze mensen beschermde.

Recente uitbraken van ME

De volgende vraag is om wat te vertellen over de recente ME-epidemieën. Dit is enorm interessant. Deze traden tegelijk op door heel Noord-Amerika. Het begon, en dat is het bekendst, in Lake Tahoe, waar een meisjesbasketbalteam dat rondreisde in een bus de ziekte kreeg. Het breidde zich vervolgens uit naar hun leraren en de inwoners van Lake Tahoe. In diezelfde periode werd in North Carolina het North Carolina Symphony Orchestra, een reizend orkest dat per bus door de staat trok, ook ziek door diezelfde ME. Hetzelfde gebeurde in Toronto, Montreal en Ottawa. We wisten pas twee tot drie jaar later van die andere epidemieën.

Maar ze begonnen allemaal rond dezelfde tijd: eind juli, augustus, september. Het begon af te nemen in oktober. En dit is heel typerend voor enterovirussen. Enterovirussen en poliovirussen hebben op het noordelijk halfrond hun piek in juli, augustus, september en oktober. Op het zuidelijk halfrond is het andersom. In deze landen deed zich dus een ziekte voor met twee fasen, net als polio.

Zoals ik al eerder vertelde was, na kritiek op de NIH, het onderzoek naar de epidemie in Lake Tahoe stopgezet. Maar de overheid van Ontario deed wel onderzoek en wij konden niet alleen aantonen dat deze epidemie werd veroorzaakt door een enterovirus, maar ook dat er in die tijd bijna geen Epstein-Barrvirus voorkwam. Maar in de volgende paar maanden van deze epidemie veranderde het enterovirus. Het verliep via twee of drie verschillende typen enterovirussen. Kwam dit doordat het enterovirus veranderde, of muteerde het voortdurend in subtypen, die als verschillende groepen enterovirussen worden gezien? We weten het niet.

Het is ook fascinerend dat deze epidemie in heel Noord-Amerika tegelijkertijd optrad. In de gevallen die we kenden, was de incubatietijd hetzelfde. En in Canada en Schotland werd het als dezelfde groep virussen geïdentificeerd. Die epidemie verplaatste zich het jaar daarop naar Schotland en Engeland en ook daar werden enterovirussen teruggevonden. Dus we weten zeker dat het een enterovirale infectie was.

Bron: © ME/cvs Vereniging, www.me-cvsvereniging.nl

De volgende aflevering met Dr. Byron Hyde is gepland 14 december en heeft als onderwerp “College 88: De klinische praktijk en hoop voor de toekomst”

Lees/Bekijk ook: 

Alle transcripten van voorgaande afleveringen zijn bij het betreffende college online te lezen of een PDF van alle colleges kunt u hieronder downloaden:

Deze transcripten werden door de © ME/cvs Vereniging beschikbaar gesteld, inclusief de vraag- en antwoordsessies indien er chatmogelijkheid was.

 


Eén reactie

Geef een reactie

Zijbalk

bol.com miljoenen artikelen banner
bol.com alles voor gezondheid banner
Volg ons
Vandaag
ma
di
wo
do
vr
za
zo
m
d
w
d
v
z
z
28
29
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1
2
Datum/Tijd Evenement
27/11/2024
20:00 - 21:00 		Webinar voor huisartsen over post-COVID
07/12/2024
13:00 - 17:30 		Creatief kerstmarktje
Parkresidentie Institut Moderne, Gent
Recente Links
© ME-gids.net 2005 – 2024 Migratie/Update website Dirk Ghijs