Home » Nieuwsartikels » David Tuller » Cochrane trekt review over graduele oefentherapie voor ME/cvs tijdelijk in (Update)

Cochrane trekt review over graduele oefentherapie voor ME/cvs tijdelijk in (Update)

Geplaatst door ME-Gids
op 23/10/2018

Laatste bijwerking op 30/10/2018

Bron:

David Tuller, Virology Blog

| 10139 x gelezen

Discussie

Zoals we enkele dagen geleden al meldden op ons forum, besliste Cochrane om de review over “graduele oefentherapie voor ME/cvs” tijdelijk in te trekken. Enkele dagen voordien hadden Dr. Mark Vink et al. hun kritische heranalyse gepubliceerd van die review: Graduele oefentherapie voor ME/cvs is niet doeltreffend en onveilig. Heranalyse van een Cochranereview. Voor een kort overzichtsartikel over deze heranalyse (in het Nederlands) verwijzen we door naar volgend artikel op Gezondheid&co: ‘Bewegingstherapie is niet effectief bij CVS’

Tuller reageerde op de tijdelijke intrekking door te verwijzen naar zijn recente blog over het onderwerp.

Enkele dagen later verscheen op Virology Blog een open brief van een veertigtal internationale academici, waarin ze uitleggen waarom ze de beslissing van Cochrane toejuichen.

Update. Uit een noot van de redactie van Cochrane blijkt dat ze hun review niet verwijderd hebben.

Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 19 oktober 2018

Cochrane heeft besloten om, tenminste tijdelijk, zijn compleet gebrekkige review in te trekken over lichaamsbeweging als behandeling voor ME/cvs – de review noemt de ziekte CVS. Deze review, die rapporteerde dat graduele oefentherapie een doeltreffende behandeling was, werd voor het eerst gepubliceerd in 2014, en werd vorig jaar opnieuw gepubliceerd. De meest recente versie omvatte uitgebreide woordenwisselingen tussen twee erg slimme patiënten/belangenbehartigers – Tom Kindlon en wijlen Robert Courtney – en Lillebeth Larun, de hoofdauteur. De argumentatie van Kindlon en Courtney was krachtig, overtuigend en onbetwistbaar.

Machtige mensen uit de Britse academische en medische gevestigde orde hebben hard teruggevochten tegen mensen die opriepen tot verandering in Cochranes aanpak van ME/cvs. In dezelfde periode hebben ook veel patiënten terecht ernstige bedenkingen uitgedrukt over de methodologische misstappen die de review over lichaamsbeweging verknoeien. Bovendien hebben ook geëngageerde artsen, wetenschappers en academici, waaronder ikzelf, hun uitgesproken mening aan Cochrane geuit, en ook aan andere organisatie met besluitvormingsbevoegdheid.

Vorige maand nog schreef ik een lange en veel gelezen post met als titel “De Cochranecontroverse”. Ik heb die post hieronder volledig opnieuw gepost.

[n.v.d.r. De rest van deze blog hadden we al eens vertaald. Je kan hem hier herlezen.]

Een steunbetuiging aan Cochrane

Virology Blog, 23 oktober 2018

Cochrane heeft beslist om tijdelijk een review in te trekken over bewegingstherapie voor de ziekte die bekend staat als ME, CVS, ME/CVS of CVS/ME. De review rapporteerde dat bewegingstherapie een doeltreffende behandeling is voor de ziekte – een bevinding die onterechte steun heeft gegeven aan het advies dat patiënten een behandeling zouden moeten krijgen die graduele oefentherapie wordt genoemd. Niettemin heeft Cochrane het belang ingezien van klachten over ernstige wetenschappelijke misstappen, en hebben ze het reviewteam gevraagd om daarop te reageren.

Aanhangers van de door Cochrane bekrachtigde behandelingsbenadering hebben de beslissing voor tijdelijke intrekking afgeschilderd als een teloorgang van de wetenschap en een betreurenswaardige toegeving aan druk vanwege een luidruchtige patiëntenlobby. Patiënten hebben de review echter niet bekritiseerd omdat ze antiwetenschappelijke ideeën koesteren of een vooroordeel hebben tegen de psychiatrie. Ze hebben wél redelijke en overtuigende bedenkingen geuit over de gebrekkige methodologische keuzes van de reviewers, die hiervoor tot op heden geen afdoende verklaringen hebben geboden.

Daarom vinden wij het belangrijk om onze steun te betuigen aan Cochranes poging om klaarheid te scheppen over de problemen, die niet enkel aangekaart werden door patiënten maar ook door vele anderen, waaronder wetenschappers, artsen en academici. Dit zijn een aantal van de belangrijkste redenen waarom wij het eens zijn met de beslissing van Cochrane:

De PACE-studie, de grootste van de acht studies opgenomen in de Cochranereview, is internationaal in opspraak gekomen omwille van uitkomstenverwisseling en vele andere gebrekkigheden. Toch gaf de review de trial een score van “laag risico” op vooringenomenheid van rapportage. In een recente open brief aan The Lancet hebben meer dan 100 experts, waaronder velen van ons, hun bezorgdheid geuit over “de onaanvaardbare methodologische fouten” in PACE.
Net als PACE zijn de andere studies in de Cochranereview studies met open onderzoeksopzet die voortgaan op subjectieve uitkomsten. Studies met dergelijk ontwerp leiden tot sterke vooringenomenheid, en dat is de reden waarom ze niet meer beschouwd worden als betrouwbaar bewijs voor het maken van beslissingen en het ontwikkelen van adviezen over biomedische behandelingen. De review negeerde objectieve uitkomsten van behandeling via beweging, die over het algemeen de subjectieve rapportage over voordelen niet konden bevestigen.
Vijf van de studies die opgenomen werden in de Cochranereview, gebruikten de Oxfordcriteria, een gevalsdefinitie die slechts zes maanden onverklaarde vermoeidheid vereist om in aanmerking te komen voor diagnose. Deze gevalsdefinitie genereert heterogene steekproeven die mogelijk vele mensen opnemen die lijden aan ongediagnosticeerde depressie, angststoornissen en andere aandoeningen die gepaard gaan met vermoeidheid, en niet aan de verwoestende ziekte in kwestie. Toen het US Agency for Healthcare Research and Quality [Amerikaans Agentschap voor Gezondheidsonderzoek en –kwaliteit, n.v.d.r.] de Oxfordcriteria verwijderde uit zijn eigen analyse, vond het agentschap geen bewijs dat aanbevelingen voor graduele oefentherapie ondersteunt. Deze heranalyse rapporteerde ook meer schade onder diegenen die deze behandeling kregen, dan onder diegenen in de vergelijkingsgroepen.
Zes van de studies in de Cochranereview testten graduele oefentherapie als behandeling voor de ziekte. Deze behandeling is gestoeld op de theorie dat de aanhoudende symptomen niet veroorzaakt worden door onderliggende pathofysiologische processen, maar door een angst voor activiteit, die op haar beurt leidt tot sedentair gedrag en ernstige deconditionering. Er bestaat echter geen legitiem wetenschappelijk bewijs dat deze theorie ondersteunt. Een rapport uit 2015 van het US Institute of Medicine (nu de National Academy of Medicine) concludeerde dat ME/CVS niet aangedreven wordt door psychologische factoren; biomedisch onderzoek uit grote medische centra in de VS, het VK, Australië en elders, ondersteunt die conclusie.
Gelet op de vele methodologische en wetenschappelijke problemen in de Cochranereview, kan de conclusie dat bewegingstherapie doeltreffend is, niet zomaar als waar aanvaard worden. Dit is vooral belangrijk omdat het algemeen geweten is dat het belangrijkste symptoom van de ziekte postexertionele malaise is, of wat het rapport van het Institute of Medicine “inspanningsintolerantie” noemt. Met andere woorden: patiënten kunnen lange periodes van terugval doormaken na zelfs de minste fysieke activiteit, wat suggereert dat graduele oefentherapie af te raden is en schade kan veroorzaken.

De reviewers moeten wezenlijke en afdoende antwoorden geven op Cochranes terechte methodologische en wetenschappelijke vragen. Als ze niet in staat zijn of niet bereid zijn om dat te doen, moet de review permanent worden ingetrokken.

Vincent R. Racaniello, PhD

Professor Microbiologie en Immunologie

Columbia University

New York, New York, USA

Beheerder van Virology Blog

Christopher Armstrong, PhD

Bio21 Molecular Science & Biotechnology Institute

Departement Biochemie en Moleculaire Biologie

University of Melbourne

Melbourne, Victoria, Australia

James N. Baraniuk, MD

Professor Geneeskunde

Georgetown University

Washington, DC, USA

Lucinda Bateman, MD

Medisch Directeur

Bateman Horne Center

Salt Lake City, Utah, USA

Jonas Bergquist, MD, PhD

Professor Analytische Chemie en Neurochemie

Biomedical Centre

Uppsala University

Uppsala, Sweden

Charlotte Blease, PhD

Fulbright and Marie Curie Research Fellow

Algemene Geneeskunde en Eerstelijnszorg

Beth Israel Deaconess Medical Center

Harvard Medical School

Boston, Massachusetts, USA

School of Psychology

University College Dublin

Dublin, Ireland

Bela Chheda, MD

Center for Complex Diseases

Mountain View, California, USA

Lid van ME/CFS Collaborative Research Center aan Stanford

Palo Alto, California, USA

Todd E. Davenport, PT, DPT, MPH, OCS

Professor & Programmadirecteur

Thomas J. Long School of Pharmacy & Health Sciences

Department of Physical Therapy

University of the Pacific

Stockton, California, USA

Ronald W. Davis, PhD

Professor Biochemie en Genetica

Stanford University

Stanford, California, USA

Kenneth J. Friedman, PhD

Hoogleraar Fysiologie en Farmacologie (gepensioneerd)

New Jersey Medical School

University of Medicine and Dentistry of New Jersey

Newark, New Jersey, USA

Robert F. Garry, PhD

Professor Microbiologie en Immunologie

Tulane University School of Medicine

New Orleans, Louisiana, USA

Rebecca Goldin, PhD

Professor Wiskunde

George Mason University

Fairfax, Virginia, USA

Alan Gurwitt, MD

Arts in Privépraktijk (gepensioneerd)

Klinisch Hoogleraar

Yale Child Study Center (gepensioneerd)

New Haven, Connecticut, USA

Klinisch Hoogleraar

University of Connecticut Departement Psychiatrie (gepensioneerd)

Storrs, Connecticut, USA

Docent, Harvard Medical School (gepensioneerd)

Boston, Massachusetts, USA

Paul M. Guyre, PhD

Professor Microbiologie en Immunologie

Geisel School of Medicine at Dartmouth

Hanover, New Hampshire, USA

Maureen Hanson, PhD

Liberty Hyde Bailey Professor

Department Moleculaire Biologie en Genetica

Cornell University

Ithaca, New York, USA

H. Craig Heller, PhD

Professor Biologie

Stanford University

Stanford, California, USA

Brian M. Hughes, PhD, FPsSI

Professor Psychologie

National University of Ireland Galway

Galway, Ireland

David L. Kaufman, MD

Center for Complex Diseases

Mountain View, California, USA

Lid ME/CFS Collaborative Research Center at Stanford

Palo Alto, California, USA

Betsy Keller, PhD, FACSM

Professor Lichaamsbeweging & Sportwetenschappen

Ithaca College

Ithaca, New York, USA

Eliana Mattos Lacerda

Assistent-Professor Epidemiologie

Clinical Research Department

Faculty of Infectious and Tropical Diseases

London School of Hygiene and Tropical Medicine

London, England, UK

Bruce Levin, PhD

Professor Biostatistiek

Columbia University

New York, New York, USA

Susan Levine, MD

Arts in Privépraktijk

New York, New York

Gastfellow

Cornell University

Ithaca, New York, USA

Alan R. Light, PhD

Professor Anaesthesiologie

Professor Neurobiologie en Anatomie

University of Utah

Salt Lake City, Utah, USA

Ami Mac, MD

Directeur Translationele Geneeskunde

Stanford Genome Technology Center

Palo Alto, Michigan, USA

David F. Marks, PhD

Redacteur Journal of Health Psychology & Health Psychology Open

London, England, UK

Marlon Maus, MD, DrPH, FACS

DrPH Programmadirecteur

School of Public Health

University of California, Berkeley

Berkeley, California, USA

Neil R McGregor, BDS, MDSc, PhD

Klinisch Hoogleraar

Faculteit Geneeskunde, Tandheelkunde en Gezondheidswetenschappen

Bio21 Molecular Science & Biotechnology Institute

University of Melbourne.

Melbourne, Victoria, Australia

Patrick E. McKnight, PhD

Hoogleraar Psychologie

George Mason University

Fairfax, Virginia, USA

Jose G. Montoya, MD, FACP, FIDSA

Professor Geneeskunde

Afdeling Infectieziekten en Geografische Geneeskunde

Stanford University School of Medicine

Stanford, California, USA

Directeur, Palo Alto Medical Foundation Toxoplasma Serology Laboratory

National Reference Center for the Study and Diagnosis of Toxoplasmosis

Palo Alto, California, USA

Elisa Oltra, PhD

Professor Moleculaire en Cellulaire Biologie

Catholic University of Valencia School of Medicine

Valencia, Spain

Roshini C. Pinto-Powell, MD, FACP

Hoogleraar Geneeskunde en Geneeskundig Onderwijs

Vicedecaan Studenten en Toelatingen

Co-directeur van On Doctoring

Co-directeur van Geriatrie en Ambulante Geneeskunde

Geisel School of Medicine at Dartmouth

Hanover, New Hampshire, USA

Deborah Rose, MD

Emeritus Adjunct Klinisch Hoogleraar Psychiatrie

Stanford University School of Medicine

Stanford, California, USA

Peter C. Rowe, MD

Professor Pediatrie

Johns Hopkins University School of Medicine

Baltimore, Maryland, USA

Donald R. Staines, MBBS, MPH, FAFPHM, FAFOEM

Klinisch Professor

Menzies Health Institute Queensland

Co-Directeur, National Centre for Neuroimmunology and Emerging Diseases

Griffith University

Gold Coast, Queensland, Australia

Philip B. Stark, PhD

Professor Statistiek

University of California, Berkeley

Berkeley, California, USA

Leonie Sugarman, PhD

Emeritus Hoogleraar Toegepaste Psychologie

University of Cumbria

Carlisle, England, UK

Ronald G. Tompkins, MD, ScD

Sumner M Redstone Professor Chirurgie

Harvard Medical School

Boston, Massachusetts, USA

David Tuller, DrPH

Senior Fellow Volksgezondheid en Journalistiek

Center for Global Public Health

School of Public Health

University of California, Berkeley

Berkeley, California, USA

Mark VanNess, PhD

Professor Gezondheids-, Bewegings- & Sportwetenschappen

University of the Pacific

Stockton, California, USA

Workwell Foundation

Ripon, California, USA

Wenzhong Xiao, PhD

Assistant-Professor Bioinformatica

Harvard Medical School

Boston, Massachusetts, USA

Carolyn Wilshire, PhD

Senior Docent

School of Psychology

Victoria University of Wellington

Wellington, New Zealand

Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Update: Cochrane heeft de review “oefentherapie voor CVS” niet verwijderd.

Adriane Tillman, #MEAction, 29 oktober 2018

Het lijkt erop dat Cochrane NIET een review uit hun database zal verwijderen die beweert dat graduele oefentherapie doeltreffend is voor chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) en myalgische encefalomyelitis (ME), zoals een rapport in Reuters vorige week had aangegeven. In plaats daarvan hebben de redacteurs van Cochrane een noot van de redactie toegevoegd (dat is alles behalve zichtbaar tenzij je ernaar op zoek gaat) die stelt dat de auteurs van plan zijn om te antwoorden op vragen met betrekking tot de methodologie van de review en de studies die het onderzoekt.

Voor het algemene publiek dat niet bekend is met Cochrane: dit is een belangrijke database van medische reviews en meta-analyses die medische dienstverleners over de hele wereld dagelijks raadplegen voor informatie over diagnose en behandeling van ziekte. De betreffende review, Graduele oefentherapie voor chronisch vermoeidheidssyndroom, onderzoekt acht studies die kijken naar de effecten van oefentherapie bij ME en CVS, waarvan de grootste de PACE-trial is.

De redacteurs van Cochrane hadden eerder gezegd dat ze de review tijdelijk zouden intrekken totdat de auteurs van de review konden antwoorden op de inhoudelijke vragen met betrekking tot de methodologie van de review en zijn studies, gesteld door onderzoekers, wetenschappers, artsen en patiënten.

In plaats daarvan hebben de redacteurs van Cochrane een noot toegevoegd dat “deze review onderworpen wordt aan een continu proces van review en herziening na het indienen van een formele klacht bij de hoofdredacteur…Een beslissing over de status van deze review zal gemaakt worden eenmaal deze herinzending een redactioneel proces heeft doorlopen, en we verwachten dat dit tegen eind november 2018 zal zijn.”

Vorige week hebben 40 wetenschappers en artsen, waaronder veel prominente ME-specialisten, een brief getekend ter ondersteuning van het besluit van Cochrane om tijdelijk de review in te trekken, totdat de auteurs op de opmerkingen reageren.