Tuller schakelt zijn strijd tegen het gebrekkige LP-onderzoek een versnelling hoger. Onlangs verscheen er een review over behandeling van ME bij kinderen, waarin naar de LP-studie werd verwezen als bewijs voor de “doeltreffendheid” van het Lightning Process. En dat terwijl de onderzoekers van de LP-studie allerlei ethische en methodologische overtredingen begingen.

Aangezien men in het VK bezig is met de ontwikkeling van nieuwe richtlijnen voor ME, vreest Tuller dat deze review in de nieuwe richtlijnen zal worden opgenomen. Daarom is het van cruciaal belang dat de bevoegde personen nu onmiddellijk actie ondernemen en de LP-studie intrekken of er op zijn minst een behoorlijke waarschuwing aan t verbinden. Tuller probeert dit te bereiken door de betrokken personen en instanties aan te schrijven.

Deel I

Tuller [16/05] en Prof. Jonathan Edwards [03/06] schrijven elk een brief aan de hoofdredacteur van BMJ. Tuller schrijft ook naar de hoofdredacteur van het vakblad waarin de LP-studie verscheen [03/06], en naar de hoofdauteur van de LP-studie zelf [05/06].

Deel II

[zal later gepost worden]

Tuller schrijft naar de hoofdauteur van de review over ME-behandeling voor kinderen, waarin LP werd beschreven als “doeltreffend” [20/05, 22/05 en 05/06]. Verder probeert hij informatie op te vragen bij University of Bristol, waar de LP-studie werd ontwikkeld [03/06 en 12/06]. Tenslotte blikt hij terug op de (onbeantwoorde) vragen die hij stelde aan het Science Media Centre, dat de LP-studie aan de pers voorstelde als een succes [03/06].

Trial By Error: pleidooi aan Fiona Godlee over een bekend thema

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 16 mei 2019

Op woensdag stuurde ik het volgende naar Dr. Fiona Godlee, redactioneel directeur van BMJ. Het onderwerp was, nog maar eens, de ethisch en methodologisch krakkemikkige studie over het Lightning Process, die twee jaar geleden werd gepubliceerd in Archives of Disease in Childhood, een vakblad van BMJ. De aanleiding voor mijn brief was een reviewpaper die onlangs verscheen en het rapport uit Archives citeerde. De paper noemde het Lightning Process “doeltreffend”.

**********

Beste Fiona,

Zoals u weet, heb ik er bij Archives of Disease in Childhood, een BMJ-vakblad, op aangedrongen om de problemen aan te pakken in een paper uit 2017 met als titel: “Clinical and cost-effectiveness of the Lightning Process in addition to specialist medical care for paediatric chronic fatigue syndrome: randomised controlled trial.” [Klinische en kosteneffectiviteit van Lightning Process in aanvulling op gespecialiseerde medische zorg voor pediatrisch chronisch vermoeidheidssyndroom: gerandomiseerde gecontroleerde trial.] Meer dan een jaar geleden meldde ik op Virology Blog én bij Archives of Disease in Childhood dat de onderzoekers, een team van Bristol University, 56% van de deelnemers al gerekruteerd hadden voordat de studie was geregistreerd, dat ze primaire en secundaire uitkomstmaten omwisselden op basis van vroege resultaten en dat ze deze details vervolgens niet vermeldden in de gepubliceerde paper.

Vorig jaar in juni voegde Archives of Disease in Childhood een noot van de redactie toe aan het gepubliceerde register. Deze noot van de redactie bevestigde in wezen de methodologische en ethische fouten die ik gedocumenteerd had; ze duidde ook aan dat de onderzoekers van de studie “verduidelijkingen” hadden gegeven en dat de zaak onder “redactionele beschouwing” stond. Het zou goed kunnen dat bijna niemand de noot van de redactie heeft gezien, aangezien ze niet zichtbaar is vanuit de paper zelf.

Ik heb deze kwestie telkens opnieuw publiekelijk aan de kaak gesteld, omdat ik probeer om de gezondheid en het welzijn van kinderen te beschermen. Ik maak me vooral zorgen om het feit dat de gerapporteerde bevindingen van de studie over het Lightning Process een negatieve impact zouden kunnen hebben op het pediatrische gezondheidsbeleid, en ook op de medische zorg die aan deze kwetsbare groep wordt verstrekt. Gezien het feit dat de studie wetenschappelijke kernprincipes overtreedt, kunnen de bevindingen niet voor waar worden aangenomen. De paper had überhaupt nooit gepubliceerd mogen worden.

Een recente publicatie illustreert en valideert waarom de paper over het Lightning Process zorgwekkend is. Eind april publiceerde Current Opinion in Pediatrics een grote review met als titel “Child and adolescent chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis: where are we now?” [CVS/ME bij kinderen en adolescenten: stand van zaken] Het zou kunnen dat deze review in de nabije toekomst van invloed zal zijn op beleidsmakers en zorgverstrekkers. De review zou bijvoorbeeld mensen kunnen beïnvloeden die betrokken zijn bij de lopende ontwikkeling aan het National Institute for Health and Care Excellence van nieuwe klinische richtlijnen voor de ziekte die het intussen ME/CVS noemt.

Om die reden is het zorgwekkend dat deze review in Current Opinion on Pediatrics het Lightning Process aanprijst alsof de “doeltreffendheid” ervan is aangetoond. De review merkt niet op dat de onderzoekers meer dan de helft van hun deelnemers al gerekruteerd hadden voordat de studie geregistreerd was, dat uitkomstmaten werden omgewisseld op basis van eerste resultaten en dat belangrijke informatie uit de paper weggelaten werd. De review rept ook met geen woord over de noot van de redactie, die overduidelijke vraagtekens zet bij de gerapporteerde bevindingen. Met andere woorden: ondanks de erkende tekortkomingen van de LP-studie, wordt ze door Current Opinion in Pediatrics kritiekloos geciteerd – met ongekende en mogelijk schadelijke gevolgen voor de gezondheid van kinderen.

Het mag zeker herhaald worden – en nog eens herhaald worden – dat het Lightning Process een pseudowetenschappelijke interventie is die lifecoaching combineert met neurolinguïstisch programmeren, positieve affirmaties en osteopathie. Deelnemers krijgen te horen dat ze hun ziekte kunnen overwinnen door hun gedachtenpatronen te controleren en te veranderen. Aanbieders van het Lightning Process hebben verklaard – zonder legitiem bewijs aan te halen – dat ze met succes multiple sclerose, eetstoornissen en andere ernstige aandoeningen kunnen behandelen. Overheidsregulatoren hebben verschillende aanbieders op de vingers getikt voor het maken van misleidende reclame.

Phil Parker, de stichter van het Lightning Process, gaf vroeger een cursus over hoe je mensen kan genezen via “geneeskundige waarzeggerij en tarot”. De gearchiveerde website voor deze cursus legt uit dat “waarzeggerij nuttig is voor het creëren van een sterke verbinding met genezende/spirituele gidsen”. De cursus bevatte ook lessen over “het gebruik van aura’s voor de diagnose van de problemen van een cliënt” en over hoe je “een ruimte geschikt voorbereidt zodat eventuele energie die de kamer verstoort, niet interfereert met het werk dat je doet”.

Sinds 2017 geeft Archives of Disease in Childhood deze spirituele genezer het recht om zijn commerciële zelfhulpprogramma aan te prijzen alsof het gebaseerd is op wetenschappelijk bewijs. De review in Current Opinion in Pediatrics bestendigt en versterkt het zinloze idee dat de studie over het Lightning Process robuust was en ernstig mag worden genomen.

Fiona, om zieke kinderen te beschermen tegen twijfelachtige behandelingen, pleit ik er bij u voor dat u ervoor zorgt dat Archives of Disease in Childhood zijn periode van “redactionele beschouwing” prompt beëindigt en met de LP-studie doet wat gedaan moet worden. Het verschijnen van de nieuwe review – en ik veronderstel dat de auteurs de verdoezelde redactionele noot niet hadden gezien – heeft de situatie veel dringender gemaakt. In het kader van de bescherming van de integriteit van de medische literatuur, is er geen plaats voor verder uitstel van correctieve actie. Verder uitstel is onaanvaardbaar. De studie over het Lightning Process verdient het keurmerk van BMJ niet.

Ik zet verschillende mensen in CC bij deze mail: Terry Segal, de seniorauteur van de review in Current Opinion in Pediatrics; Professor Alan Montgomery, de seniorauteur van de paper over het Lightning Process; drie parlementsleden die hun bezorgdheid hebben geuit over de slechte kwaliteit van studies in het ME/CVS-domein, alsook een parlementair assistent; vier artsen die betrokken zijn bij het NICE-proces ter ontwikkeling van de nieuwe klinische richtlijnen voor ME/CVS; Sue Paterson, directeur van de juridische dienst van Bristol University; Tom Whipple, een wetenschapsreporter die over de ziekte heeft geschreven; Professor Chris Ponting, huidige vicevoorzitter van het CFS/ME Research Collaborative.

Bedankt voor uw aandacht voor deze kwestie.

Vriendelijke groet, David

David Tuller, DrPH

Senior Fellow in Volksgezondheid en Journalistiek

Center for Global Public Health

School of Public Health

University of California, Berkeley

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Trial By Error: Professor Edwards schrijft naar Dr Godlee van BMJ over de LP-studie

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 3 juni 2019

Op 15 mei stuurde ik een brief naar Dr. Fiona Godlee, redactioneel directeur van BMJ, om haar erop te wijzen dat een nieuwe review in Current Opinion in Pediatrics het Lightning Process naar voren bracht als een “doeltreffende” behandeling, op basis van een gebrekkige studie uit een van haar vakbladen – Archives of Disease in Childhood. De onderwerpregel was: “pleidooi voor aanpak van de gebrekkige studie over het Lightning Process”

Ik zette veel mensen in CC, waaronder Professor Jonathan Edwards, die op dit moment fungeert als adviseur voor het comité dat, onder auspiciën van het National Institute for Health and Care Excellence, nieuwe richtlijnen ontwikkelt voor ME/CVS. Een paar dagen later stuurde Professor Edwards een eigen brief aan Dr. Godlee, waarbij hij ook diezelfde groep mensen in CC zette. Ik post Professor Edwards brief hieronder, met zijn toestemming.

**********

Geachte Fiona,

Ik vond het wel gepast om wat meer uitleg te geven bij de e-mail van David Tuller, hieronder gekopieerd. Ik ben het eens met David dat dit een zaak van grote ernst en hoogdringendheid is, en ik vind dat diegenen onder ons die bevoegd zijn om de zaken te sturen, een zorgplicht hebben om alles te doen wat we kunnen. Het gaat hier over een beschermingskwestie, die veel weg heeft van de kwestie waarmee hooggeplaatste geestelijken de laatste tijd geconfronteerd worden.

Tot hier toe heb ik bijna uitsluitend publiekelijk gereageerd over zaken omtrent ME/CVS als mijn mening werd gevraagd over de kwaliteit van onderzoek, ofwel door vakbladen, ofwel door administratieve organen. Ik heb telkens gereageerd omdat mensen hun vraag stellen aan mij als belangeloze observator en ik wil dat dan ook effectief belangeloos doen.

Een aantal collega’s en patiënten hebben me gevraagd om mee te werken aan het ME/CVS-richtlijnencomité van NICE en, nadat ik had aangegeven dat ik bereid was om mee te doen, werd ik door Peter Barry, de voorzitter van het comité, gevraagd om te fungeren als deskundige getuige van de moeilijkheden omtrent klinische studies. Ik heb een getuigenis ingediend waarin ik mijn standpunten duidelijk maak, en ik zal deze later dit jaar aan het comité voorstellen.

De inhoud van de getuigenis is vertrouwelijk, maar ik bespreek ethische kwesties die te maken hebben met studies die gebruik maken van cognitieve manipulatie, waaronder SMILE. Ik verwijs kort naar SMILE, maar ik had echt niet verwacht dat het Lightning Process aangehaald zou worden in de context van de NICE-richtlijnen. Ik diende de getuigenis in voordat ik op de hoogte was van de review over het behandelen van minderjarigen van Gregorowski, Simpson and Segal waarnaar David verwijst, en waarin een ongepaste bewering wordt gemaakt, specifiek in de context van de lopende herziening van de NICE-richtlijnen, nl. dat het Lightning Process aangetoond zou zijn als doeltreffend, indien het wordt toegevoegd aan medisch zorg.

Ik zou mijn adviserende rol liefst verder passief willen blijven waarnemen. Maar ik kwam tot de constatatie dat die rol aanvaarden een impliciet engagement tegenover medisch bestuur met zich meebrengt, en een daarbij horende verantwoordelijkheid om mogelijke ethische problemen aan de kaak te stellen. Daarom kan ik waarschijnlijk niet anders dan me meer proactief op te stellen. Ik begrijp dat u in de huidige context misschien geen rechtstreekse verantwoordelijkheid hebt voor redactionele beslissingen bij uw zustervakblad, maar ik vind dat we de plicht hebben om alles te doen wat we kunnen om ervoor te zorgen dat, als we op de hoogte zijn van bepaalde problemen, we die ook publiekelijk aankaarten.

De SMILE-studie bevat meerdere problemen, en hoewel ik het eens ben met David, leg ik mijn focus ietwat anders. Zoals ik het heb begrepen, was er bezorgdheid omdat het Lightning Process bij volwassenen niet als doeltreffend was aangetoond, voorafgaand aan een pediatrische studie. Dit lijkt me een gegronde en ernstige reden tot bezorgdheid. Wat mij vooral verontrust, is dat mensen die behandeld worden met Lightning Process, te horen zouden krijgen dat ze de informatie over de behandeling en hun vooruitgang “geheim moeten houden”. In het kader van de bescherming van kinderen, is het uiterst alarmerend dat hen gezegd wordt dat ze dingen “geheim moeten houden”. Naar mijn mening zijn er meer algemene ethische problemen verbonden aan studies over onbewezen behandelingen die gebruik maken van cognitieve manipulatie, vooral dan bij minderjarigen, die toepasbaar zijn op SMILE, maar het zijn de twee kenmerken bovenaan die mij vooral zorgen baren.

Als het gaat om het aantonen van doeltreffendheid, beschouw ik de SMILE-studie als waardeloos, net als bijna elke vorm van door therapeuten uitgevoerde behandelingen voor ME/CVS. SMILE was immers ongeblindeerd en gebruikte uitkomsten die, binnen de context, sowieso onderhevig waren aan enorme verwachtingsbias via rollenspel. Verdere problemen waar David naar verwees, zijn het gebrek aan prospectieve definiëring van uitkomstmaten en prospectieve registratie die, zo ik veronderstel, ervoor zorgen dat de studie niet voldoet aan de eisen van het vakbladbeleid. We weten niet welk deel van het “Process” al dan niet doeltreffend is. Dit alles zou vanzelfsprekend moeten zijn voor een ervaren arts, hoewel ik me er toch over verbaas hoeveel artsen (allemaal met een minimum aan professionele interesse) zeggen dat ze er het probleem niet van inzien.

Ik denk dat we hier te maken hebben met een belangrijk probleem dat kan leiden tot schade aan minderjarigen, als de tekortkomingen van de SMILE-studie niet publiekelijk worden erkend. Negatieve bijwerkingen van cognitieve en vooral van op beweging gebaseerde behandelingen zijn een bron van ernstige bezorgdheid binnen de patiëntengemeenschap. Voor zover ik weet, worden de NICE-richtlijnen vooral herzien omdat er een gebrek is aan vertrouwen in de degelijkheid van de bewijsbasis van de vroegere adviezen wat betreft veiligheid en doeltreffendheid. De variatie aan adviezen voor ME/CVS in de zorgsystemen van andere landen maakt dat vertrouwen zeker niet groter, en ik vermoed dat andere Europese landen vaak het voorbeeld van het VK volgen. Ik heb onlangs nog een manuscript gerecenseerd dat door een redacteur voorgedragen was voor publicatie, waarin wordt betwijfeld of er in dit onderdeel van klinische diensteenheden voldoende wordt gecontroleerd op schade.

Ik ben tot het standpunt gekomen dat de SMILE-studie ofwel moet worden ingetrokken, ofwel dat het vakblad ervoor moeten zorgen dat lezers onmiddellijk beseffen dat er ernstige ethische en methodologische problemen zijn gerezen over de studie. Ik vind dat het de taak is van diegenen die rechtstreeks of onrechtstreeks betrokken zijn bij het bestuur, om dit soort van problemen aan de kaak te stellen en ervoor te zorgen dat ze worden opgelost. Ik hoop dat u het hiermee eens bent.

Vriendelijke groeten,

Jo Edwards

Professor Emeritus

Departement Geneeskunde

University College London

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Trial By Error: tijd om de LP-studie in te trekken; Brief aan Archives of Disease in Childhood

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 3 juni 2019

Ik ga er geen doekjes om winden: het is meer dan hoog tijd dat Archives of Disease in Childhood de pediatrische studie over het Lightning Process de vuilnisbak in mikt.

Zoals ik herhaaldelijk heb uitgelegd, rekruteerden de onderzoekers van Bristol University meer dan de helft van hun deelnemers voordat hun studie geregistreerd was, wisselden ze uitkomstmaten om op basis van de eerste resultaten, en repten ze in de paper met geen woord over die details. Meer dan tien jaar geleden besloten alle grote medische vakbladen dat ze geen enkele studie meer zouden publiceren die al ging rekruteren voordat de studie geregistreerd was. Alleen al om die reden had Archives of Disease in Childhood, een BMJ-vakblad, de paper nooit mogen publiceren.

Naast het intrekken van de paper, zou het vakblad een volledig en transparant verslag moeten geven van wat er fout liep. Hoe raakte de paper überhaupt door de peerreview? Waarom moeten we zo lang wachten voor Archives die puinhoop opruimt? Heeft Archives wijzigingen doorgevoerd in zijn reviewprocedure, en zo ja, welke?

Naast de kwesties omtrent publicatie, moeten de bevoegde autoriteiten het gedrag en de rapportage van de studie over het Lightning Process onderzoeken als een zaak van mogelijk wetenschappelijk wangedrag. De keuzes die de onderzoekers maakten, lijken overeen te stemmen met één of meerdere drempelwaardes die in ethische gedragslijnen gedefinieerd staan als wetenschappelijk wangedrag – zoals bijvoorbeeld het achterhouden van informatie die de resultaten significant beïnvloedt. Gezien de feiten die tot hier toe geweten zijn, is een onderzoek naar mogelijk wetenschappelijk wangedrag op zijn plaats. Het is onbegrijpelijk dat leden van een ervaren onderzoeksteam van Bristol University niet beseften wat de gevolgen zouden zijn van hun daden.

**********

Maar goed. In de tussentijd ben ik brieven blijven schrijven. Op zaterdag stuurde ik volgende brief naar Dr. Nick Brown, de hoofdredacteur van Archives of Disease in Childhood, en zette ik enkele anderen in CC:

Geachte Dr. Brown,

Op 3 juni 2018 – intussen een jaar geleden – reageerde u op een brief die ik had gestuurd naar mensen die betrokken waren bij de ontwikkeling van nieuwe ME/CVS-richtlijnen, onder auspiciën van het National Institute for Health and Care Excellence. In mijn brief vestigde ik hun aandacht op ernstige methodologische en ethische overtredingen in een veelbesproken paper uit 2017 in Archives of Disease in Childhood, een BMJ-vakblad. De paper, van onderzoekers van de University of Bristol, heette “Clinical and cost-effectiveness of the Lightning Process in addition to specialist medical care for paediatric chronic fatigue syndrome: randomised controlled trial.” [Klinische en kosteneffectiviteit van Lightning Process in aanvulling op gespecialiseerde medische zorg voor pediatrisch chronisch vermoeidheidssyndroom: gerandomiseerde gecontroleerde trial.]

Naast de mensen die betrokken zijn bij het NICE-proces, had ik Fiona Godlee in CC gezet, BMJ’s redactionele directeur. In uw e-mail gaf u aan dat u mijn brief had doorgekregen via Dr. Godlee. U verzekerde de vele ontvangers ervan dat Archives op de aangehaalde bedenkingen “uitgebreid zou antwoorden eens we klaar zijn”.

Later die maand postte Archives een “noot van de redactie” die de bedenkingen bevestigde, uitlegde dat de onderzoekers “verduidelijkingen” hadden gegeven en aanduidde dat de zaak onder “redactionele beschouwing” stond. De noot van de redactie was duidelijk bedoeld als een tijdelijk antwoord, niet het beloofde uitgebreide antwoord. Om onverklaarde redenen was de noot niet zichtbaar vanuit de paper zelf, maar werd ze gepost op een plek die ik een soort van redactioneel Siberië zou noemen.

In april jl. publiceerde Current Opinion in Pediatrics een review met als titel “Child and adolescent chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis: where are we now?” [CVS/ME bij kinderen en adolescenten: stand van zaken] Deze review beschreef het Lightning Process als “doeltreffend”, enkel en alleen op basis van de paper in Archives. Wellicht hadden de auteurs van de review de goed verscholen noot van de redactie niet gezien.

(Ik ga ervan uit dat de auteurs van de review de noot van de redactie niet hebben gezien, want eender wie die noot leest, zal de validiteit en betrouwbaarheid van de gerapporteerde bevindingen van de paper in vraag stellen. Als ze de noot wél gelezen hebben, dan hadden ze toch kunnen weten dat de bevindingen uit Archives kritiekloos citeren hen duur te staan zou komen.)

De nieuwe review in Current Opinion in Pediatrics zou van invloed kunnen zijn op de lopende beleidsbeslissingen inzake volksgezondheid, en wel voor een uiterst kwetsbare groep – kinderen met een invaliderende en gestigmatiseerde ziekte. Om die reden is het de hoogste tijd om de situatie eindelijk aan te pakken, zodat de medische literatuur beschermd wordt en de verdere verspreiding van wetenschappelijk foute informatie wordt gestopt. Terwijl Archives verder overweegt wat er met de paper moet gebeuren, heeft het intussen aangestelde NICE-comité vergaderingen gehouden om de nieuwe ME/CVS-richtlijnen te bespreken en te ontwikkelen.

Ik heb herhaaldelijk gezegd dat het niet langer dan een halfuur duurt om de relevante studiedocumentatie in te kijken en de feiten vast te stellen. Ik zal het nog eens kort samenvatten. De onderzoekers rekruteerden meer dan de helft van de deelnemers voordat de studie geregistreerd was, wat in strijd is met het strikte beleid dat BMJ beweert te voeren. Vervolgens wisselden ze uitkomstmaten om, op basis van data van deze vroegste deelnemers, waardoor ze als primaire uitkomst positieve resultaten in plaats van nulresultaten konden rapporteren. En verder repten ze in de paper zelf met geen woord over de rekrutering vóór registratie en de uitkomstwissels halfweg de studie; deze details wél toevoegen had de kans tot publicatie in een groot vakblad natuurlijk tot zo goed als nul herleid.

Dr. Brown, wij wachten nu al een jaar lang geduldig op uw beloofde “uitgebreide antwoord als we er klaar mee zijn”. Kunt u ons uitleggen waarom Archives nog niet klaar is om uitgebreid te antwoorden, na zo’n lange periode van redactionele beschouwing? Waarom geeft u geen datum tegen wanneer Archives klaar kan zijn om uitgebreid te antwoorden op de duidelijke reeks feiten die ik hierboven heb opgesomd?

In een poging om een oplossing te vinden voor dit volksgezondheidsprobleem en om kinderen te beschermen tegen adviezen die voortvloeien uit dit onaanvaardbare onderzoek, heb ik volgende mensen in CC gezet: vier artsen die betrokken zijn bij het NICE-comité, alsook twee patiëntvertegenwoordigers; Dr Godlee; Dr Terry Segal, de seniorauteur van de review die de paper uit Archives, ongelukkig genoeg, kritiekloos citeerde; Sue Paterson, directeur van de juridische dienst van University of Bristol; twee parlementsleden die bedenkingen hebben geuit over de slechte kwaliteit van veel ME/CVS-onderzoek, alsook een parlementaire assistent; en Professor Chris Ponting, vicevoorzitter van het Britse CFS/ME Research Collaborative, een functie die hij opnam na de ambtstermijn van de hoofdonderzoeker van de studie over het Lightning Process.

Ik dank u voor uw aandacht voor deze kwestie.

Vriendelijke groet, David

David Tuller, DrPH

Senior Fellow in Volksgezondheid en Journalistiek

Center for Global Public Health

School of Public Health

University of California, Berkeley

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Trial By Error: een tweede brief aan seniorauteur LP-studie

David Tuller, DrPH, Virology Blog, 5 juni 2019

Alan Montgomery is een professor medische statistiek en klinische studies aan de School of Medicine van de University of Nottingham. Hij is ook de seniorauteur van de studie over het Lightning Process, die in 2017 gepubliceerd werd in Archives of Disease in Childhood, een BMJ-vakblad. Ik schreef hem in januari van dit jaar een brief, waarin ik zijn aandacht vestigde op mijn bedenkingen over de studie, maar hij reageerde er niet op. Omdat een recente review deze problematische studie citeerde en zei dat het Lightning Process een “doeltreffende” behandeling was voor kinderen, besloot ik dat het tijd was om Professor Montgomery een tweede brief te schrijven om hem te herinneren aan mijn eerste.

Eerder vandaag stuurde ik hem onderstaand bericht.

**********

Geachte Professor Montgomery,

Ik ben Senior Fellow in Volksgezondheid en Journalistiek aan het Center for Global Public Health aan de University of California, Berkeley. Vorig jaar in januari schreef ik u over enkele problemen in een paper waarvan u de seniorauteur bent: “Clinical and cost-effectiveness of the Lightning Process in addition to specialist medical care for paediatric chronic fatigue syndrome: randomised controlled trial.” [“Klinische en kosteneffectiviteit van Lightning Process in aanvulling op gespecialiseerde medische zorg voor pediatrisch chronisch vermoeidheidssyndroom: gerandomiseerde gecontroleerde trial.”] Archives of Disease in Childhood, een BMJ-vakblad, publiceerde deze paper in september 2017. Al uw co-auteurs kwamen van de University of Bristol.

Ik ontving geen antwoord op die brief van januari. Maar sinds april is dit probleem nog hoogdringender geworden, want toen publiceerde Current Opinion in Pediatrics een review met als titel “Child and adolescent chronic fatigue syndrome/myalgic encephalomyelitis: where are we now?” [CVS/ME bij kinderen en adolescenten: stand van zaken.] Die review prees het Lightning Process aan als “doeltreffende” behandeling voor kinderen, enkel en alleen op basis van uw studie. Aangezien de review mogelijk van invloed zal zijn op klinische richtlijnen en beleidsbeslissingen in verband met een kwetsbare groep, is het uiterst belangrijk dat diegenen die betrokken zijn bij het verspreiden van deze bewering de fouten erkennen van de studie waarop de bewering is gebaseerd. Kinderen beschermen tegen mogelijke schade door dubieuze behandelingen, zou de allerhoogste prioriteit moeten krijgen.

Ik documenteerde voor het eerst enkele ethische en methodologische problemen in de paper over het Lightning Process in een post op Virology Blog in december 2017. In januari 2018 stuurde Professor Vincent Racaniello, een microbioloog aan Columbia University en beheerder van Virology Blog, een bezorgde brief naar Dr. Nick Brown, hoofdredacteur van Archives. De brief was ondertekend door 21 wetenschappers en andere experts. In juni 2018 postte Archives een “noot van de redactie” die de onregelmatigheden in de studieregistratie en de rapportage van de resultaten in wezen bevestigde. Deze noot van de redactie wees er ook op dat u en uw coauteurs “verduidelijkingen” hadden ingediend en dat de kwestie onder “redactionele beschouwing” stond. Op 19 juni zal die periode van “redactionele beschouwing” een jaar geduurd hebben.

Zoals ik u in mijn brief van januari al had uitgelegd, zijn mijn bedenkingen over de studie en de paper onder andere de volgende:

• De studie werd geregistreerd als prospectieve studie. Maar 56 van de 100 deelnemers werden gerekruteerd als onderdeel van de haalbaarheidsstudie, die bijna twee jaar vóór de registratiedatum begonnen was. Om onverklaarde redenen maakte de paper in Archives hier geen melding van. Net als alle grote uitgevers van medische vakbladen, voert BMJ al jarenlang een beleid dat stelt dat klinische studies waarvoor deelnemers gerekruteerd worden vóór registratie, niet in beschouwing worden genomen. Door de paper over het Lightning Process in beschouwing te nemen en vervolgens te publiceren, overtrad Archives of Disease in Childhood zijn eigen strikte richtlijnen.

  In het protocol voor de haalbaarheidsstudie was aanwezigheid op school op zes maanden de primaire uitkomst, en zelfgerapporteerd fysiek functioneren op zes maanden de secundaire uitkomst. Nadat de data voor de haalbaarheidsstudie verzameld waren, werden deze uitkomstmaten voor de volledige studie omgewisseld – aanwezigheid op school op zes maanden werd een secundaire uitkomst, en zelfgerapporteerd fysiek functioneren op zes maanden werd de primaire uitkomst. Net als bij de kwestie over de studieregistratie, vermeldde de paper in Archives niets over de uitkomstenwissel die gebeurde nadat de helft van de testgroep gerekruteerd was om deel te nemen aan de haalbaarheidsstudie.

  Als belangrijkste bevinding benadrukte de paper in Archives de gerapporteerde voordelen in de groep die Lightning Process kreeg, voor zelfgerapporteerd fysiek functioneren op zes maanden, de nieuwe primaire uitkomstmaat. Zelfgerapporteerde aanwezigheid op school op zes maanden, wat nu een secundaire uitkomst was, bracht een nulresultaat voort en kreeg amper aandacht in de paper in Archives. Zo krikte de uitkomstenwissel de bevindingen op en verbeterde ze het schijnbare succes van de behandeling. Had men de maatstaven niet omgewisseld, dan had de paper nulresultaten moeten rapporteren op de primaire uitkomstmaat.

• In zowel het protocol van de haalbaarheidsstudie als dat van de volledige studie beloofden de onderzoekers om officiële schoolaanwezigheidsregisters op te vragen als een manier om de juistheid van de zelfgerapporteerde aanwezigheid af te checken. De paper in Archives verschafte geen officiële schoolaanwezigheidsregisters, ook al benadrukte ze voordelen op 12 maanden in zelfgerapporteerde aanwezigheid op school. Er werd geen verklaring gegeven voor de afwezigheid van deze officiële schoolaanwezigheidsregisters, wat twee dingen kan betekenen. Ofwel had men ze niet verkregen, ofwel had men ze wel verkregen, maar bevestigden ze de zelfgerapporteerde aanwezigheid op school op 12 maanden niet.
• Zoals te verwachten valt, focuste de media bij haar verslaggeving over de paper in Archives op de gerapporteerde voordelen in de arm die Lightning Process kreeg, voor de gereviseerde primaire uitkomst van zelfgerapporteerd fysiek functioneren op zes maanden. De nulresultaten die gerapporteerd werden voor aanwezigheid op school op zes maanden, de oorspronkelijke primaire uitkomst, werden grotendeels genegeerd. De niet-vermelde uitkomstenwissel zorgde er zo voor dat de gerapporteerde bevindingen positievere aandacht kregen van de media dan ze anders zouden hebben gekregen.

Professor Montgomery, zoals ik u in januari al schreef: deze situatie sleept intussen echt te lang aan. De feiten staan niet ter discussie, en het gaat hier om de gezondheid en het welzijn van kinderen. Ik vraag aan u, als seniorauteur van de studie over het Lightning Process, om dringend de gepaste stappen te ondernemen. Gezien de omstandigheden, betekent dat de paper intrekken, met een volledig transparant verslag van wat er fout liep en hoe het fout liep.

In een poging om de zaken te bespoedigen, zet ik enkele mensen in CC: Dr Fiona Godlee, redactioneel directeur van BMJ; Dr Nick Brown, hoofdredacteur van Archives of Disease in Childhood; Sue Paterson, directeur juridische dienst van Bristol University; Professor Racaniello; Professor Chris Ponting, huidige vicevoorzitter van het CFS/ME Research Collaborative; Dr Terry Segal, seniorauteur van de recente review in Current Opinion in Pediatrics; vier artsen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van nieuwe ME/CVS-richtlijnen onder auspiciën van het National Institute for Health and Care Excellence, alsook twee patiëntvertegenwoordigers van het NICE-comité; en twee parlementsleden die hun bezorgdheid hebben geuit over de kwaliteit van ME/CVS-onderzoek, alsook een parlementair assistent.

Ik dank u voor uw aandacht voor deze kwestie.

Vriendelijke groet, David

David Tuller, DrPH

Senior Fellow in Volksgezondheid en Journalistiek

Center for Global Public Health

School of Public Health

University of California, Berkeley

© David Tuller voor Virology Blog. Vertaling Abby, redactie Zuiderzon, ME-gids.

Lees ook

• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (1)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (2)
• Trial by error: de verontrustende zaak van de PACE-studie over ME/CVS (3)
• Onderzoekers van de PACE-studie antwoorden David Tuller
• David Tuller reageert op de PACE-onderzoekers
• Petitie : Misleidende claims van PACE-studie moeten teruggetrokken worden
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie echt een “strikt criterium” voor herstel toegepast?
• Trial by error, vervolg: Waarom is het “zusteronderzoek” van de PACE-studie “verdwenen” en vergeten?
• Overheid beveelt vrijgave van de gegevens van de PACE-studie
• Proffen schrijven open brief aan The Lancet en vragen herevaluatie van PACE-resultaten
• Open brief van Invest in ME over de PACE-studie aan de redacteur van The Lancet
• Trial by error, vervolgd: Het werk van het PACE-team voor verzekeringsmaatschappijen “houdt geen verband” met PACE. Echt waar?
• In het kielzog van het onderzoek van David Tuller, publiceren de PACE-onderzoekers een follow-upstudie
• ME Association: We betwisten het follow-uprapport van de PACE-studie
• Professor Jonathan Edwards: PACE-studie is “waardeloos”
• Oninterpreteerbaar: Fatale fouten in het PACE follow-uponderzoek van het chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom de wetenschappelijke wereld het nodig heeft dat de PACE-gegevens worden vrijgegeven
• Reporter hekelt studie naar chronisch vermoeidheidssyndroom: ik stopte bij 14.000 woorden – genoeg was genoeg
• Een “moreel equivalent van oorlog” en de PACE-studie over chronisch vermoeidheidssyndroom
• Waarom ME-patiënten kritisch zijn over de PACE-studie
• Was onafhankelijke peerreview van de papers over de PACE-studie mogelijk?
• James Coyne over de “objectiviteit” van NHS Choices en het belachelijk maken van ME/CVS-patiënten
• Wat er voor nodig is voor Queen Mary om een verzoek om wetenschappelijke gegevens als “ergerlijk” te verklaren
• Update van mijn formeel verzoek voor het vrijgeven van de gegevens van de PACE-studie
• Formeel verzoek aan PLOS One om een Uitdrukking van Bezorgdheid uit te vaardigen voor de PACE-studie
• Waarom ik niet weet hoe PLOS zal reageren op de weigering van de auteurs om de data vrij te geven
• Antwoord van PLOS One op de bezorgdheid over de weigering van King’s College om de PACE-data te delen
• Proffen verzoeken om de gegevens van de PACE-studie
• King’s College London rekt tijd nog wat meer door weigering te herhalen om PACE-onderzoeksdata vrij te geven
• Herkennen wanneer het “beschermen van de privacy van patiënten” louter een excuus is voor het niet delen van de data
• Herzien van de economische analyse van de PACE-studie in PLoS One
• Een inkijk in de aanval op het delen van data
• Trial By Error, vervolgd: vragen voor Dr. White en zijn collega’s van de PACE-studie
• Niet-bekendgemaakte belangenconflicten in reviewprotocol van interventies voor medisch onverklaarde symptomen
• Trial by error, vervolgd: heeft de PACE-studie werkelijk bewezen dat graduele oefentherapie veilig is?
• Trial by error, vervolgd: meer nonsens van The Lancet Psychiatry
• We zijn tenminste niet ergerlijk
• Verdere inzichten in de oorlog tegen het delen van data
• Trial by error, vervolgd: een paar woorden over pesterijen
• Het heroverwegen van het beleid rond het onderzoek naar en de behandeling van ME/CVS
• Opnieuw een open brief aan de Lancet
• What About ME? Deel 1: ME-patiënten vragen patiëntenorganisaties kleur te bekennen t.a.v. PACE
• Ook België steunt in open brief de globale oproep om de PACE-data vrij te geven
• Lezing Dr. David Tuller en Prof. Frans Visser tijdens Nederlandse première Forgotten Plague
• Petitie met 12.000 handtekeningen aan The Lancet bezorgd om de PACE-studiedata vrij te geven
• Open brief Prof. Malcolm Hooper aan The Lancet
• Een half jaar gaat voorbij zonder de vrijgave van PACE-studiedata uit PLOS One
• PACE-Gate: de controverse over de grootste studie naar CGT en GET bij ME/cvs
• Proffen schrijven open brief aan PLoS One i.v.m. PACE-studie naar CGT/GET
• Correctie van PLoS verwijdert geanonimiseerde patiëntengegevens in studie naar CVS (& zet ze daarna terug)
• “Hun mond viel open van verbazing over de PACE-trial naar CGT en GET.”
• Rechtbank eist vrijgave van de gegevens van de PACE-studie naar CGT en GET voor ME/CVS
• Queen Mary University of London “bestudeert” de regelgeving om de PACE-data vrij te geven
• The Lancet struikelt opnieuw over de PACE-studie
• Trial by error, vervolgd: mijn vragen voor de hoofdredacteur van The Lancet, Richard Horton
• Vrijgave data PACE-team volgens originele protocol
• Verklaring QMUL: bekendmaking van de data van de PACE-studie onder de Wet op de Vrijheid van Informatie
• Persbericht. De vrijgave van de PACE-data is een fundamentele overwinning voor mensen met ME/cvs
• Stop studies naar graduele oefentherapie voor ME/CVS
• Prof. Van der Meer waarschuwt voor delen van data met “je vijanden”
• Geen “herstel” in de PACE-studie, blijkt uit nieuwe analyse
• Slechte wetenschap heeft miljoenen ME/cvs-patiënten misleid. Hier leest u hoe we terugvochten.
• Belangrijkste punten uit de analyse van de ruwe data voor “herstel” van de PACE-studie
• Bewijs voor aanbevolen behandelingen voor ME en CVS houdt geen stand
• Trial by error, vervolgd: de echte data van de PACE-studie
• Erger dan de ziekte
• De PACE-studie: waar “herstel” niet betekent dat je terug gezond bent
• Hoe de brief van Alem Matthees het mysterie van ME/cvs hielp oplossen
• Een open brief aan Psychological Medicine over “herstel” en de PACE-trial (Update)
• Opnieuw een open brief aan Psychological Medicine!
• De bal misslaan bij ME/cvs
• Trial by error, vervolgd: de nieuwe FITNET-studie voor kinderen
• Trial by error, vervolgd: een vervolgpost over FITNET-NHS
• Trial by error, vervolgd: de Nederlandse studies (opnieuw!), en een Esther Crawley-bonus
• Trial by error, vervolgd: mijn lasterlijk bloggen op Virology Blog
• Trial by error, vervolgd: een open brief aan het bestuur van het CFS/ME Research Collaborative (CMRC)
• Trial by error, vervolgd: CFS/ME Research Collaborative aan Virology Blog: “Rot op!”
• Trial by error, vervolgd: Het CMRC bevestigt volledige steun aan Lasterlijke Esther
• Trial by error, vervolgd: ME Research UK stapt uit het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error, vervolgd: mijn “scheur-het-aan-flarden”-toespraak bij Invest in ME
• David Tuller zamelt geld in voor Virology Blogs Trial by error: verslaggeving over PACE, ME/cvs en verwante onderwerpen
• Trial by error, vervolgd: mijn brief aan de University of Bristol
• Crowdfundingcampagne David Tuller in teken van ME: nog twee weken te gaan…
• David Tuller komt op voor ME: de laatste tien dagen van de campagne…
• Trial by error, vervolgd: is PACE een geval van wetenschappelijk wangedrag?
• Trial by error, vervolgd: de reis van Julie Rehmeyer “Through The Shadowlands”
• Trial by error, vervolgd: meer over graduele oefentherapie van Peter White en The Lancet
• Trial by error: De CDC schrappen cognitieve gedragstherapie (CGT) en graduele oefentherapie (GET) voor ME/cvs
• Trial by error: De NICE-richtlijnen, en meer over de CDC
• Trial by error: NICE weigert om namen van experts te onthullen
• Trial by error: NICE verwerpt mijn verzoek op basis van vrijheid van informatie
• De PACE-trial, of hoe een medisch schandaal tot stand kwam
• Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Deel 2: Waarop moet je letten in de Speciale Editie van het Journal of Health Psychology over de PACE-trial
• Trial by error: de wanhopige pogingen van het Science Media Center om PACE te verdedigen
• Trial by error: gepensioneerde PACE-onderzoeker Peter White en Swiss Re
• Trial by error: mijn e-mailuitwisseling met de directeur van NICE
• Trial by error: geen ethische review van de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: verzoek om meer details over de studie van Crawley over afwezigheid op school
• Trial by error: de rapporten van de “deskundigen ter zake” van NICE
• Trial by error: MEGA’s nieuwst mislukking
• Trial by error: NICE verwerpt huidige richtlijn, plant “volledige update”
• Trial by error: NIH geeft een subsidie van 2,1 miljoen dollar aan de Britse Biobank!
• Trial by error: nog een brief aan de directeur van NICE
• Trial by error: huidige NICE-richtlijn blijft, voorlopig toch
• Trial by error: de verrassende nieuwe gids voor beste praktijken van BMJ [voor ME/cvs]
• Trial by error: mijn korte ontmoeting met Professor Crawley
• Trial by error: Hé, Bristol! Waar is mijn ‘cease and desist’-brief*?
• Trial by error: de Crawley-kronieken (vervolg)
• Trial by error: mijn eenzijdige correspondentie met professor Crawley
• Trial by error: de niet-openbaar gemaakte uitkomstenverwisseling van de SMILE-studie
• SMILE-studie Lightning Process voor kinderen met CVS: Resultaten te mooi om waar te zijn?
• Trial by error: mijn vragen voor het Science Media Center
• Trial by error: de klacht van Bristol aan Berkeley
• David Tuller en de (s)PACEcake-eters
• Trial by error: de studie naar afwezigheid op school, tweede ronde
• Trial by error: COPE aan BMJ Open: meer details alstublieft!
• Trial by error: mijn halfjaaroverzicht
• Trial by error: de valse beweringen van professor Crawley op BuzzFeed
• Trial by error: een brief aan Archives of Disease in Childhood
• Trial by error: brief van CPET-experts aan het British Journal of Sports Medicine
• Trial by error: QMUL en FOI, Nature en Cochrane, het Pineapple Fund
• Trial by error: een brief aan BMJ Open
• Trial by error: onze gedachtenwisseling met BMJ Open
• Trial by error: mijn briefwisseling met het vakblad Archives of Diseases in Childhood
• Trial by error: nieuws over mijn plannen
• Trial by error: het nieuws van het CFS/ME Research Collaborative
• Trial by error: de Nederlandse review; mijn trip; Bristols stilzwijgen
• Trial by error: de stand van zaken in Australië en de nieuwe functie van professor Crawley
• Trial by error: ik meld me even vanuit Melbourne en Canberra…
• Trial by error: de volgende ronde met BMJ Open 26/3
• Trial by error: vragenronde met Schots Parlementslid Carol Monaghan 28/3
• Trial by error op Virology Blog: verslaggeving over ME/CVS. Crowdfundingscampagne voor David Tuller! 29/3
• Trial by error: mijn door Berkeley ondersteunde crowdfundingscampagne 2/4
• Trial by error: onze nieuwste tango met BMJ Open… 2/4
• Trial by error: een fantastisch stuk over ME/CVS op de Australische TV 4/4
• Trial by error: een post over Andrew Lloyd 4/4
• Trial by error: mijn Australische tour, vervolg 11/4
• Trial by error: twee podcastinterviews en “belangenconflicten” 16/4
• Trial by error, gastpost: crowdfunding David Tuller is geen belangenconflict 16/4
• Trial by error: Professor Michael Sharpes flater op de Australische Radio 18/4/18
• Trial by error: de steun die Andrew Lloyd in het verleden gaf aan PACE 24/4/18
• Trial by error: de winkeltasstudie en de vernieuwde website van de staat New York 24/4/18
• Trial by error: tot ziens Australië; en twee updates 25/4/18
• Trial by error: Vraag en antwoord met Leonard Jason met betrekking tot gevalsdefinities 2/5/18
• Trial by error: mijn bezoeken aan Alem Matthees 7/5/18
• Trial by error: Australiës online bijscholingsprogramma over GET/CGT 14/5/18
• Trial by error: meer over de CDC; Reader’s Digest; Newsbeat op BBC 23/5/18
• Trial by error: NICE neemt het Lightning Process in beschouwing 28/5/18
• Trial by error: mijn woordenwisseling met de hoofdonderzoekers van PACE, in NY Times in 2011 29/5/18
• Trial by error: BMJ “onderzoekt” nog steeds de paper over het Lightning Process 4/6/18
• Trial by error: mijn brief aan Parlementslid Monaghan over BMJ-studies 5/6/18
• Trial by error: een brief aan gezondheidsambtenaren over de lakse redactionele maatstaven van BMJ 6/6/18
• Trial By Error: mijn brief over de BMJ-studie aan het Science Media Centre 6/6/18
• Trial By Error: nog enkele brieven over BMJ’s gebrekkige pediatrische studies 11/6/18
• Trial By Error: een leerplan voor behandeling van CVS met CGT 13/6/18
• Trial by error: een brief aan NICE over het IAPT-programma 18/6/18
• Trial by error: Sir Simon trapt bal in eigen doel 18/6/18
• Trial by error: een open brief aan The Lancet, twee jaar later 19/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes driftige opmerkingen – in wiens naam spreekt hij eigenlijk? 25/6/18
• Trial by error: mijn gesprek met professor Bishop 25/6/18
• Trial by error: Professor Sharpes briefing aan Monaghan vóór de hoorzitting 2/7/18
• Trial by error: mijn brief aan Fiona Godlee 2/7/18
• Trial by error: zijn alle experts in klinische studies fan van PACE? 9/7/18
• Trial by error: nog maar eens een oproep aan The Lancet, met meer handtekeningen 10/7/18
• Trial by error: wachten op Godlee 11/7/18
• Trial by error: mijn brief aan het Wetenschappelijk en Technisch Comité van het Parlement 11/7/18
• Trial by error: de inhoudsloze “noot van de redactie” bij de studie over het Lightning Process 16/7/18
• Trial by error: de update van CDC voor zorgverstrekkers 30/7/18
• Trial by error: Mayo blijft pleiten voor GET 6/8/18
• Trial by error: open brief aan The Lancet, versie 3.0 13/8/18
• Trial by error: de BPS-brigade trapt bal wéér in eigen doel 15/8/18
• Trial by error: meer Mayo alsjeblieft 20/8/18
• Trial by error: rekruteringsadvertentie voor FITNET-NHS maakt reclame voor “herstel” 20/8/18
• Trial by error: mijn brief aan Red Whale/GP Update 22/8/18
• Trial by error: nog een brief aan BMJ’s Dr Godlee 27/8/18
• Trial by error: Professor Edward brief aan Fiona Watt van MRC 28/8/18
• Trial by error: de Cochranecontroverse 3/9/18
• Trial by error: hoe staat het eigenlijk met de MAGENTA-studie? 17/9/18
• Trial by error: Bruce Levin over “hoe je een gerandomiseerde klinische studie NIET uitvoert” 18/9/18
• Trial by error: de open brief aan Netflix over Afflicted 24/9/18
• Over lichamelijke symptomen die afgewimpeld worden als “tussen de oren” 27/9/18
• Trial by error: de conferentie van de CFS/ME Research Collaborative 1/10/18
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Archives of Disease in Childhood 8/10/18
• Trial by error: mijn eerste post over het IAPT-programma 10/10/18
• Trial by error: Per Fink in New York 16/10/18
• Trial by error: de zielige reactie van de Psychosomatische Conferentie 17/10/18
• ME/CVS is geen psychosomatische ziekte 18/10/18
• Mijn brief aan organisator van 4 ^e Psychosomatiekconferentie aan Columbia 19/10/18
• Trial by error: Cochrane trekt gebrekkige review over lichaamsbeweging in 19/10/18
• Een steunbetuiging aan Cochrane 23/10/18
• Trial by error: waar blijft die verontschuldiging, BMJ Open? 24/10/18
• Trial by error: drie jaar verder… 28/10/18
• Trial by error: wéér een brief over de studie over het Lightning Process 7/11/18
• Trial by error: een Australische uitwisseling met professor Sharpe 8/11/18
• Trial by error: hoe ontwijk je ethische review? 12/11/18
• Trial by error: enkele bedenkingen over NICE 19/11/18
• Trial by error: goed nieuws over Cochrane 3/12/18
• Trial by error: BMJ zag Bristols ethische vrijstellingen door de vingers 4/12/18
• Trial by error: een nieuwe zet van Cochrane 10/12/18
• Trial by error: het Noorse perspectief 12/12/18
• Trial by error: de nieuwe studie over interferon voor “CVS” 19/12/18
• Trial by error: Australisch ontwerprapport nodigt uit tot commentaar 24/12/18
• Trial by error: “Geen woorden, maar daden!”, zeggen patiënten tegen NIH 26/12/18
• Trial by error: mijn brief aan de seniorauteur van de studie over het Lightning Process 7/1/19
• Trial by error: verdere bedenkingen over de interferonstudie 7/1/19
• Trial by error: weer een Parlementair Debat voor Carol Monaghan 21/1/19
• Trial by error: mijn zesmaandelijks overzicht 22/1/19
• Trial by error: het werkgerelateerd advies van Action for ME 23/1/19
• Trial by error: Steve Brines verontrustende uitspraak in het parlementaire ME-debat 28/1/19
• Trial by error: mijn brief aan Professor Chew-Graham over METRIC 28/1/19
• Trial by error: Bristol onderzoekt Crawleypapers 31/1/19
• Trial by error: enkele bedenkingen over een aanstaand artikel 31/1/19
• Trial by error: de vragen van de verslaggever voor professor Racaniello 31/1/19
• Trial by error: wat meer over Bristols onderzoek 1/2/19
• Trial by error: een terugblik op de studie over de afwezigheid op school 3/2/19
• Trial by error: en nog een “repliek vooraf”… 5/2/19
• Trial by error: HRA-rapport praat PACE niet goed 6/2/19
• Trial by error: BMJ past PACE-artikel van vorige week aan 12/2/19
• Trial by error: mijn vragen aan de PACE-professoren 13/2/19
• Trial by error: Brieven aan Fiona Godlee en Nigel Hawkes 18/2/19
• Trial by error: Professor Sharpe vraagt om intrekking van artikels 18/2/19
• Trial by error: de kostprijs van SOLK 25/2/19
• Trial by error: wie heeft de documenten over de schoolstudie? 4/3/19
• Trial by error: stomme studies 6/3/19
• Trial by error: grote Amerikaanse zorgverzekeraar wijzigt koers! 11/3/19
• Trial by error: mijn brief aan professor Hotopf over Bristols schoolafwezigheidsstudie 18/3/19
• Trial by error: update van Cochrane en laatste brief van Caroline Struthers 20/2/19
• Trial by error: Cochranes rapport over Courtneys klacht 12/3/19
• Trial by error: mijn verslaggeving over ME/cvs en aanverwante controverses 27/3/19
• Trial by error: mijn brief aan Kate Kelland 18/3/19
• Trial by error: de zielige reactie van CDC aan Reuters 25/3/19
• Trial by error: meer over Kaiser Permanente 1/4/19
• Trial by error: april is crowfundingmaand aan Berkeley 1/4/19
• Trial by error: Amerikaanse Top voor ME/cvs-artsen 2/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 1 8/4/19
• Trial by error: mijn meest recente brief aan Bristol 9/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 2 en meer over Sharpe en Chalder 15/4/19µ
• Trial by error: update over Reuters 18/4/19
• Trial by error: ik kom even terug op het verhaal in Reuters 21/4/19
• Trial by error: crowdfunding, week 3: je donatie wordt verdubbeld 22/4/19
• Trial by error: Jennie Spotila over toespraak directeur NIH 23/4/19
• Trial by error: weer een brief aan de juridische dienst van Bristol 29/4/19
• Trial by error: mijn opvolgingsbrief aan Reuters 30/4/19
• Trial by error: mijn brief over SOLK aan British Journal of General Practice 6/5/19
• Trial by error: mijn gesprek met British Journal of Medical Practice 7/5/19
• Trial by error: ik schreef nog maar eens aan Bristol 13/5/19
• Trial by error: crowdfunding is ten einde! 14/5/19
• Trial by error: pleidooi aan Fiona Godlee over een bekend thema 16/5/19
• Trial by error: mijn opvolgbrief aan het British Journal of Medical Practice 20/5/19
• Trial by error: British Journal of Medical Practice stemt in met correctie over SOLK 29/5/19
• Trial by error: Professor Edwards schrijft naar Dr Godlee van BMJ over de LP-studie 3/6/19
• Trial By Error: tijd om de LP-studie in te trekken; Brief aan Archives of Disease in Childhood 3/6/19
• Trial By Error: een tweede brief aan seniorauteur LP-studie 5/6/19
• Trial by error: hé BJGB, waar blijft die correctie over de kostprijs van SOLK? 10/6/19
• Trial by error: BJGP-correctie op komst; BMJ blijft ons hardnekkig negeren 11/6/19